یک فعال کارگری در منطقه خبر داد:
افزایش «نمایندگان کارگر» و کاهش شوراهای اسلامی کار در قزوین
چکیده: «از مجموع ۱۳۰ واحدی که در استان قزوین پیش از روی کار آمدن دولت نهم دارای شورای اسلامی کار بودند، این رقم امروز به ۴۰ واحد تقلیل یافته است.»
یک فعال کارگری در قزوین با انتقاد از بیتوجهی کارفرمایان به ضرورت وجود نهادهای کارگری، از کاهش یک سومی واحدهای دارای شورای اسلامی کار در استان خبر داد.
«عیدعلی کریمی» دبیر خانه کارگر قزوین با بیان مطلب فوق به ایلنا گفت: از مجموع ۱۳۰ واحدی که در استان قزوین پیش از روی کار آمدن دولت نهم دارای شورای اسلامی کار بودند، این رقم امروز به ۴۰ واحد تقلیل یافته است.
این فعال کارگری با بیان اینکه تداوم این موضوع ضربات جبران ناپذیری را متوجه کارگران و کارخانهها خواهد کرد، افزود: بعضی کارفرمایان از هر روشی برای جلوگیری از شکلگیری نهادهای کارگری در کارگاهها و کارخانهها استفاده میکنند.
کریمی با ذکر دو نمونه از واحدهای تولید لوازم خانگی واقع در قزوین، گفت: در این واحدها انتخابات شورای اسلامی کار با نفوذ کارفرما به حد نصاب نرسید و در نهایت نمایندگان کارگران در این نهاد انتخاب نشدند.
او در این زمینه اضافه کرد: این واحدها و تعداد زیادی از واحدهای دیگر سعی میکنند با حذف شوراها، نهاد کارگری موجود در کارخانهها را منفعل کنند.
به گفته دبیر خانه کارگر قزوین، تداوم این موضوع ضربات سنگین و جبران ناپذیری را متوجه کارگران کرده، و آثار نامطلوب فقدان نهاد صنفی در معیشت و اقتصاد خانوادههای کارگری نمایان است.
این فعال کارگری در قزوین از افزایش تعداد «نمایندگان کارگری» به نسبت شوراهای اسلامی کار خبر داد و افزود: طبق قانون کار، کارگران یک واحد میتوانند به جای شورای اسلامی یا انجمن صنفی، نماینده کارگری داشته باشند اما آنچه مورد انتقاد است، غیر قانونی بودن و یا صوری بودن برگزاری انتخابات شورای اسلامی کار در واحدهاست.
کریمی با بیان اینکه در سالهای اخیر، بسیاری از کارفرمایان به انتخاب نماینده کارگری تمایل نشان داده اند و تعداد نماینده کارگران به شدت افزایش یافته است افزود: بیتوجهی به ضرورت وجود تشکلات کارگری در واحدهای تولیدی، تلاش کارگران برای دستیابی به حقوق صنفی و قانونیشان را به بن بست رسانده است.
کریمی در خاتمه اظهار داشت: تقویت امنیت شغلی کارگران، جلوگیری از اخراج سلیقهای کارگران، حذف اخذ سفته و انعقاد قرارداد سفید امضاء توسط برخی کارفرمایان، خود لازمه ایجاد تشکلهای مستقل کارگری است تا بتوانند در مقابل این ظلمهای آشکار مقاومت کنند.