گئورک ماوریکوس؛ رئیس انستیتوی بین المللی کارگران:
ایران را به عنوان ستاد مرکزی «IWI» در منطقه اوراسیا انتخاب کردیم/ حمایت تشکلهای کارگری از یکدیگر باید «بین المللی» باشد/ مقابل تحریم و جنگ موضع محکمی داریم

ماوریکوس اظهار کرد: ارتباط ما با خانه کارگر جدید نیست و طی ۱۷ سال گذشته همکاری نزدیکی داشتیم و دبیرکل این تشکل معاون دبیرکل تشکل WFTU است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ارتباط میان تشکلهای کارگری بین المللی، منطقهای و کشوری امری متداول در دهههای اخیر و به ویژه پس از جنگ سرد محسوب میشود. در این میان تشکلهایی مانند WFTU (فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری) از جمله تشکلهای بینالمللی است که با تشکلهای کارگری رسمی در ایران ارتباطی تنگاتنگ دارد. مواضع این تشکل در قبال سیاستهای سرمایهداری بین المللی و همچنین فعالیت شاخه آموزشی و نظری این تشکل یعنی IWI (انستیتوی بین المللی کارگران) موجب شده تا ارتباط این مجموعه با تشکلهایی از جمله خانه کارگر ایران تقویت شود. گئورگ ماوریکوس (فعال کارگری یونانی و دبیرکل افتخاری WFTU و رئیس انستیتوی بین المللی کارگران) طی سفر اخیر خود به ایران و بازدید از خانه کارگر و خبرگزاری ایلنا، در رابطه با فعالیتها، همکاریهای این مجموعه و بیانیه اخیری که IWI در رابطه با حوزه آموزشی و نظری در دفاع از کارگران مطرح کرده بود، توضیحاتی ارائه کرد.
متن گفتگوی خبرگزاری کار ایران (ایلنا) را با وی در ادامه میخوانید:
در بیانیه اخیر شما در انستیتوی بین المللی کارگران، فعالیتهای IWI در حوزه آموزشی و نظری در کشورهای مختلف مطرح بود. اما اثری از اسم کشورهای منطقه خاورمیانه در آن آورده نشده بود، آیا IWI در حوزه کشورهایی مانند ایران و سایر کشورهای خاورمیانه فعالیتی دارد؟
اول از همه باید بگویم که از اینکه اینجا هستم خوشحالم و افتخاری است برای من که در دفتر ایلنا هستم. من میدانم که شما نقش مهمی در حوزهی اخبار و گزارشات کارگری ایفا میکنید.
ما از طرف انستیتوی بینالمللی کارگران اینجا هستیم. این انستیتو سه سال پیش در کمیتهی اجرایی فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری «WFTU» آن هم بهعنوان عضوی از بدنهی اجرایی آن ایجاد شد.
ما کادرها و اعضایی از تشکلات کارگری ۱۵ کشور مختلف عضو WFTU را از تمام قارههای جهان را دور هم جمع کردهایم. هدف اصلی ما حمایت از سازماندهی، و همچنین آموزش و تمرین و تلاش برای آموزش و ارتقای سطح کارگران و اتحادیههای کارگری است.
ما در سه سال گذشته بیش از ۶۰ کنفرانس، سمینار و نشست با حضور اتحادیههای کارگری درباره بسیاری از موضوعات روز، تحت نظارت IWI برگزار کردیم.
ما اعتقاد داریم که امروزه برای حصول نتیجه از مبارزاتمان در حوزه صنفی باید بینالمللگرایی را در دستور کار قرار دهیم. باید کشور به کشور و قاره به قاره بدانیم که در هرجایی چه اتفاقاتی {برای طبقه کارگر} رخ میدهد و برای همین باید تصویر بزرگتر و کلیتر از وضعیت اتحادیههای کارگری در حال حاضر ارائه دهیم. در این مسیر باید کارگران و فعالان کارگری در همه اتحادیهها را از نظر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به سطحی از آگاهی رساند تا مقاومت بیشتری در مقابل سیاستهای سرمایه داری و شرکتهای چندملیتی انحصارگر دنیا از خود نشان دهند.
ما به عنوان یک انستیتوی بینالمللی کارگران اینجاییم تا با همکاران خودمان در خانه کارگر درباره برنامههای ملموس، و قابل دسترس در شرایط حال حاضر و آیندهمان گفتگو کنیم.
در حال حاضر تصمیم گرفتهایم تا دفتر اوراسیا سازمان بینالمللی اتحادیههای کارگری و ستاد مرکزی دفتر اوراسیای IWI در ایران باشد و این برای کارگران کشور شما و خانه کارگر و انستیتوی بینالمللی کارگران بسیار حائز اهمیت است.
ما آمادهایم تا با یکدیگر همکاری داشته باشیم. ما همکاری بسیار خوب و نزدیکی با خانه کارگر ایران طی ۱۷ سال گذشته داشتهایم و امیدواریم که تلاشهایمان برای کارگران کشورها، مثمر ثمر باشد.
اخیرا IWI بیانیهای منتشر کرده، که در آن درباره موضوعاتی چون ضرورت تحقق اقتصاد سبز برای کارگران و فعالیتهای تبلیغی در مورد مباحثی مثل آموزش تشکلهای کارگری و ارتقای توان چانهزنی و مذاکره در آن مطرح شده است. در آن بیانیه علیه تبلیغات تشکلهای کارفرمایی و دولتهای سرمایهداری هم فعالیتهایی صورت بگیرد. آیا این در زمینه آموزشهای اقتصادی و یا آموزشهای تئوریک به فعالان کارگری و تشکلهای کشورها هم بوده است؟ آیا فعالیت مکتوبی هم قرار است انجام شود یا صرفا برگزاری سلسله جلسات کافی است؟
ما در زمانی زندگی میکنیم که در آن موضوعات نظری و ایدئولوژیک در مرکز مناقشات قرار دارد. بین ما تشکلهای کارگری و شرکتهای انحصارگر چندملیتی و کارگران در این موضوع یک مجادله برقرار است. این بدان معنی است که برای مثال درباره موضوعاتی مثل اقتصاد سبز و محیط زیست یا صلح جهانی فقط یک راه حل وجود ندارد. آنها هم از نقطه نظر منافع خود راهکارهایی درباره بحرانهای اقتصادی، اجتماعی، جهانی و محیط زیستی دارند.
برای مثال راهحل دولت سرمایهسالار آمریکا برای صلح جهانی آن است که همه جهان تحت سیطره و نفوذ او باشند. البته که راهحل ما بهعنوان نیروی کارگری مقابل این طرز تفکر، متفاوت است!
صلح به معنی رفتن زیر سلطه خصمانه امپریالیسم نیست به همین دلیل ما سعی میکنیم سطح دانش کارگران را از لحاظ تئوریکی و ایدئولوژیکی تقویت کنیم، آگاهی دهیم تا راهی که از منظر منافعشان صحیح است را بدانند و به نظر من این نقش اصلی ماست. برای همین ما تعداد زیادی مجلات، جزوات منتشر میکنیم و همچنین آمادهایم تا کتابهایی را نیز در سراسر کشورها در این زمینه منتشر کنیم.
اعتقاد داریم که نسل جوان و بهویژه کارگران جوان نیاز دارند که همه ظرفیتها و امکانات را برای حفظ توانایی خود در حال حاضر و آینده، برای خودشان و خانوادهشان داشته باشند.
مثلا ما طرفدار محیط زیستی پاکتر هستیم و وجود آن را برای کارگران بسیار مهم میدانیم. اما شما میدانید تعداد زیادی از تجارتهای سبز چندملیتی در جهان ذیل پوشش محیط زیست دوستی وجود دارند که با پوشش و ریاکاری ظاهراً محیط زیست دوستانه، به دنبال سود حداکثری بیشتر خود هستند و این موضوع اصلا سادهای نیست.
ما طرفدار بهبود زیست بومها در کشورها هستیم اما همزمان باور داریم که تکنولوژیها نو، محیط زیست پاک و… برای بهرهمند شدن کارگران و زندگیشان از این تکنولوژیها و محیط زیست است، نه فقط برای به سود رساندن شرکتهای چندملیتی! به همینخاطر ما اصرار و باور داریم که اتحادیهها و کادرهای اتحادیههای کارگری همهمان نیاز داریم تا سطح ذهنی و تئوریک و آگاهی خودمان را در برخورد با این مسائل جدید و از جمله تکنولوژیهای نوین ارتقا دهیم.
چه برنامههایی درباره ارتباط با تشکلهای کارگری و بازنشستگی ایران داشتید. در چه سطحی از همکاری در جلسات صحبت شده و تا چه حد میتوانید به تشکلهای داخل کشورمان کمک کنِد؟
همانطور که گفتم ما با خانه کارگر در ۱۷ سال گذشته همکاری داشتهایم. من تا ۲۰۰۸ دبیر کل فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری بودهام و قبلا نیز به ایران آمدم.
امروزه این سازمان ما ذیل تشکل WFTU (فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری) بیشتر از ۱۵۰ میلیون عضو در سراسر جهان دارد و خانه کارگر عضوی از آن است و همچنین دوست و برادر ما آقای محجوب نایب رئیس این فدراسیون است. این بدان معنی است که از طریق این نهاد (فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری) خود خانه کارگر نقش بسیار مهمی را نهتنها در سطح منطقهای بلکه در سطح بینالمللی بازی میکند.
ما در سطوح مختلفی با هم همکاری داریم برای مثال در برنامههای سازمانهای بینالمللی نظیر ILO (سازمان بینالمللی کار) در ژنو، در سازمان ملل متحد در نیورک همراه با خانه کارگر بودیم.
همچنین ما موضوعاتی که به نفع طبقه کارگر ایران در سطوح مختلف بوده است را در تمام بحثهای بینالمللی به میان آوردهایم. حالا ما همه آمادهایم تا با سرمایهگذاری و سازماندهی کنفرانس اتحادیههای کارگری ۲۹ تا ۳۰ ژوئن سال جدید میلادی در ایران به برنامه و مسیر مشترک برای جنبش اتحادیههای کارگری اوراسیا برسیم.
من فکر میکنم از طریق این گام جدید ما به عنوان یک سازمان بینالمللی کارگران در موقعیت بهتری قرار خواهیم گرفت و هم این مرحلهای جدید برای خانه کارگر و تشکلهای کارگری ایران برای اجرای نقش خویش چه در سطح منطقهای و چه بینالمللی مهم خواهد بود.
ما روزبهروز قویتر خواهیم شد. طی روزهای اخیر از نهادهای زیادی در حوزه صنفی و اتحادیهای در شهر تهران بازدید کردیم و به اصفهان نیز رفتهایم. در آنجا هم قرار است که با کارگران، مقامات و رهبران جامعه صحبت کنیم. همکاری ما قدم به قدم قدرتمندتر خواهد شد و به این خاطر من بسیار خوشبین هستم.
موضع گیری بینالمللی تشکل کارگری شما در سطح جهانی درباره تحریم برخی کشورها مانند کوبا، ونزوئلا و روسیه بارها اعلام و بیانیههایی هم منتشرشده است. در این شرایط موضع این سازمان درباره تحریمهای ایران و تهدیدات اخیر دونالد ترامپ و دولت جدید آمریکا چیست؟ و در آخر موضع شما درباره موضوع ضرورت آتشبس در فلسطین چگونه است؟
ما بهعنوان فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری و همچنین بهعنوان سازمان تحت عنوان انستیتوی بینالمللی کارگران، مشی تبعیض گرایانه نداشته و بینالمللگرا هستیم. به همین سبب اعتقاد داریم که همه کارگران در سراسر جهان برادر یکدیگرند و ما با هم منافع مشابه داشته و برابر و برادر هستیم.
از ۱۹۴۵ میلادی یعنی وقتی که فدراسیون جهانی اتحادیههای کارگری آغاز به کار کرد (تا به امروز) نگاه ما این گونه بوده و خواهد بود. ما همیشه همه را با هم در یک مرتبه و هم مرتبه با خود میدیدیم. ما خود را هم مرتبه و یار کارگران میدانیم و جایگاه خود را از یک کارگر که میتواند دارای هر ملیتی باشد، جدا نمیدیدیم. همچنین ما همیشه با مردمی بودهایم که برای حال و آینده خود جنگیدهاند.
رقم زدن آیندهی ایران مسئولیت ترامپ یا نتانیاهو نیست بلکه این وظیفه و مسئولیت مردم است. همچنین ما باور داریم که تحریمها و عواقب آن و نتایجی دارد که اول از همه بر دوش مردم عادی، فقرا و به ویژه بر کارگران تاثیر مخرب میگذارد. در طی هر تحریم، قیمتها افزایش مییابد و کمبود غذا، دارو و چیزهای دیگر ایجاد میشود که این مشکلات اول از همه گریبان مردم عادی و بخصوص کارگران کشورها را میگیرد.
باور ما این است که مردم نیاز دارند بدون دخالت خشونتبار امپریالیستی درباره حال و آینده خود تصمیم بگیرند. به همین دلیل ما از همیشه از کوبا و همچنین از چاوز در زمان رفتار دشمنانه آمریکا و تحریمها علیه این کشورها حمایت کردیم. همچنین ما همواره از کشور شما ایران و مردم مظلوم فلسطین در برابر فشارهای خارجی حمایت کرده و تحریم و جنگ و تهدید را بهعنوان سیاست قدرتهای امپریالیست محکوم میکنیم.
اما چرا؟ اول از همه چون ما بینالمللگرا هستیم و این وظیفه ما است تا از مردم ایران حمایت کنیم و با تشکلهایی مانند خانه کارگر همکاری داشته باشیم و با هم متحد شویم و صداهایمان را در مقابل دشمنی امپریالیستی یکی کنیم. رقم زدن آیندهی ایران مسئولیت ترامپ یا نتانیاهو نیست بلکه این وظیفه و مسئولیت مردم و کارگران ایران است. همچنین ما باور داریم که تحریمها و عواقب آن و نتایجی دارد که اول از همه بر دوش مردم عادی، فقرا و به ویژه بر کارگران تاثیر مخرب میگذارد. در طی هر تحریم، قیمتها افزایش مییابد و کمبود غذا، دارو و چیزهای دیگر ایجاد میشود که این مشکلات اول از همه گریبان مردم عادی و بخصوص کارگران کشورها را میگیرد.
نهتنها بهدلیل عقایدمان و دموکراسیخواهی بلکه بالاتر، به دلایل عملی و عینی بسیار زیادی باید مخالف تحریمها و ممنوعیتها بود. ما همیشه با مردم بودهایم تا قدرت تصمیمگیری برای آینده خود را داشته باشند.
از سوی دیگر، ما از سال ۱۹۴۷ با مردم فلسطین در همبستگی بودهایم و تا آنها کشور مستقل خودشان را داشته باشند، این روند ادامه دارد.
ما مخالف اعمال خشونتآمیز و جنایتهای نیروهای اسرائیلی، و جنگ افروزیهای اتحادیه اروپا و ناتو، آمریکا و متحدانش هستیم. از آن زمان که مسئله آتش بس مطرح و پذیرفته شده (تاکنون) حملات متجاوزانه اسرائیلیها به مردم قهرمان فلسطین را ادامه دادهاند.
به همین خاطر ما از نیروهای مقاومت حمایت میکنیم و ما تا آخر با مردم فلسطین در یک سنگر ایستادهایم. متاسفانه ما شاهد وضعیت بحرانی غزه و کرانه باختری هستیم که باید فکری برای آن کرد.
از آنجا که مسئله فلسطین برای ما مهم است، در کمیتهی اجرایی IWI یک خواهر مبارز فلسطینی همراهمان داریم و او را به همین جهت عامدانه و آگاهانه انتخاب کردیم. ما به سازماندهی و برگزاری رویدادها در سطح بینالمللی در ILO، در سازمان ملل متحد، در بروکسل در پارلمان اروپا و… ادامه میدهیم و حتی در تجمعات همیشه به موضوع فلسطین و مقابله با جنگ افروزی و تحریم و مداخلات امپریالیستی اشاره کردیم. این تنها راهی است تا بتوانیم بینالمللگرایی خود و همبستگیمان را با مردم جهان و کارگران مظلوم حفظ کنیم تا حقوقشان را مطالبه و برای تصمیم گیری درباره حال و آینده خود بدون دخالت خارجی آزاد باشند. این موضع واضح، اصولی و صریح ماست!