تجمع صنفی کارگران داروگر تهران مقابل ساختمان وزارت کار
صبح امروز حدود ۱۰۰ کارگر کارخانه داروگر تهران در اعتراض به اخراج ۱۴ نفراز همکارانشان مقابل ساختمان وزارت کار تجمع کردند.
یکی از کارگران معترض در مورد علت تجمع صبح امروز کارگران داروگر تهران به خبرنگار ایلنا گفت: مدیران کارخانه به بهانه‌های مختلف از روز ۲۸ اسفند ماه سال گذشته تا ۱۵ فروردین سال جاری در دو مرحله اقدام به تعدیل ۱۴ نفر از همکاران باسابقه کرده‌اند و حتی با پا در میانی کارگران راضی به بازگشت بکارشان نشدند.
او با بیان اینکه سوابق فعالیت بعضی از کارگران به ۱۵ تا ۲۰سال می‌رسد، اظهار کرد: این کارخانه بیش از ۱۰۰کارگر دارد که امنیت شغلی آنها به دلیل داشتن قراردادهای موقت یک ماهه تامین نمی‌شود.
به گفته این کارگر، افراد حاضر در تجمع امروز، از کارگران شیفت صبح کارخانه داروگر تهران هستند که به حمایت از ۱۴ کارگر تعدیلی دست از کار کشیده و با متوقف کردن تولید خواستار بازگشت به کار همکارانشان شده‌اند.
این کارگر در ادامه اظهار داشت: کارگران نگرانند که روند اخراج آنها ادامه پیدا کند و شاهد اخراج سایر کارگران قراردادی در هفته‌های آینده باشیم.
او درباره علت اخراج کارگران گفت: بهانه کارفرما این است که این ۱۴ کارگر بدون اجازه از روز ۲۸ اسفند ماه (۱۴۰۱) محل کار خود را برای تعطیلات نوروزی ترک کرداند، این در حالی است که همه آنها قبل ازخروج از کارخانه، درخواست مرخصی داده و مرخصی آنها از سوی سرپرستان و مسئولان بخش تایید شده است.
او با اشاره به اینکه بیش از یکسال است که به دلیل تامین نشدن مواد اولیه، تولید در کارخانه داروگر تهران محدود شده و به همین دلیل کارگران در محل کار خود تقریبا بیکار هستند، گفت: مدت‌هاست فقط دو خط تولید مایع ظرف شویی کارخانه فعال است که آن هم از روز ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۱ به دلیل تامین نشدن مواد اولیه متوقف شده بود.
یکی دیگر از کارگران این کارخانه نیز اضافه کرد: مشکل دیگر ما پرداخت نشدن دست کم سه ماه حقوق و حدودا شش ماه حق بیمه تامین اجتماعی است. در عین حال سرویس ایاب و ذهاب، غذا و حق مرخصی‌های کارگران هم لغو شده است.
او با بیان اینکه کارگران داروگر خواستار آن هستند تا مسئولان وزارت کار در مقام تنها مرجع قانونی رسیدگی به مطالبات کارگران چاره‌ای برای وضعیت بلاتکلیف کارخانه و مطالبات کارگران بیندیشد، در خاتمه تاکید کرد: چون هیچ مسئولی در غرب تهران به مشکلاتمان اهمیت نداد تصمیم گرفتیم صدای خود را به مراجع بالاتر برسانیم تاشاید بخشی از مشکلاتمان از سوی شخص وزیر مرتفع شود.
