کارنامه اصناف کارگری با وضعیت کارگران سنجیده می‌شود

یک فعال مستقل کارگری گفت: انجمن‌های صنفی کارگری چنانچه از آزادی عملکرد برخوردار بودند می‌توانستند در مناسبات بازار کار ایران جای خالی تشکلهای مستقل صنفی کارگری را به نوعی پر‌کنند.
حسین اکبری با اعلام این مطلب به ایلنا گفت: ارزیابی عملکرد انجمن‌های صنفی کارگری نشان می‌دهد که این تشکل به واسطه ساختار قانونی و ترکیب اعضای آن فاقد آزادی عملکرد لازم هستند.
وی بابیان اینکه بهترین معیار برای سنجش عملکرد هر تشکل صنفی کارگری رجوع به آراء کارگرانی است که امنیت شغلی و اقتصادی آن‌ها تابع عملکرد آن تشکل است، افزود: با مقایسه شاخص‌هایی چون وضعیت معشتی و مزدی، اخراج و تعدیل، تجمع و تعطیلی، شرایط استخدامی، ضریب ایمنی، بهداشت حرفه‌ای و آمار حوادثکار و برخورداری از بیمه‌های اجتماعی، مدت قراردادهای کار و پیمان‌های دسته جمعی… در قبل و بعد از تشکیل و فعالیت نهادهای صنفی کارگری نشان می‌دهد که دستاورد هر تشکل چه میزان بوده‌است.
اکبری بایادآوری اینکه انجمن‌های صنفی کارگری تنها نهاد صنفی هستند که به موجب قانون کار بر اساس منافع طبقاتی تشکیل می‌شوند، گفت: ارائه آمارهای دولتی مربوط به رشد کمی نهادهایی چون انجمن‌های صنفی کارگری نمی‌تواند به تنهایی دستاورد تلقی شود.
این فعال صنفی کارگری با تاکید براینکه ویژگی‌های شخصی مسئولان نهادهای صنفی مانند خواستگاه اقتصادی و اجتماعی، خلق و خوی رفتاری و کرداری و طرز تفکر نیز در ارزیابی تشکلها موثر است، یادآورشد: نهادهای رسمی مانند انجمن‌های صنفی کارگری تشکل‌هایی هستند که طبق قانون در داخل و خارج کشور طرف‌ مذاکره دولتی و کارفرمایی قرار می‌گیرند و بنابراین باید مسئولان این تشکلها برای دفاع از عملکرد دستاوردهای ملموس و مشهودی داشته باشند.