در حاشیه همایش میراث معماری معاصر ایران مطرح شد؛
ترجیح می‌دهیم در این بخش رانت بوجود آید/ سوداگران سراغ ثبت ملی نمی‌روند
دبیر همایش ملی میراث معماری معاصر ایران با اشاره به آنکه ثبت معماری معاصر در فهرست میراث ملی باتوجه به آنکه ذینفعان در قید حیات هستند و این موضوع می‌تواند سبب بوجود آمدن رانت شود، گفت: ترجیح می‌دهیم در این بخش رانت بوجود آید. سوداگران به سراغ ثبت ملی نمی‌روند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، همایش ملی میراث معماری معاصر ایران روز گذشته (یکم آبان) در مجموعه فرهنگی هنری آسمان زیر نظر فرهنگستان هنر برگزار شد. چالش اصلی این همایش احصای عناصر لازم برای ثبت معماری معاصر در فهرست میراث ملی بود.
علیرضا قلی نژاد (دبیر همایش ملی میراث معماری معاصر ایران) با اشاره به آنکه این همایش درصدد است تا مفاهیم کلی درخصوص فاخر بودن یک اثر معماری را احصا کند، در پاسخ به این سئوال که آیا برای گام نخست تعداد آثاری که در معماری معاصر واجد شرایط ثبت شناخته می‌شوند، مشخص شده است، گفت: با بررسی سبک‌های مختلف معماری معاصر، می‌توان گفت بخش قابل توجهی از آن‌ها متاثر از معماری اروپایی هستند و تقریبا هر اتفاقی که در عرصه معماری در اروپا اتفاق می‌افتد در فاصله‌ای کوتاه در ایران هم اتفاق می‌افتد.
او ادامه داد: مسئله ما سبک معماری نیست بلکه مسئله آن است که معماری تا چه حد توانسته واقعیت‌ها و حقایق سرزمینی اعم از مسائل اجتماعی تا مسائل سرزمینی از موضوعات پیش و پا افتاده مانند اقلیم تا موضوعات جدی‌تری مانند حال و هوای مردم برای زندگی‌کردن را پاسخ دهد. تاکنون نمونه‌های محدودی از معماری معاصر را که دارای این ویژگی‌ها باشد توانستیم شناسایی کنیم. برای مثال موزه هنرهای معاص تهران بخشی از این ویژگی‌ها را دارد. مجموعه برج آزادی، ساختمان وزارتخانه میراث و گردشگری و… هرکدام بخش‌هایی از این ویژگی‌ها را دارند که البته همان‌ها نیز در فهرست میراث ملی ثبت شده‌اند. البته که این معماری‌ها همه ویژگی‌های مد نظر را ندارند.
قلی نژاد با تاکید بر آنکه اکنون در حوزه معماری با شرایطی بغرنج دست و پنجه نرم می‌کنیم، ادامه داد: هر چیزی صرف آنکه زیباست را نمی‌توانیم به عنوان معماری معاصر ثبت کنیم. باید دارای محتوا باشد. یکی از چالش‌های اصلی ما نیز همین است که وقتی قرار است معماری معاصر را ثبت کنیم آیا دارای محتوا و پیام است و اینکه چه چیزی را قرار است برای آیندگان به عنوان میراث به جای بگذاریم.
دبیر همایش ملی میراث معماری معاصر ایران در پاسخ به این سئوال که آیا قرار است آنچه به عنوان معماری معاصر تاکنون ساخته شده است ثبت شود یا آنکه عناصری برای ساخت ساختمان‌های جدید برای ثبت در فهرست میراث ملی تعریف شوند، گفت: می‌خواهیم اگر درحال حاضر اثری هست که از نظرها دور مانده را ثبت کنیم و هم آنکه معماران با آشنا شدن با این قواعد بدانند که اگر به این سودا هستند که بنایی یادمانی خلق کنند که در خاطرات بماند باید چه عناصری را رعایت کنند. آنچه مد نظر است بناهای یادمانی که به ایکوموس ارتباط پیدا می‌کند، نیست بلکه منظور معماری و سازه‌ها و بناها هستند.
او در پاسخ به این سئوال که با توجه به آنکه این نوع از ثبت ملی با گروهی از افراد در ارتباط است که در قید حیات هستند و به نوعی ذینفعان ثبت ملی زنده هستند، از این رو آیا موجب بوجود آمدن رانت و مافیا در حوزه ساخت و ساز و معماری نخواهد شد، گفت: ترجیح می‌دهیم که در این بخش رانت بوجود آید. این امر همانند اخلاق خوب است. اگر بگوییم که می‌خواهیم به افراد خوش اخلاق جایزه دهیم و این امر سبب اشاعه آن شود بگذارید جایزه بدهیم. ثبت در فهرست آثار ملی مقیداتی برای ساختمان‌ها بوجود می‌آورد که فقط کسی که اهل فرهنگ و آینده نگری است به سراغ آن می‌رود. سوداگرها به سراغش نمی‌روند.
