کارگران جایگاههای سوخت مطرح کردند؛
چرا ما ۳۰۰ نفر را میخواهند به جنوب بفرستند؟!
کارگران سابق جایگاههای سوخت کشور میگویند: چرا ما باید تاوان خصوصیسازیها و واگذاریها را بدهیم؟!
به گزارش خبرنگار ایلنا، قصهی پرفراز و نشیب کارگرانِ «جایگاههای سوخت کشور» قصهای طولانیست؛ قصهای که از بیکاری ناگهانی شروع شده و با دست و پا زدن برای بازگشت به کار، ادامه پیدا کرده است.
این کارگران که تعداد آنها حدودِ هزار نفر بوده، در سال ۹۵ بعد از واگذاریِ جایگاههای سوخت به بخش خصوصی بیکار شدند؛ آنها روزهای بعد از بیکاری را اینگونه روایت میکنند: «در طی این سالها با پیگیریهای متعدد مسئولین دلسوز و نمایندگان مجلس، حدودا ۷۰۰ نفر بازگشت به کار شده و در پستهای دیگر مشغول به کار شدهاند. در حال حاضر بعد از پیگیریهای فراوان از پخش و پالایش و همچنین وزارت نفت، بعد از جلسهای که مدیران داشتند، زمزمههایی به گوش میرسد؛ خبرهایی است از مناطق و وزارت، مبنی بر اینکه قرار بر این شده تا نفرات باقیمانده که حدودا ۳۱۸ نفر از کل کشور هستند، همگی را برای کار به جنوب کشور بفرستند.»
آنها ادامه میدهند: سوال همکاران ما این است که آیا ما باید تاوان سیاستهای واگذاری به بخش خصوصی را پس بدهیم؟ ما که جوانیمان را در شرکت گذاشتیم و با ۲۰ سال سابقه کار بیکار شدیم، حالا که پا به میانسالی گذاشتهایم، در این سن و سال باید همه زندگی را رها کنیم و از شمال کشور، غرب کشور و شرق کشور، کوله بارمان را ببندیم و بدون خانواده، این همه راه را تا جنوب کشور طی کنیم تا شرمنده خانواده خود نباشیم؟»
این کارگران که بیش از سه سال است درگیر رایزنی هستند، یک خواسته اساسی دارند: «چرا ما را هم مثل بقیه همکاران در سایر قسمتهای استان خودمان، مشغول به کار نمیکنند؟»