در گفتوگو با ایلنا مطرح شد؛
بازنشستگان کارگری توان اجاره یک اتاق را ندارند/ از همسانسازی کار چندانی برنمیآید!
یک فعال صنفی بازنشستگان کارگری گفت: بازنشستگان با حقوق خود حتی نمیتوانند یک اتاق برای خانواده خود اجاره کنند. در این شرایط مسئولان باید فکری بکنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سال آخر دولت است اما در وضعیت معاش بازنشستگان تامین اجتماعی هیچ بهبودی حاصل نشده است. حسین غلامی (فعال صنفی بازنشستگان کارگری) در این رابطه میگوید: با تورم ثابت حول و حوش ۵۰ درصدی که در ماههای گذشته همواره مداومت داشته است، ارزش حقوق مزدبگیران از جمله کارگران شاغل و بازنشسته، همواره کاهش یافته و طی پنج سال اخیر به یک سوم یا یک چهارم تنزل پیدا کرده است. در این شرایط از طرحهای ناتمام و ناقصی مانند همسانسازی، کار چندانی برنمیآید؛ «راهحل کلیدی» فقط بازگشت به قانون است و بس!
به گفته او؛ کارگران، گردانندگان اصلی صنعت و تولیدکنندگان ثروتهای ملی هستند و نباید اوضاع زندگی آنها به این ناگواری باشد.
غلامی ادامه میدهد: از افزایش سرسامآور مواد غذایی گرفته تا گرانی دارو و درمان، همگی زندگی بازنشستگان را دچار مخاطره کرده است؛ اکنون اجاره یک اتاق در تهران از حقوق یک بازنشسته بیشتر است؛ کدام بازنشسته با حقوق زیر ۳ میلیون تومان توان اجاره یک آپارتمان چهل متری یا یک اتاق را برای خانوادهاش دارد؟!
او اضافه میکند: دولت میخواهد کارگران در کلونیها یا در خانههای مشترک بدون رعایت عزت و شایستگی زندگی کنند یا از فرط ناتوانی به حاشیههای بسیار نامناسب پناه ببرند. این درحالیست که با تقسیم عادلانه ثروتها و با ایجاد رضایتمندی در حقوق بگیران، میتوان رفاه و امنیت اجتماعیِ باثبات ایجاد کرد.
به گفته او؛ از کارگران آق دره تا آذرآب و هپکو و هفت تپه، همه جا مطالبات مشترک است؛ همه جا طبقه کارگر خواهان رفاه و امنیت و آرامش خاطر است؛ حقوقی که به تدریج از کارگران دریغ شده است.
غلامی در پایان تاکید میکند: دولت باید به مطالبات کارگران شاغل و بازنشسته بیش از اینها توجه کند؛ کارگر اگر اعتراض هم میکند، فقط دنبال حقوق شغلی و اجتماعی خود است پس باید صدای دادخواهی کارگران با طیب خاطر و بدون دغدغهی مدام نسبت به تاوان شنیده شود. صدای کارگران را بشنوند و به خواستهها پاسخ گویند.