در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
شیراز صدرنشین کارخانه‌های بحران‌زده/ ۴۹۸ واحد تولیدی نیازمند کمک هستند/ دولت منفک شدن نیروی کار را نمی‌بیند
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با اشاره به آخرین بررسی‌های صورت گرفته از تعداد واحدهای تولیدیِ درگیرِ بحران گفت: ۴۹۸ واحد تولیدی درگیر بحران در سطح کشور وجود دارد که به حمایت و کمک فوری نیاز دارند.
حسن صادقی در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با بیان اینکه صنایع کشور به ویژه در چهار دهه فراز و نشیب‌های فراوانی را پشت سر گذاشته‌اند، گفت: صنایع هم زایش دارند هم مرگ؛ هم جوانی دارند و هم پیری از این رو نمی‌توان گفت که یک صنعت تا ابد می‌تواند پایدار بماند و ریشه بگستراند.
وی افزود: هر صنعتی یک تاریخی دارد و در طول حیات خود با چالش‌هایی مواجه می‌شود؛ چالش‌هایی همچون کهنگی ماشین آلات، عقی ماندگی تکنولوژی و... . جالب است که بدانید که صنایع با تغییر تکنولوژی رفتارهایشان را تغییر می‌دهند. به هر روی واحدهای تولیدی در طول عمرشان با مشکلاتی همچون کاهش سرمایه در گردش، بالا رفتن قیمت مواد اولیه و... مواجه می‌شوند و این تا حدی طبیعی و گریزی از آن نیست.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری با بیان اینکه واحدهایی را در کشور داریم که به لحاظ تکنولوژی ۴۰ سال عقب هستند، گفت: برای نمونه پلی اکریل. همین حالا تکنولوژی خطوط تولیدِ پلی اکریلِ عربستان ۴۰ سال از کشور ما جلوتر است بنابراین طبیعی است که عقب ماندگی تکنولوژی به فراگیر شدن بحران دامن می‌زند.
صادقی با بیان اینکه مطابق ارزیابی‌های صورت گرفته حدود ۴۹۸ واحد تولید درگیر بحران در کشور وجود دارد، گفت: این واحدها نیاز به حمایت و کمک فوری دارند. مابقی واحدها هم دلمشغولی بحران‌های آینده را دارند و از این بابت نگران هستند اما این دلمشغولی همیشه با آنها بوده است.
وی با بیان اینکه برای این ۴۹۸ واحد نسخه‌های درمانیِ منطبق با شرایط بحران وجود دارد، گفت: این واحدها با مشکلاتی چون عدم تامین مواد اولیه، مشکلات مدیریتی، نداشتن نقدینگی، نداشتن فضای رقابتی سالم، نداشتن ظرفیت‌های موجود برای ارائه کالا به بازار و... مواجه هستند. فایده این دسته‌بندی این است که می‌توانیم برای هرکدام شرایط ویژه‌ای را لحاظ کنیم تا برای برون‌رفت از مشکلات خود راهی پیش پا داشته باشند.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری افزود: به صورت کلی برای این واحدها باید مزیت رقابت پایدار تعریف کرد. همچنین باید سیستم‌های مدیریتی آنها را روزآمد و کارآمد کرد. باید برای کارگران آنها امنیت شغلی پایدار تعریف کرد. باید برای آنها در تامین مواد اولیه امنیت ایجاد کرد؛ اینگونه شاهد استمرار تولید و استمرار اشتغالزایی خواهیم بود.
شیراز بیشترین واحدهای درگیر بحران را دارد
معاون هماهنگی دبیرکل خانه کارگر در امور استانها و شهرستان‌ها در پاسخ به این پرسش که توزیع این ۴۹۸ واحد بحران‌زده در سطح استانها به چه صورت است، گفت: اکثر این واحدهای مشکل‌دار در ارومیه، زنجان، تبریز، ساوه، سمنان، شوشتر، شیراز، قزوین، گلستان، نیشابور و یزد قرار دارند. سهم هر کدام از استانها به این ترتیب است: استان قزوین ۱۳ درصد، شیراز ۱۹ درصد، شوشتر ۳ درصد، شهرری ۶ درصد، سمنان ۴ درصد، ساوه ۳ درصد، زنجان ۱۹ درصد، خرم دره ۷ درصد، تبریز ۳ درصد، ارومیه ۵ درصد، یزد ۸ درصد، نیشابور ۱ درصد و گلستان ۹ درصد است.
وی افزود: در شهر ری از مجموع ۳۲ واحد، ۳۰ واحد به چرخه تولید برگشته‌‌اند و ۲ واحد هنوز در دستیابی به این امر موفق نبوده‌اند. در کل از سوی دولت تلاش فراوانی وجود دارد تا بحران واحدهای تولیدی حل شود و اشتغال موجود حفظ شود. این یک فاکتور ارزشمند است؛ آنهم در زمانی که تحریم‌ها بر دوش اقتصاد سنگینی می‌کنند. به هر روی، رویکردِ دولت رویکرد دستگیری و حمایت است؛ چراکه برای رفع مشکلات آنها بسته‌های حمایتی در نظر قرار گرفته است که این بسته‌ها محرکی می‌شوند برای به حرکت درآوردن چرخ صنعت.
صادقی البته تاکید دارد: آن دسته از واحدهایی که درگیر قدیمی بودن ماشین‌آلات هستند، مشکلشان ریشه‌دار است و باید برای آنها فکری اساسی کرد؛ چراکه آنها به مرور از حجم تولید خود می‌کاهند که این امر به بیکاری دامن می‌زند و تهدیدی برای حفظ اشتغال موجود است.
وی در پاسخ به این پرسش که چند درصد از کارگران این واحدها دارای قرارداد موقت کار هستند، گفت: ۹۸ درصد از پرسنل این ۴۹۸ واحد دارایِ قرارداد موقت کار هستند و تنها دو درصد از آنها رسمی هستند. این نشان می‌دهد با قراردادی شدن کارگران مشکل تولید و صنعت برطرف نشده است. مشکلات تولید ریشه در عدم فهم ما از اقتصاد و روابط بین‌الملل دارد. اقتصاد باید با بازارهای بین‌المللی در ارتباط باشد و به آنها دسترسی داشته باشد.
خروج نیروی کار رصد نمی‌شود
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در پاسخ به این پرسش که چرا رئیس جمهور می‌گوید دولت ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار شغل ایجاد کرده اما مرکز آمار ایران از ایجاد ۱ میلیون و ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار شغل توسط دولت‌های یازدهم و دوازدهم سخن می‌گوید، این تعارض از کجا نشات می‌گیرد، گفت: بحث رئیس جمهوری ورود نیروی کار به بازار است. او خروج را رصد نمی‌کند؛ به بیان دیگر او جذب را می‌بیند اما منفک شدن نیروی کار و بیکاری را رصد نمی‌کند.
وی افزود: در کنار این موضوع، تعریف دولت از شغل با تعریف مردم از شغل متفاوت است مثلا از نظر دولت شخصی که دو ساعت در هفته کار می‌کند شاغل است. خب این نوع محاسبه نتایج متفاوتی دارد و اعداد متفاوتی از آن خارج می‌شود به اضافه اینکه دولت باید خالص اشتغالزایی را در نظر بگیرد.
صادقی با بیان اینکه تا زمانی که ثبات به اقتصاد و تولید بازنگردد و روابط تجاری ایران با جهان اصلاح نشود، وضع به همین منوال خواهد بود، گفت: اگر اصرار داشته باشیم که می‌خواهیم از بازارهای جهانی منفک شویم و تولیدمان جزئی از زنجیره جهانی تولید نباشد، در همین مسیر به راه خود ادامه می‌دهیم؛ این یک واقعیت است. از سویی رشد اقتصادی باید با رشد سرمایه‌گذاری همراه شود؛ نمی‌توان به رشد اقتصادی پرداخت اما رشد سرمایه‌گذاری را نخواست. رشد اقتصادی در ایران مبین رشد سرمایه گذاری نیست.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری افزود: بسیاری از منابع ارزی کشور حالا چه در قالب دلار و چه در قالب یورو در خزانه دولت به خواب می‌روند. منابع ارزی باید به گردش درآیند تا به رشد اقتصادی بی‌انجامند.
