خبرگزاری کار ایران

یک مقام صنفی کارگری کشور:

برخورد با کارگرانِ زحمتکشِ اراکی غیرعادلانه بود/کمی‌ تدبیر مشکلات را حل می‌کرد

برخورد با کارگرانِ زحمتکشِ اراکی غیرعادلانه بود/کمی‌ تدبیر مشکلات را حل می‌کرد
کد خبر : ۵۳۸۷۵۵

یک مقام صنفی کارگری معتقد است؛ برخورد با کارگرانی که حقوق قانونی‌شان را مطالبه می‌کنند، هم غیرعادلانه است و هم مخالف منافع جمعی است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، هادی ابوی (دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری کشور) در ارتباط با برخوردِ قهری با کارگران آذرآب و هپکو در استان اراک گفت: اخبار ناگوارِ برخورد غیرحرفه‌ای و غیرعادلانه با کارگران شریف و زحمتکش استان مرکزی به گوش رسید و دل هر انسانی را به درد آورد و تشکل‌های کارگری را متاثر و متاسف کرد؛ این نوع برخوردها نه تنها غیرعادلانه است، بلکه مخالف با منافع جمعی ملت است.

وی ادامه داد: به راستی مسئولان و مقامات یک لحظه فکر کرده‌اند که چرا کارگران آمدند وسط میدان مشکلاتشان را با صدای بلند عنوان کردند؟ پاسخ ساده است؛ چون چندین ماه است علیرغم انجام کار به آنها حقوق نداده‌اند؛ ولی همین کارگران برای حفظ کارگاه و مراقبت از تولید، با مدیران همراهی کرده و سر کار حاضر شدند.

ابوی افزود: آیا می‌دانید کارگران چندین بار برای حقوق حقه خود یعنی پول عرق جبینِ خود به مدیران خود التماس و درخواست کردند؟ آیا به راستی با خود اندیشیده‌ایم تفاوت این بندگان خدا که پیامبر بر دستانشان بوسه زده است با نزول‌خوران بانکی و اختلاس‌گران در چیست؟ براستی این کارگران بایستی چه کنند؟ بایستی به چه کسی بگویند که برای ادامه حیات و زندگی روزمره، نیازمند دریافت دستمزدشان هستند؟

دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری کشور با بیان اینکه کمی تدبیر، کمی دقت و کمی توجه، مشکلات این عزیزان را حل می‌کرد؛ اظهار داشت: کارگران، ولایتمداران و دلبستگان به این نظام و مقام معظم رهبری هستند؛ کارگران همان‌هائی هستند که در صف‌های نماز جمعه، در صفوف راهپیمائی‌ها و پای صندوق‌های رای، مدافع واقعی و حقیقی این نظام و رهبری بوده‌اند و هستند و مستحق اینگونه رفتارها و ضرب و شتم نیستند.

ابوی تاکید کرد: همه خسارتی که این کارگران به کارفرما و اماکن، بر فرض محال وارد کنند، بسیار کمتر از  کوچکترین اختلاس سیستم بانکی است و بسیار کمتر از قیمت خودرو مدیران واحد خود است.

این فعال صنفی خطاب به مسئولان و تصمیم‌گیرندگان گفت: با خود کمی تفکر کنید و فقط در عالم خیال، خود را چند لحظه به جای کارگری که ۶ماه حقوق نگرفته و در مقابل صاحبخانه، مغازه‌های محله، زن و بچه ... شرمنده است تجسم کنید؛ ببینید تحملش آسان است؟ ببینید توان دیدن زن و بچه بیمار که نیازمند درمان هستند و به علت عدم توان مالی، نمی‌توانند به درمانگاه مراجعه کنید را دارید؟ پاسخ با وجدان خودتان؛ وجدان تنها محکمه‌ای است که نیازمند قاضی نیست.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز