نصرالله دریابیگی:
با خصوصی‌سازی "چوب و کاغذ" مازندران بر داغی دیگر می‌نشیند/زندگی ۱۸۰۰ کارگر با خانواده‌هایشان در تهدید است
دبیرخانه کارگر استان مازندران با اشاره به تصمیم بانک ملی برای فروش سهام خود در شرکت چوب و کاغذ مازندران تاکید کرد که خصوصی‌سازی ولنگار نتیجه‌ای جز فلاکت، توزیع ناعادلانه ثروت، فقر، تعطیلی کارخانه‌های قدیمی، طلاق و رواج ناهنجاری‌های اجتماعی نداشته است.
«نصرالله دریابیگی» در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به تصمیم بانک ملی برای فروش سهام خود در شرکت چوب و کاغذ مازندران گفت: خصوصی سازی ولنگار نتیجه‌ای جز فلاکت، توزیع ناعادلانه ثروت، فقر، تعطیلی کارخانه‌های قدیمی، طلاق و رواج ناهنجاری‌های اجتماعی نداشته است. از این رو امیداوریم که بانک ملی در تصمیم خود تجدیدنظر کند. البته "ما" مخالف خصوصی‌سازی نیستیم اما می‌گوییم که نباید تعجیل کرد؛ چراکه تعجیل در خصوصی‌سازی واحدها همان بالایی را بر سر چوب و کاغذ می‌آورد که بر سر هفت تپه آورد.
وی افزود: هر واگذاری که در مازندران انجام شد، منجر به تعطیلی آن کارخانه شد. واحدی را نداریم که در آن واگذاری انجام شده باشد، اما تولید رونق گرفته باشد. نمونه‌هایش هم فراوان است: نساجی مازندران، نساجی قائم‌شهر، روغن نباتی شکوفه بابل، شرکت کشت و صنعت شمال، روغن نباتی غنچه، کولر گازی، نساجی چوکا، چیت‌سازی بهشهر و... . یک واحد پیدا نمی‌کنید که به خاطر پیگیری‌های درست و حسابی مقام‌های استان که ماهی ۱۰ تا ۲۰ میلیون و حتی بیشتر حقوق می‌گیرند، تعطیل نشده باشد!
دبیر خانه کارگر استان مازندران با بیان اینکه اجازه نمی‌دهیم که از یک سوراخ چند بار گزیده شویم، افزود: این شکل از خصوصی‌سازی با خصوصی‌سازیِ مدنظر مسئولان کشور متفاوت است. این شکل از خصوصی‌سازی با آنچه در اصل ۴۴ قانون اساسی آمده، متفاوت است. سیاست‌های کلی نظام در زمینه خصوصی‌سازی، توزیع عادلانه توزیع ثروت و سپردن کار به دست مردم است تا از این طریق رفاه و اشتغال ایجاد شود.
دریابیگی افزود: حتی اگر خود آقای رئیس جمهور، استاندار و مدیرعامل بانک ملی بگویند که چوب و کاغذ مازندران باید خصوصی شود، ما به تجربه‌ای که از خصوصی‌سازی که در مازندارن داریم، زیر بار نمی‌رویم. از این رو به صراحت می‌گوییم که آقای رئیس جمهور در این مورد با شما مخالف هستیم. دیگر بس است. کارگران را به حال خود بگذارید. البته اگر پس از خصوصی‌سازی افرادی کار را به دست بگیرند که سابقه درخشانی در اداره واحدهای تولیدی داشته باشند و به معنای واقعی صنعتگر و دلسوخته صنعت باشند، با خصوصی‌سازی مخالفتی نمی‌کنیم.
وی با بیان اینکه شرط جامعه کارگری استان مازندران در خصوصی‌سازی چوب و کاغذ مازندران این است که کارگران سهامدار آن شوند تا در سود فروش شریک شوند و برای اداره کارخانه انگیزه پیدا کنند، گفت: نمی‌خواهیم چوب و کاغذ به دست دلالان بیفتد بلکه باید توسط کارگران اداره شود. در غیر این صورت چوب و کاغذ با ۱۸۰۰ کارگر به زودی تعطیل می‌شود و مازندران بر داغی دیگر می‌نشیند. در نظر داشته باشید که با بیکاری این تعداد کارگر زندگی بیش از ۷ هزار نفر تحت تاثیر قرار می‌گیرد. از این رو اینگونه نیست که بگوییم: خصوصی کردیم، تمام شد!
دبیرخانه کارگر مازندران با بیان اینکه پیش از هر تصمیم‌گیری برای چوب و کاغذ، وزیر اقتصاد و دارایی، وزیر صمت، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی مدیرعامل بانک ملی و رئیس سازمان خصوصی‌سازی باید باهم صحبت کنند و پیامدهای خصوصی‌سازی کارخانه را بررسی کنند.
وی افزود: پس از خصوصی‌سازی کارخانه نساجی مازندران؛ کارگران آن به خیابان آمدند و شعارهایی با این مضمون سر دادند: "مگر سرنوشت آن قبلی‌ها را که واگذار کردید را ندیدید، پس چرا این بلا را سرمان آوردید؟" به هر صورت قبل از هر کاری باید کارگران را در نظر داشت و گرنه وضعیت بسیار بغرنج می‌شود.
