در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
۱۵ میلیون تومان معافیت گمرکی به نام ملوان، به کام سرمایه‌دار/مصوبه‌ای که لنج‌دار را شامل نشد
مشکلات ساختاری درگمرک بندر گناوه و نبود یارانه برای لنج‌داران در اجرای آیین نامه جدید ته لنجی ایجاد مشکل کرده است. هزینه‌ی بالای حمل و نقل لنج‌ها در نبود یارانه ۹۰درصد لنج‌داران را از ابتدای سال ۹۷ بیکار کرده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از اینکه دولت آیین‌نامه ورود کالا توسط ملوانان شناورهای دریایی سنتی (لنج تجاری) و ساماندهی و نوسازی آنها را ابلاغ کرد؛ موجی از نارضایتی ازسوی نمایندگان دولت، لنج‌دارن و ملوانان را با خود به همراه داشت. این مهم باعث شد تا هفته‌ی گذشته دولت اصلاحیه‌ای را برای اجرا ابلاغ کند. با این وجود ملوانان و لنج‌داران در کنار اعتراض به بند ماده ۷ این مصوبه به نحوهی اجرایی شدن این مصوبه نیز معترضد. در همین زمینه أمرا راهنما (رییس انجمن صنفی منحل شده‌ی ملوانان بوشهر) و سیدعلی موسوی گمارانی (رئیس هیئت مدیره تعاونی لنج‌داران و حملونقل دریایی استان بوشهر) در گفتگو با خبرنگار ایلنا به ارزیابی این اصلاحیه پرداختند.
أمرا راهنما (رییس انجمن صنفی منحل شده‌ی ملوانان بوشهر) با انتقاد از نحوهی اجرای این مصوبه گفت: ۱۵میلیون تومان معافیت از مالیاتی که دولت برای ملوانان در نظر گرفته است، شامل ملوان نمی‌شود. این قانون در اصل به نام ملوان و به کام سرمایه‌گذار است. ملوان سرمایه‌ای ندارد تا بتواند کالایی بخرد و وارد بندر کند درنتیجه آن کالایی که در اصل گمرک به آن معافیت گمرکی می‌دهد، کالایی است که خرده سرمایه‌گذاران از طریق لنج وارد بندر می‌کنند.
گمرک برای ترخیص بار فاکتور اقلام را دریافت نمی‌کند
وی در ادامه گفت: بار لنج پس از ورود به گمرک، وارد لیست اقلام می‌شود. این لیست به نام لنج‌داراست و در پایان گمرک با محاسبه تعداد ملوانان لنج به ازای هر ملوان مبلغ ۱۵میلیون تومان به بار لنج، معافیت گمرکی می‌دهد. لنج‌دار و ملوان هیچ دخالتی در این امر ندارد و لنج‌دارهزینه جابه‌جایی و ملوان هزینه کارگری را می‌گیرد.
وی ادامه داد: گمرک برای دادن معافیت گمرکی هیچ فاکتوری از سرمایه‌دار درخواست نمی‌کند. اگر این فاکتور دریافت شود، مشخص می‌شود که جنس وارد شده به گمرک هیچ ربطی به ملوان ندارد.
آیین‌نامه به‌دلیل فقدان زیرساخت گمرکی، قابلیت اجرا ندارد
سیدعلی موسوی گمارانی (رئیس هیئت مدیره تعاونی لنج‌داران و حملونقل دریایی استان بوشهر) نیز با اشاره به فقدان زیرساخت‌های گمرکی مناسب در استان بوشهر، اظهار داشت: این آیین‌نامه قابلیت اجرایی ندارد چراکه زیرساخت لازم ندارد. اصلا تاسیسات گمرکی استان بوشهر تا این اندازه پیشرفته نیست که بتواند برنامه مورد نظر دولت را اجرا کند و موجب کندی بسیاری در کار لنج‌ها خواهد شد و آنها برای ترخیص کالاهایشان باید حداقل سه‌‌ماه در نوبت بمانند. همین الان هم در موارد بسیاری، کالاها 40 روز در گمرکات باقی می‌مانند. در بسیاری اوقات، مواد غذایی وارد شده، به‌دلیل توقف دراز مدت در گمرک فاسد می‌شوند. خود بندر گناوه، که گمرک آن از همه پیشرفته‌تر است هیچ زیرساخت مناسبی ندارد چه برسد به بنادر گمرکی کوچکی مثل دلوار، دیر و...
ملوان یا باید حقوق بگیرد یا از معافیت استفاده کند
موسوی در ادامه بیان کرد: ملوان و مالک لنج در گذشته با هم شریک بودند. به صورت گلاته یعنی در سود و زیان لنج با هم شریک بودند. پس از مدتی بعد از اینکه لنج سود دهی نداشت، ملوانان به صورت بُرّی یعنی تعیین مزد ملوان و عوامل در سفر دریایی به صورتی که در سود و زیان لنج شریک نیست، درخواست دستمزد کردند.
وی ادامه داد: درکل لنج‌داران و ملوانان یکی هستند. بار لنج‌دار تنها مصرف داخلی بازار بندر گناوه است که از فروشگاه‌های داخلی بندر سفارش گرفته می‌شود. لنج‌دار کار حملونقل را انجام می‌دهد. تنها منبع درآمد لنج همان معافیت گمرکی است که به ملوان می‌رسد. ملوان یا باید حقوق بگیرد یا از معافیت استفاده کند.
رئیس هیئت مدیره تعاونی لنج‌داران و حملونقل دریایی استان بوشهر گفت: لنج‌دار برای کاهش هرینه‌های باربری در هر سفر که نزدیک به ۱۳۰میلیون است از معافیت گمرکی ملوان استفاده می‌کند. دولت باید این معافیت را علاوه بر ملوان باید به لنج‌دار هم می‌داد.
وی در ادامه افزود: تعدادی از دست‌اندرکاران سفرهای دریایی، در ازای میزان اندک سهمیه‌ها و متعاقبا سود پایینی که از آن حاصل می‌شود؛ پیشنهاد افزایش کرایه‌های حملونقل دریایی را داده‌اند اما به‌نظر من این کار بی‌فایده است چراکه گرانی کرایه‌ها به گرانی‌های دیگر دامن می‌زند. بعلاوه تا کجا ما می‌خواهیم کرایه بار را افزایش بدهیم. این راه جوابگو نیست. در چنین شرایطی، بیشترین فشار به ضعیف‌ترین اقشار مردم وارد می‌شود.
۹۰درصد از لنج‌داران از ابتدای سال بیکارند
موسوی در ادامه یبان کرد: کار هر دوی لنج‌دار و ملوان؛ باربری است. تراز مالی یک لنج سنتی از زمانی که شروع به کار می‌کند تا پایان کار نزدیک به ۱۳۰میلیون تومان هزینه برمی‌دارد. این هزینه‌ها باعث شد تا ۹۰درصد لنج‌داران از اول سال۹۷ تا به امروز بیکار شوند. سهم ملوان در اصلاحیه از ۱۰میلیون تومان به ۱۵میلیون تومان افزایش پیدا کرده است اما این رقم جوابگوی نیازهای ملوانان و لنج‌داران نیست. حتی ۳۰ میلیون تومان هم رقم خوبی برای ما نیست. با این حال، هر ملوان با آن نهایتا می‌تواند ۴ قلم جنس برای خود بیاورد.
