غرض از مزاحمت: قصور پزشکی و مرگ فرزندم در بیمارستان!

به گزارش خبرنگار ایلنا، یک کارگر سنندجی که فرزندش را در اثر قصور پزشکی در بیمارستان بعثت سنندج از دست داده‌است، به مناسبت سفر وزیر بهداشت به استان کردستان، در نامه ای خواستار پیگیری قصورات پزشکی شده‌است.

متن این نامه به شرح ذیل است:

با تعارف‌های الکی وقت‌تان را نمی‌گیرم. همه ملت ایران می‌دانند شما انسان شریفی هستید و با عمل چشم‌های زیبای دختر روستای ستایش، محبوبیت بیشتری را در دل مردم کردستان پیدا نموده‌اید. بنده نیز به عنون یک شهروند ساده ایرانی و سنندجی در مرحله اول از شما بابت انتصاب به جا و شایسته دکتر سیامک واحدی به عنوان ریاست دانشگاهی علوم پزشکی کمال تشکر را داریم. هر چند که در استان ما متاسفانه همیشه در همه امور شاهد جذب کمترین بودجه بوده‌ایم لذا از آن وزیر محترم تقاضامندیم گوشه چشمی به مراکز درمانی استان داشته باشند چون به راستی مرکز درمانی استان از کمیت‌های زیادی برخوردار است و البته دارای کیفیت نیز می‌باشد و با زحمت‌های جناب دکتر فرشادان نماینده محترم مردم در مجلس و عنایت حضرت تعالی بودجه‌ای اختصاصی یافته به بیمارستان کوثر قابل تقدیر است.

اما غرض از مزاحمت: قصورات پزشکی؛ شاید به دلیل موقعیت شما این قصورات قابل هضم و شاید بعضی مواقع نادیده گرفته شود. اما برای یک پدر و مادر از دار دنیا یک دختر و پسر دوقلو بسیار زیبا داشته باشند بسیار سخت و جانکاه است که فرزندشان را به دلیل سرفه به بیمارستان می‌برند و جنازه بی‌جان فرزندش را تحویل می‌گیرند؛ دردناک است پدر و مادری بعد از چند سال با دل خوش به سونوگرافی انجام شده منتظر به دنیا آمدن فرزندشان باشند اما طفل معصوم معلول به دنیا می‌آید و بعد از چند ماه فوت می‌کند.

کودکی در روستای دور افتاده به دلیل اصرار پزشک به زایمان طبیعی فلج به دنیا می‌آید و دیگری نیز بی‌جان. دیگر تزریق‌‌های اشتباه و آمپول‌های چینی و هندی و دگزامتازون‌ها بماند!!!

اما هفتم مرداد ماه 1395، فوت پرسام عزیزی کودک 10 ساله کارگر سنندجی که براستی دنیا را لرزاند و مدتی است تمام رسانه‌ها، خبرگذاری‌ ها و فضای مجازی را در بر گرفته است به راستی جای بحث و تامل دارد که کودکی معصوم سالم و سرحال با لبخندهای کودکانه جهت درمان سرفه جزیی خود را به دامان پزشک اورژانس بیمارستان بعثت سنندج می‌اندازد تا در عروسی عمویش که به عزا تبدیل شد سرحال‌تر و قبراق‌تر باشد.

اما پس از تجویز و تزریق آمپول دگزامتازون در کمتر از 10 دقیقه به کما رفته و جان خود را از دست می‌دهد و نکته مهم اینکه در هنگام احیای پرسام توسط کد 99 پزشک معالج این کودک معصوم از بالین بیمار و بیمارسان متواری و پا به فرار گذشته است و علت فرارش را ترس نامیده است! ترس از چه؟ مگر به علم و توانایی خود شک داری؟ مگر سوگند یاد نکرده‌ای؟ و نکته جالبتر اینکه تاکنون از سوی هیچ نهاد و ارگان بیمارستان علوم پزشکی یا مقامات قضایی پزشک مورد نظر حتی یک بار همه بازخاست نشده است.

حال با گذشت بیش از هفت ماه و رد کردن خوان‌های قانونی و ملاقات بلندمرتبه استان اعم از استاندار، نماینده ولایت فقیه، نمایندگان مجلس، ریاست قبل و اکنون علوم پزشکی، اعضای شورای شهر جمع‌آوری بیش از ده هزار امضا بر روی کاغذ در اعتراض به خطاهای پزشکی و حمایت از خانواده پرسام متاسفانه کودک ده ساله را 50 درصد مقصر شناخته‌اند چرا که به بیمارستان رفته است.

جناب وزیر! خطاهای پزشکی در مراکز درمانی استان بی‌داد می‌کند؛ فرزندانمان، مادرانمان، پدرانمان، برادرانمان یکی یکی از قصورات پزشکی رنج می‌برند و سهیم می‌باشند البته هر کدام به نوعی مرگ، نقص عضو، فلجی و ... اما کسی پاسخگو نیست و در نهایت با تعیین درصدهای پزشکی بسیار پایین 5 و 10 درصدی پرونده‌ها خاتمه می‌یابد و خانواده‌های داغ دیده با خستگی‌های راه پله‌های نظام پزشکی و پزشک قانونی برایشان به جا می‌ماند.

در نهایت ما از پرشکان دلسوز و زحمت‌کش که به صورت صادقانه به مردم خدمت می‌کنند تشکر می‌کنیم و دستشان را می‌بوشیم و امیدواریم پزشکان لاقید و اشراف‌گرا و مال اندوز و آپارتمان‌ساز و برج‌ساز در کنار درآمدهای میلیونی روزانه و ساعتی در مطب‌های شخصی‌شان گهگاهی کارهای خیرخواهانه انجام دهند و به جان بیماران اهمیت دهند و پرسنل و پرستاران تکریم ارباب رجوع را رعایت نمایند.

در ضمن از پزشکان متخصص خواهشمندیم روزانه یک ساعت به ویزیت مردم در اورژانس‌ها وقت خود را اختصاص دهند از اینکه وقت گرانبهایتان را در اختیار مردم کردستان گذاشته‌اید کمال تشکر را داریم.