کودکان کار محروم از تحصیل و محیط امن خانواده/شناسایی ۱۳۵ کودک کار در کردستان

به گزارش خبرنگار ایلنا، پشت چراغ قرمز توقف کردم ناگهان پسر بچه ده ساله‌ای با انگشت به شیشه ماشینم زد و گفت: خانم شیشه ماشینتون رو پاک کنم منتظر پاسخ من نماند و به همراه دخترک کوچک و نحیفی شروع به پاک کردن شیشه کرد.

آنطرف تر دو کودک که به نظر ۱۲ساله می آمدند در حال فروختن فال و گل بودند.

از وضعیت لباس پوشیدن شان مشخص بود که  فقر و کمبود چاشنی تلخ روز و شب های زندگی این کودکان است، مشکلاتی که آن ها را از حضور در مدارس و محیط امن خانواده محروم کرده است.

کودکانی که به اجبار و با شرایطی نامطلوب در اکثر کارگاه ها، تعمیرگاه ها و بسیاری از خیابان های شهر برای تامین معاش روزانه خانواده شان با تهدید های متعدد دست و پنجه نرم می کنند و بدون اینکه بهره ای از درآمدشان داشته باشند در حال تماشای ذوب شدن شمع کودکی شان هستند.

مدرسه را دوست دارم ولی نمی توانم به تحصیل فکر کنم

خودش را محمد معرفی کرد و‌گفت: پدرم معتاد است و ما را ترک کرده مادرم با بافت و فروش گلیم خرج روزانه ما را تامین می کند به همین دلیل مجبورم به همراه خواهر هفت ساله‌ام در چهارراه ها و پشت چراغ قرمز شیشه خودروها را پاک کنم.

از او در مورد مدرسه و تحصیل پرسیدم در پاسخم گفت: خیلی مدرسه را دوست دارم ولی در این شرایط نمی توانم به ادامه تحصیل فکر کنم. می خواهم کار کنم تا بتوانم کمک حال مادرم باشم.

محمد در ادامه از رویاهایش حرف زد و گفت: آرزو دارم مغازه‌ای بزرگ داشته باشم و کودکانی که مجبور هستند کار کنند را در این مغازه جمع کنم که هم کار کنند و هم بتوانند درس بخوانند.

به دلیل فقر مالی مجبور به دستفروشی شدیم

هیوا و همین دو برادر ۱۰ و ۱۴ ساله از جمله کودکانی هستند که به دلیل فقر مالی مجبور به کار کردن در خیابان شده‌اند.

این ۲ بردار که سه ماه پیش پدر خود را که مدت ها از بیماری کلیوی رنج می برد از دست دادند، می‌گویند: به دلیل فقر مالی و مریضی پدر مجبور بودیم در خیابان دستفروشی کنیم به همین دلیل از درس و مدرسه جا ماندیم.

هیوا و هیمن آرزو دارند در آینده دکتر شوند تا بیمارانی همانند پدرشان را رایگان درمان کنند تا دیگر رنج نداری باعث مرگ عزیز خانواده‌ای نشود.

می‌خواهم خواهر ها و برادرم را سر و سامان دهم

ارسلان ۱۷  ساله یکی دیگر از کودکان کار است که ۲ خواهر و یک برادر دارد و پدری کارگر دارد. وی برای کمک به اقتصاد خانواده از ۶ سالگی مجبور به دستفروشی در چهار راه ها و معابر پر تردد شهر شده است.

ارسلان دیگر آرزوی تحصیل و مدرسه ندارد و فقط می خواهد کار دائمی در یکی از کارخانه های سنندج داشته باشد تا بتواند خواهرها و برادر کوچک‌خود را سر و سامان دهد.

شناسایی ۱۳۵ کودک کار در استان کردستان

حسین رسولی، مدیرکل بهزیستی کردستان در گفت و گو با خبرنگار ایلنا از شناسایی ۱۳۵ کودک کار در کردستان خبر داد و گفت: کودکان کار در استان پس از شناسایی تحت پوشش بهزیستی قرار می‌گیرند و براساس برآوردهای انجام شده بیشتر کودکان کار در سنندج قرار دارند.

رسولی تصریح کرد: کودکان کار، کودکان آسیب دیده‌ای هستند که در بستر خانوارهایی که یا درگیر معضلاتی چون اعتیاد، فقر و مسائل روانشناسی دارند سرپرستی می‌شوند

وی افزود: بسیاری از کودکان کار با حضور در مکان‌های زیرزمینی، شرکت‌ها تولیدی و مغازه‌هایی که قابلیت شناسایی کمتری دارند در حال کار هستند و از ادامه تحصیل محروم مانده اند و دوران کودکی ندارند.

مدیرکل بهزیستی کردستان خاطر نشان کرد: چالش‌های عمده کودکان کار در ابتدا نداشتن والدینی برای تأمین نیازهای اساسی و اولیه زندگی آنان است، چرا که نبود والد حمایتگر از عمده دلایل روی آوری آنان به کارهای زیرزمینی یا تکدی‌گری است.

رسولی گفت: کودکان کار کودکانی هستند که زیر ۱۸ سال سن دارند و در طول شبانه روز ساعات زیادی در بیرون از منزل به سر می‌برند این کودکان در معرض اعتیاد و مواد مخدر بیشتری هستند و ناامنی در محیط خانواده باعث می‌شود که به خیابان‌ها روی بیاورند، امکان ادامه تحصیل برای آنها وجود ندارد و مکان و جای خواب مناسبی ندارند.

وی اضافه کرد: بچه‌های کار عموماً در سطح شهر نیستند، بلکه کودکانی هستند که در زیرزمین‌ها و مکان‌هایی که از دید عموم پنهان هستند مشغول به کارند و عموماً خانواده دارند و دلایلی همچون مشکلات خانواده، فقر، اعتیاد و موارد روانشناسی دخیل در رفتار آنها است.

رسولی اضافه کرد: آمار کل استان از کودکان کار که شناسایی شده‌اند تعداد ۱۳۵ نفر است که از خدمات سازمان بهزیستی بهره مند می‌شوند و بیشتر این کودکان در سنندج، مریوان و دهگلان ساکن هستند.

وی با بیان اینکه ۹۳ نفر از کودکان کار شناسایی شده در استان در سنندج زندگی می‌کنند، گفت: طرح کمک آموزشی کودک و خانواده، برای این ۹۳ نفر در حال اجرا است.