نماینده شازند در مجلس مطرح کرد؛
خصوصیسازی با رانت و فساد همراه بوده است/ بانکها به جای آنکه دست تولید را بگیرند، پای تولید را میکشند
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه خصوصیسازی در کشور ما برعکس جهان موفقیت نداشته است، گفت: وقتی قانون مینویسیم اما به درستی اجرا نمیشود یا تفسیر به رای صورت میگیرد، نتیجه خصوصیسازی، اخراجهای گسترده و سولههای خالی از کار و تولید میشود.
«علی ابراهیمی» خصوصیسازیهای موفق را بسیار انگشت شمار توصیف کرد و به خبرنگار ایلنا گفت: متاسفانه پایه خصوصیسازی در بیشتر موارد با رانت و فساد همراه بوده و همین امر باعث شده تا صدای مجلس و دیوان محاسبات بلند شود.
وی توان بخش خصوصی را بسیار بالا دانست و گفت: اقتصاد جهان روی توان مدیریتی بخش خصوصی مدیریت میشود اما در کشور ما معنای خصوصیسازی مساوی با ورشکستگی بنگاه اقتصادی و اخراج کارگران است.
نماینده شازند در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه همچنان اقتصاد دولتی بر کشورمان حاکم است، گفت: بنگاههایی که به بخش خصوصی واگذار میشود، خصولتی است و دولت آن بخش از بنگاههای زیانده که روی دستش مانده را در صف اول واگذاری قرار داده است. این شرکتها اغلب در قالب رد دیون به سازمانهایی همچون تامین اجتماعی یا سازمان بازنشستگی کشوری واگذار میشوند که مشکلات کشور را بیشتر میکند.
وی واگذاری بنگاه دولتی به بخش خصوصی را اقدامی درست توصیف کرد و گفت: چرا خصوصیسازی در جهان شکوفایی را رقم میزند اما در کشور ما فساد آفرین میشود و فریاد کارگران در تجمعهای اعتراضآمیز را رقم میزند؟ این اتفاق نشان میدهد روش کارغلط است و افرادی که برای خصوصیسازی پیش قدم میشوند، هدف تولید و اشتغال ندارند بلکه میخواهند یک شبه ره صدساله را طی کنند.
ابراهیمی؛ ارایه تسهیلات با بهره سنگین بانکی را معضل مهمی برای بنگاههای اقتصادی توصیف کرد و گفت: بسیاری از بانکها به جای آنکه دست تولید را بگیرند، پای تولید را میکشند. کارخانههای بسیاری که با مشکل کمبود سرمایه در گردش رو به رو بودند یا برای پرداخت حقوق کارگران ناچار به دریافت وام بانکی با بهره کمرشکن شدند نتوانستند اقساط خود را بپردازند و نتیجه آن شد که بدهی بانکی به اندازهای بالا رفت که کارفرما همه چیز را رها کرد و اموالش را به نام بانک کرد.
وی با اشاره به اینکه کارفرمایان بسیاری را سراغ داریم که امروز گوشه زندان افتادهاند، گفت: افرادی را هم سراغ داریم که به نام خصوصیسازی وارد معرکه شدهاند و در مدت کوتاهی اموال کارخانه را حراج و کارگران را اخراج کردند و برای منافع شخصی، اقتصاد کشور را با چالش رو به رو کردند.