انجمن یاری کودکان در معرض خطر مطرح کرد؛
تاثیرات نامطلوب خصوصی‌سازی بر زندگی کودکان/خصوصی کردن خدمات عمومی، بیکاری و دستمزد پایین عامل کار کودکان
عدم حمایت از خانواده‌هایی که در شرایط سخت و در معرض بیکاری یا دستمزد پایین قرار دارند، کودکان را در معرض انواع آسیب‌ها قرار داده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، انجمن یاری کودکان در معرض خطر روند نامطلوب خصوصی‌سازی و انحصاری کردن خدمات عمومی از مدرسه، بیمارستان تا کارخانه را مسبب آسیب‌های اجتماعی در زندگی کودکان دانست.
این تشکل حمایتی کودکان بر پیمان‌نامه ۱۹۸۹ حقوق کودک که ایران نیز به عضویت در این کنوانسیون درآمده، اشاره کرده و عدم ایفای وظیفه دولت در حمایت از خانواده‌های کارگری را آسیب‌زا توصیف کرده و تاکید کرد: عدم حمایت از خانواده‌هایی که در شرایط سخت و در معرض بیکاری یا دستمزد پایین قرار دارند، کودکان را در معرض انواع آسیب‌ها مانند محرومیت، فقر، اعتیاد، بیماری، سوءتغذیه، فحشا، بزهکاری، کار اجباری، کار در خیابان‌ها و مکان‌های پرخطر، تن‌فروشی و ازدواج زودهنگام دختران قرار داده است.
در بخشی از این بیانیه درباره نقش خصوصی‌سازی در افزایش آسیب‌های اجتماعی حوزه کودکان آمده است: آنچه امروز به عنوان خصوصی‌سازی در رسانه‌ها مطرح می‌شود، فارغ از بحث‌های حاشیه‌ای درباره‌ی چگونگی انجام آن، همواره با پولی‌سازی خدمات عمومی مانند آموزش و بهداشت همراه بوده است. این روند با دوچندان کردن فشار بر زنانی همراه شده که غالباً کارهای مراقبتی و بازتولیدی را به صورت رایگان انجام می‌دهند، درحالیکه نوک پیکان این آسیب، کودکان جامعه را هدف قرار داده و فقر مضاعف را به آنان تحمیل کرده است. در شرایطی که دست نیرومند خصوصی‌ساز بر جامعه چنگ انداخته، کارخانه و بیمارستان و مدرسه و هر آنچه زندگی مردمان به آن وابسته است را طلب می‌کند، چند ماه حقوق نگرفتن فقط یک تاخیر ساده در پرداخت نیست، بلکه قتل‌عام خانواده و اجتماع است. با اتکا به تجربه‌ی خودمان و همچنین با نگاهی به سایر نقاط دنیا، پرواضح است که خصوصی‌سازی نیازهای مردم را برآورده نمی‌کند و هرگز در راستای حاکمیت شفاف و صادقانه نبوده است بلکه به انحصاری ساختن قدرت و ثروت و انتقال خدمات عمومی به دست کارفرماهای خصوصی منجر می‌شود.
در بخش دیگری از این بیانیه تصریح شد: به نظر می‌رسد که دولت هم در مورد کودکان محروم تمایل دارد سمن‌ها مرهمی موضعی باشند بر زخم‌های عمیق اجتماعی که نتیجه‌ی سیاستگذاری‌های مشابه در دولت‌های متوالی است. سالها است نیرو و صدایمان را جمع کرده‌ایم و خواسته‌ایم که همه کودکان از آموزش رایگان، کیفی و عادلانه برخوردار شوند و باور داریم بدون برنامه همه‌جانبه در حمایت از همه کودکان، همچنان آموزش و پرورش دور باطل را طی خواهد نمود. خطراتی که امروز دامن کودکان‌مان را گرفته‌است فقط با سازوکار و برنامه دولتِ مدافع حقوق کودکان قابل جبران است در غیر این صورت هر روز بر فقر و بی‌پناهی کودکان افزوده خواهد شد.
انجمن یاری کودکان در معرض خطر در این بیانیه تاکید کرد: یکی از اصول اساسی پیمان‌نامه حقوق کودکان حفظ و حمایت از حریم خانواده برای رشد و بالندگی کودکان است تا از آسیب‌ها در امان باشند. (در پیمان‌نامه ۱۹۸۹ حقوق کودک ماده ۲ بخش ۱ آمده است که کشورهای طرف کنوانسیون تمام اقدامات لازم را جهت تضمین حمایت از کودک در مقابل تمام اشکال تبعیض، مجازات بر اساس موقعیت، فعالیت‌ها، ابراز عقیده و یا عقاید والدین، قیم قانونی و یا اعضای خانواده کودک به عمل خواهند آورد.) عدم حمایت ازخانواده‌های کارگران که در شرایط سخت و در معرض بیکاری و یا دستمزد پایین قرار دارند، کودکان را در معرض انواع آسیب‌ها مانند محرومیت، فقر، اعتیاد، بیماری، سوءتغذیه، فحشا، بزهکاری، کار اجباری، کار در خیابان‌ها و مکان‌های پرخطر، تن‌فروشی و ازدواج زود هنگام دختران قرار داده است.
برعهده دولت، مسئولان و متولیان امور است که هرچه زودتر این قائله بی‌تدبیری خصوصی‌سازی سرمایه‌های عمومی و ملی را فیصله دهند تا بیش از این کودکانی که در ایران زندگی می‌کنند از حقوق‌شان محروم نشوند.
