در گفتوگو با ایلنا مطرح شد:
روزنههایی برای به صف شدن غولهای نفتی/ به فکر چیدن تیمهای مذاکرهکننده نفتی هم باشیم

مدیر عامل پیشین صادرات گاز کشور با بیان اینکه در صورت به ثمر نشستن مذاکرات عمان باید سناریوهای مختلف را در نظر بگیریم، گفت: از هماکنون باید به فکر چیدن تیمهای مذاکرهکننده نفتی هم باشیم. باید آمادگی داشته باشیم تا در کوتاهترین زمان ممکن قراردادها را نهایی کرده و پروژهها آغاز شوند.
مهران امیرمعینی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در ارزیابی مثبت بودن نتایج مذاکرات و تاثیر آن بر سرمایهگذاری و صادرات نفت و گاز کشور اظهار داشت: طی یک تا دو دهه گذشته سرمایهگذاری مفیدی در صنعت نفت و گاز کشور صورت نگرفته در حدی که اکنون به شرایطی رسیدیم که امکان پاسخگویی به نیاز داخل را هم نداریم چه برسد به اینکه به فکر صادرات باشیم. مشکل اصلی اقتصاد و نفت سرمایهگذاری است، بنابراین به سرانجام رسیدن مذاکرات میتواند مسیرهایی را برای سرمایهگذار خارجی باز کند.
وی ادامه داد: در حوزه صنعت نفت منابع مالی یک بحث، مدیریت پروژه و ورود تکنولوژی جدید بحث دیگر است به سرانجام رسیدن مذاکرات باعث میشود ما به تلفیقی از عوامل تولید دست یابیم و بتوانیم تثبیت و افزایش تولید و سرمایهگذاری در بخش نفت، گاز و پالایش را داشته باشیم.
مدیر عامل پیشین صادرات گاز کشور گفت: طی سالهای مختلف همه قشرهای سیاسی ادعاهایی در حوزه توسعه صنعت نفت داشتهاند اما آنچه واضح است به دلیل تحریم ما مشکلات بزرگی در این صنعت تجربه کردهایم، بنابراین تنها رفع تحریم میتواند مشکلات را حل کند.
وی بیان داشت: در صورت رفع تحریم یکی از مباحث مهم در حوزه صنعت نفت اینکه چه پروژههای جذابی برای سرمایهگذار داشته باشیم و اینکه با چه مدل قراردادهایی پروژهها را ارائه دهیم اینها شرط لازم است و شرط کافی نیز اینکه تیمهای چابک و متخصص داشته باشیم، اکنون برای اینکه زمان را از دست ندهیم و سرعت ببخشیم باید ملزومات سرمایهگذاری در صنعت نفت را فراهم کنیم، لزوما داشتن مدل قراردادی منجر به توسعه نخواهد شد، از هماکنون باید به فکر چیدن تیمهای مذاکرهکننده نفتی هم باشیم.
امیرمعینی با بیان اینکه در صورت به ثمر نشستن مذاکرات عمان باید سناریوهای مختلف را در نظر بگیریم، خاطرنشان کرد: یکی از بحثهای مهم مباحث حقوقی است، ما باید آمادگی داشته باشیم تا در کوتاهترین زمان ممکن قراردادها را نهایی کرده و پروژهها آغاز شوند.
وی با اشاره به تسهیل در شرایط صادرات نفت و گاز گفت: بحث ورود مجدد به بازارهای سنتی و جدید در کوتاهمدت امکانپذیر نیست، باید به مرور وارد بازار شویم، خیلی از کشورها علاقه دارند که مبادی دریافت انرژی خود را متنوع کنند و وابستگیها را به کشورهای محدود کم کنند، بنابراین حتما نفت و گاز از ما دریافت خواهند کرد و نگرانی وجود ندارد، البته باتوجه به مصرف بالا در داخل کشور بخصوص در حوزه بنزین، گازوئیل، گاز و برق؛ فعلا باید سرمایهگذاری جدید معطوف به تامین نیاز داخل باشد، ضمن اینکه اگر پروژهای استارت بخورد زمانبر است و طول میکشد که وارد مدار شود. نتیجه اینکه تا زمانی که پروژهها به سرانجام برسند روی ورود به بازارهای جدید تمرکز کنیم.
مدیر عامل پیشین صادرات گاز کشور در ادامه بازارهای بالقوه کشور اشاره و اظهار داشت: اکنون بازار گاز پاکستان یک بازار بالقوه است و باتوجه به اینکه مانع اصلی اجرای خط لوله به این کشور تحریم بوده در صورت رفع محدودیتها ما این امکان را خواهیم داشت که به این کشور صادرات داشته باشیم. با ترکیه و عراق هم وارد مذاکرات گسترهتری خواهیم شد، روی الانجی میتوان سرمایهگذاری کرد و بازارهای دورتر در دیگر قارهها را هدف قرار دهیم. بازار الانجی به سرعت در حال توسعه است ما نیز باید تمرکز اصلی را روی این پروژهها قرار دهیم.
به گفته وی؛ در حال حاضر بیشترین صادرات نفت کشور به چین است اما به هرحال باتوجه به برنامههایی که کشورها در زمینه متنوعسازی مبادی دریافت دنبال میکنند نگرانی وجود ندارد که بازار جدید بدست بیاوریم.
امیرمعینی یادآور شد: اما تولیدکنندگان و رقبای نفتی ممکن است از رفع محدودیتها در ایران خوشحال نباشند اما باید واقعیت را بپذیرند اگرچه مازاد عرضه نیز از سوی اوپک و اوپکپلاس مدیریت میشود که قیمتها تحت تاثیر قرار نگیرد بنابراین همه منتفع خواهند شد.
وی درباره احتمال همکاری با شرکتهای امریکایی در صنعت نفت گفت: ما بعد از انقلاب تجربه همکاری با شرکتهای امریکایی را نداریم اما قبل از انقلاب بخشی از توسعه صنعت نفت را امریکاییها به عهده داشتند، اکنون نیز در صورت گشایش احتمالی شرکتهای امریکایی در رقابت با اروپا میتوانند در صنعت نفت ایران سرمایهگذاری کنند، واقع امر اینکه تکنولوژی جدید و دانش فنی بخصوص در حوزه شیل در دست شرکتهای امریکایی است، هرچند میادین نفتی و گازی ما چندان نیازمند تکنولوژی پیشرفته نیست اما به لحاظ ورود سرمایه هر شرکتی که به لحاظ فنی، اقتصادی و حقوقی توانمندتر باشد؛ میتواند این امتیاز را برای خود قائل باشد که در حوزه صنعت نفت و گاز ایران ورود و سرمایهگذاری کند.