امیر رضا مافی:
کسی که فیلم ۱۰۰ثانیهای میسازد، اهمیت ثانیهها را میداند
امیررضا مافی معتقد است کسی که فیلم کوتاه میسازد، حتما اهمیت ثانیهها را میداند و اگر اینجا موفق شود، نقطه عزیمت مهمی در فیلمسازی او به شمار میرود.
امیر رضا مافی، نویسنده و یکی از اعضای هیات داوران بخش مسابقه ملی سیزدهمین جشنواره فیلم ۱۰۰، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به اینکه اولین چیزی که از ایجاز در ذهنش متبادر میشود قصههای کوتاه است، گفت: من از سنت ادبیات داستانی به این حوزه آمدم و در طول زندگیم در حال نوشتن قصه بودم؛ اساسا قصههای مینیمالیستی برایم جذاب بوده و تعداد کلمات برایم اهمیت داشته است. در سالهای جوانی مجموعه قصههای صد کلمهای نوشتم که منتشر نشد اما برای من یک جدال جذاب بود چراکه صد داستان صد کلمهای نوشتم و داستان را از آغاز تا پایان کامل ساختم که در میان این صد داستان، ۱۷ الی ۱۸ داستان را بسیار دوست داشتم و ایجاز، اینجا برای من معنی پیدا کرد. بعدها هم در شعر به ویژه در شعر کلاسیک و بعدتر هم در سینما اتفاق افتاد. در حقیقت بودند کسانی که ایجاز در تصویر و صحنهپردازی داشتند و همواره برایم ستودنی بود.
وی افزود: برخی مواقع اشتباهاتی میان ایجاز و سکوت پیش میآید و مفهوم ایجاز گاهی در فهم ما اشکال دارد اما به هر حال ایجاز برای من یکی از مهمترین ارکان ادبیات بوده است و در فیلم هم به همین صورت تداوم دارد.
این عضو هیات داوران بخش مسابقه ملی سیزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم ۱۰۰ درباره چالشهای ساخت فیلم صد ثانیهای و تاثیر آن بر آینده فیلمسازان جوان مطرح کرد: اینکه شما بتوانید فیلمی را بسازید که روایتی کامل و جامع و آغاز و پایان داشته باشد، مهم است. فیلم صد ثانیهای برای من شبیه ادبیات است، ما در ادبیات تعابیری مانند نانوفیکشن، فلش فیکشن را داریم که گاهی در فارسی به قصههای برق آسا ترجمه میشود و اتفاقا چالش همین است. کسی که بتواند در این چالش موفق باشد، در بسط و گسترش آن هم موفق خواهد بود.
این نویسنده در ادامه افزود: کسی که در محیط بسته قرار گرفته و سعی کرده است در آن محیط زندگی کند، زمانی که شرایط برای زندگی در بیرون فراهم شود، قطعا زندگی پُربارتری خواهد داشت زیرا قدر فرصت و ثانیهها را میداند، کسی که فیلم کوتاه با قالب ۱۰۰ ثانیه میسازد، حتما اهمیت ثانیهها را میداند و اگر اینجا موفق شود، نقطه عزیمت مهمی در فیلمسازی او به شمار میرود.
وی در پاسخ به این پرسش که جشنواره فیلم ۱۰۰ تا چه اندازه بستر مهمی برای ورود فیلمسازان فیلم کوتاه به عرصه سینما است، بیان کرد: ما زمانی فیلمساز فیلم کوتاه زیاد داشتیم که نتوانستند وارد سینما شوند، عدهای هم فیلم کوتاه ساختند و رفتند. کسی که درک کند و برای ورود به سینمای حرفهای و سینمای بلند، این مسیر را بفهمد و طی کند، حتما میتواند در آینده در سینما هم موفق شود. افرادی هم هستند که فقط علاقهمند به ساخت فیلم بودند و آثارشان نویدبخش برای کار ساختن در سینمای بلند نیست.
این عضو هیات داوران بخش مسابقه ملی سیزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم ۱۰۰ در پایان اظهاراتش خاطرنشان کرد: اعتقاد شخصی من این است که فیلم کوتاه یک گونه ارزشمند است. من همیشه با افرادی که میگویند فیلمساز فیلم کوتاه قرار است به یک فیلمساز فیلم بلند تبدیل شود، مخالف هستم. در حقیقت این اتفاق مانند آن است که بگوییم که باید ابتدا داستان کوتاه و سپس رمان نوشت که اینگونه نیست. جشنواره فیلم ۱۰۰ میتواند کمک کند تا فیلمسازان در آینده بتوانند چه در فیلم کوتاه و چه در فیلم بلند تولید حرفهای داشته باشند.