دو کارگر در عسلویه به دلیل «ناهماهنگی» کشته شدند

«شهرام غریب» از کار‌شناسان حفاظت فنی و ایمنی کار منطقه ویژه عسلویه در گفتگو با ایلنا پیرامون حادثه‌ای که در تاریخ پنجم اردیبشهت ماه منجر به مرگ دو کارگر فازهای ۱۷ و ۱۸ منطقه عسلویه شد؛ گفت: به نظر می‌رسد در روز حادثه تمامی مجوزهای لازم برای فعالیت این کارگران صادر نشده بوده و همین مسئله باعث  کشته شدن دو کارگر بر اثر نبود اکسیژن کافی در اتاقک مخزن شده است.».

به گفته این منبع آگاه طبق شواهد موجود واحد ایمنی کارگاهی که حادثه در آن اتفاق افتاده است از قبل برای کارگران کشته شده مجوز کلی انجام کار را صادر کرده بود اما بصورت مشخص در زمان حادثه به این کارگران هیچ اجازه‌ای برای ورود به مخزن و فعالیت در داخل آن داده نشده بود.

وی یادآور می‌شود: «از نظر اصول علم پزشکی اگر میزان اکسیژن موجود در فضایی که افراد در آن حضور دارند کمتر از نوزده‌ و نیم درصد باشد خطر خفگی، تمامی افراد حاضر در آن محیط را تهدید می‌کند».

پیش‌تر براساس آخرین اخباری که از طریق فعالان صنفی کارگری منطقه عسلویه در اختیار ایلنا قرار گرفته بود، در حادثه روز پنجم اردیبهشت دو نفر از کارگران فازهای ۱۷ و ۱۸ منطقه ویژه عسلویه پس از هماهنگی واحد ایمنی برای شستشوی فضای داخلی یک مخزن دو هزار لیتری به درون مخزن می‌روند اما به دلایل نامعلوم ساعتی پس از آغاز به کار این کارگران، واحد بهر ه‌برداری شیرهای ورودی گاز ترش به داخل این مخزن را باز می‌کند که در نتیجه براثر تنفس این گاز دو کارگر کشته و یک کارگر دیگر مصدوم می‌شود.

غریب در توضیح این ماجرا می‌گوید: «برابر مقررات ایمنی فعالیت روزانه همه کارگرانی که در محوطه (سایت) تاسیسات مجتمع‌های پتروشیمی حضور دارند بدون داشتن برگ مجوز (پرمیت) ممکن نیست و برابر همین مقررات در حالت عادی مسئولان هربخش وظیفه دارند تا دست کم از ۲۴ ساعت قبل نسبت به صدور مجوز فعالیت کارگران آن بخش اقدام کنند».

به گفته این کار‌شناس ایمنی بصورت روزانه در هر مجتمع پالایشگاهی جلسه‌ای تحت عنوان «جلسه پرمیت» تشکیل می‌شود که اعضای آن وظیفه دارند تا با در نظر گرفتن همه شرایط موجود براساس درخواست واحدهای مختلف مجوزهای لازم را برای فعالیت روزانه کارگران صادر کنند.

غریب در این باره می‌گوید: «بطور کلی جلسه پرمیت در ‌‌نهایت یک مجوز کلی را برای فعالیت کارگران واحد متقاضی صادر می‌کند و همزمان مجوز مکمل دیگری را نیز صادر می‌کند که در آن جزئیات شرایط فنی، محل و وضعیت کارگران در نظر گرفته شده است».

وی با رد این فرضیه که کارگران کشته شده به دلیل ناهماهنگی واحد بهره برداری با واحد ایمنی جان خود را از دست داده ‌اند می‌گوید: «حادثه گازگرفتگی در داخل مخزن اتفاق افتاده است و این یعنی در زمان حادثه در مخزن باز بوده است و مطابق اصول ایمنی هرگز واحد بهره برداری به مخزنی با درهای باز گاز ترش منتقل نمی‌کند».

این کار‌شناس ایمنی کار ادامه داد: «بصورت مشخص کارگرانی که در روز پنجم اردیبهشت دچار حادثه گازگرفتگی شدند در محیط بسته‌ای حضور داشتند که در آن احتمال بروز حوادثی نظیر خفگی، آتشسوزی و انفجار جدی‌است و طبق مقررات ایمنی تنها زمانی برای این کارگران پرمیت مکمل صادر می‌شود که از قبل هماهنگی‌های لازم برای به صفر رساندن احتمال بروز هرنوع حادثه صورت گرفته باشد».

غریب در توضیح این هماهنگی‌ها می‌گوید: «بصورت مشخص وقتی قرار است کارگران برای انجام کار راهی محیطی شوند که در آن امکان خفگی، آتشسوزی یا انفجار وجود دارد، باید از یکسو وضعیت تامین روشنایی ایمن این محیط مشخص شود و از سوی دیگر دستگاه‌های تهویه برای تامین اکسیژن لازم و تخلیه گازهای مسموم و خطرناک در ورودی‌های مخزن نصب شود».

وی ادامه می دهد: «اطلاعات بدست آمده از حادثه روز پنجم اردیبهشت نشان می‌دهد که برای کار در مخزنی که این کارگران به داخل آن فرستاده شده بودند هیچ پرمیت مکملی صادر نشده و به همین دلیل دست‌کم آنزمان برای تهویه هوای این مخزن هیچ اقدامی صورت نگرفته است».