"هر شیعه، یک پیام" را جدی بگیریم

متن این یادداشت به این شرح است:

اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

رستخیز محرم نزدیک است و نوای هل من ناصر ینصرنی جان‌های شیفته‌ی ثارالله را به خود می‌خواند.

از خصوصیات عزاداری‌ها تنوع و آمیختگی آن با سنت‌های هر قوم و منطقه است به گونه‌ای که عزاداری‌ها بعضا محله به محله متفاوت است و این شاکله با بهره‌گیری از محتوای بلند نهضت حسینی، سنت‌های عزاداری را بسیار ماندگار و پویا ساخته است. حال در کنار این فضا به مدد تکنولوژی ارتباطی رسانه‌های عمومی و مجازی فضایی برای عزاداری‌های بین‌المللی فراهم شده است.

با توجه به آنکه در سال جاری به دلیل شیوع کرونا، در کنار برنامه‌هایی که با حفظ اصول و پروتکل‌های بهداشتی انجام می‌شود، بخشی دیگر از برنامه‌ها که در فضای عمومی برگزار می‌شد به فضای مجازی منتقل شده و فضای مجازی وزن بیشتری نسبت به گذشته برای برنامه‌های عزاداری پیدا می‌کند، باور داریم، نهادها و هیات‌های عزاداری، نهایت امکان خود را به کار خواهند بست تا با عالی‌ترین و هنرمندانه‌ترین کیفیت، شیعیان را از برنامه‌های زنده و تولیدات محتوایی خود بهره‌مند سازند و فلسفه، روند و نتایج و آموزه‌های نهضت حسینی را به همه یادآور شوند و عمیق‌ترین مفاهیم و متین‌ترین روایت از مظلومیت اهل بیت علیهم السلام و مقتل سوزناک حسینی را با عزاداران به مشارکت بگذارند.

اما اقداماتی نیز هست که بر عهده یکایک شیعیان از زن و مردم و جوان و نوجوان است: چه آنان که امکان شرکت در مراسم حضوری را دارند و چه آنان که از طریق مجازی مشارکت می‌کنند.

الف – ارتباط «همه با هم» در سطح ملی: اگر باور داریم که «کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود»، از روز نخست محرم تا روز عاشورا، می‌توانیم پیام رسان حسین(ع) باشیم. جدای از کوی و برزن و سر در خانه‌ها و درون خانه‌ها که به سنت سابق سیاه پوش می‌شوند، شایسته است،

 هر کدام از ما در پوشش خود نمادی از محرم و عزاداری حسین را همراه داشته باشیم. از لباس سیاه، تا پوشش‌ها و شال و دستبند و نمادهای دیگر همراه و محترم  منقش به نام امام حسین(ع) و اصحاب با وفایشان و دیگر شعارهای نهضت حسینی.

همچنین در پویش‌های مجازی عمیق و متین و بزرگ و هدفمند در سطح ملی، هر موبایل و هر حساب کاربری در شبکه‌های اجتماعی را ابزار و پرچمی برای تبیین و ترویج نام و یاد امام حسین(ع) نماییم. این پویش با رنگ، نمادها و شعارهای عاشورایی محقق می‌شود. نه صرفا بعضی بلکه هر یک از ما شیعیان، می‌توانیم و انتظار می‌رود، سلامی بر حسین(ع) و اصحاب گرانقدر ایشان را تصویر شناسه‌ها و پروفایل های مجازی خود قرار دهیم و از رنگ و نمادها و شعارهای عاشورایی  پر معنای سنتی و خلاقانه در آن بهره بگیریم. همچنین هر روز حداقل یک پیام عاشورایی و یا یک نوای عزاداری صحیح و قابل ارائه برای همگان (در قالب متن، تصویر یا صوت و ویدئو) را به گروه‌های مشترک و دوستان داخلی در سراسر ایران و یا هر کشوری که هستیم ارسال نماییم.

ب – ارتباط «همه با هم» در سطح بین المللی: همین اقدام (هر شیعه یک سلام، هر شیعه یک پیام) را می‌توانیم به هر زبان بین‌المللی که مقدور است به ویژه (فارسی، عربی، انگلیسی، اردو و آذری) به دوستان به ویژه شیعیان آن سوی مرزهای هر کشوری که در آن زندگی می‌کنیم، ارسال نماییم. چنانچه عرض شد، اگر خصوصیت برنامه‌های واقعی این است که باید در مکان مشخصی به انجام برسد، خصوصیت برنامه‌های مجازی این است که می‌تواند به آسانی بین‌‌المللی باشد. چرا جوانان ما گروه‌هایی نداشته باشند که شیعیان کشورهای دیگر در آن مشارکت داشته باشند. چرا ایشان پای سخنان متفکران ما و ما پای سخنان متفکران ایشان درباره نهضت حسینی و سایر امور مهم شیعیان و فراتر از آن ننشینیم. چرا عادت نداریم پای عزاداری و نوحه‌خوانی فلان برادر پاکستانی یا هندی یا آفریقایی یا اروپایی یا ... بنشینیم؟ حسینیه عراقی‌ها و ترک‌ها و کویتی‌ها و بحرینی‌ها و هندی‌ها و زنجانی‌ها و بوشهری‌ها در فضای واقعی بسیار ضروری و قابل درک است، اما در فضای مجازی چرا حسینیه‌های بین‌المللی نسازیم؟ هر نقطه‌ی جهان که هستیم و هر ملیتی که داریم، چرا با شیعیان و دیگر مسلمانان و مردمان آن سوی مرزها تبادل نام و یاد حسین (ع) نکنیم؟ برادران و خواهران شیعه در هر جای که هستیم، چرا برای شیعه زبان و هویت و دکترینی بین‌المللی و جهانی نسازیم؟

سیدالشهدا(ع) نماد عالی ظلم ستیزی و حبل المتین مظلومان عالم و جان‌های تشنه انسانیت و آزادگی وعدالت و اخلاق و معنویت در هر جای جهان است.  با ساختن و یا پیوستن به این پویش‌ها در سطح ملی و یا بین‌المللی، امسال را سال پیوند شیعیان وآغاز تشکیل شبکه‌ای عظیم از شیعیان  از هر ملیت، قوم و زبان برای سلامی بر حسین(ع) و پیامی برای حسین(ع) در سراسر جهان بسازیم. حسین(ع) هویت و زبان بین‌المللی و جهانی تشیع و آزادگی است. هر سلام و هر پیام خالصانه، بی‌تردید در مسیر و در پیوند با همان «رستخیز عظیمی» است که هر روز حرارت و معنویتش فزونی می‌یابد و «بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است».

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

ابوالفضل فاتح