دایر کردن مطب پزشکی صرفه اقتصادی ندارد/ افزایش مهاجرت پزشکان مشهدی به خارج از کشور

به گزارش ایلنا از مشهد،  علیرضا صداقت رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد با اشاره به آمار بالغ بر پنج هزار نفری پزشکان عمومی در مشهد گفت: از این تعداد حدود ۲۵۰۰ نفر پروانه مطب دریافت کرده و تنها ۹۰۰ نفر مطب دایر کرده اند. این یعنی اینکه مطب داری صرفه اقتصادی ندارد.

وی تصریح کرد: در سایر رشته ها نیز اوضاع به همین منوال است و در رشته های تخصصی پزشکی نیز کار و فعالیت از حیز انتفاع خارج شده و هیچگونه توجیه اقتصادی و انتفاعی ندارد.

رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد با اشاره به درآمدهای چند ده میلیونی پزشکان که توسط برخی رسانه ها منتشر شده بیان کرد: این ارقام را به نقل از من منتشر کرده اند که درست نیست.

صداقت افزود: موضوع مورد بحث مهاجرت پزشکان بود؛ نه سطوح درآمدی پزشکان و من در آن مطلب به یکی از مدلهای فعالیت پزشکان اشاره کردم. پزشکانی که استخدام رسمی هستند؛ عضو هیئت علمی هستند و پس از سالها کار و تحصیل در مناطق محروم و کم برخوردار می توانند به عنوان عضو هیئت علمی فعالیت کنند. حتی در این شرایط نیز میزان درآمد این پزشکان هیچ تناسب و سنخیتی با هزینه ی عمر و سرمایه گذاری برای رسیدن به جایگاه فعلی را ندارد.

وی متذکر شد: نحوه محاسبه و پرداخت کارانه مبتنی بر عملکرد پزشکان در مراکز دولتی در چند سال گذشته بر مبنای کسورات پلکانی در قالب طرح قاصدک انجام می‌شود. بر این مبنا، مبالغ دریافتی پزشکان بسیار کمتر از میزان کارکردشان پرداخت می‌شود که این امر مشکلات فراوانی را برای پزشکان به ویژه در شهرستانهای محروم فراهم آورده به طوریکه به دلایل معیشتی ماندگاری پزشکان در مراکز دولتی و شهرستانهای کوچک را نیز به مخاطره انداخته است.

رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد اظهار کرد:متاسفانه ملاک قضاوت مردم راجع به پزشکان مشاهدات عینی از چند مطب شلوغ است. تعداد پزشکانی که در مشهد مطب های شلوغ دارند و درآمد قابل قبول دارند به ۱۰۰ نفر هم نمی رسد. در تمام مشاغل و رشته های دیگر کاری هم شرایط همین طور است. در سطح شهر چند شیرینی فروشی سراغ دارید؟! درآمد همه آنها یکسان است؟! قطعا تعداد معدودی درآمد بالاتری از سایرین دارند آیا باید با همه  این صنف یکسان برخورد کرد و اگر در صف یک مغازه ایستادیم بگوییم همه   قنادها پردرآمد هستند؟!

صداقت ادامه داد: متاسفانه خیلی زود فداکاری‌های پزشکان و کادر درمان ما در پاندمی کرونا فراموش شد. آنجا که باید جان خود و عزیزانمان را برای درمان هموطنانمان به مخاطره می انداختیم؛ بی هیچ منتی پای کار بودیم و هستیم.