گزارش خبری
دومین گزارش حمله به پرستاران در دو هفته اخیر
به تازگی یک پرستار مرد در استان خراسان رضوی هنگام انتقال مریض با آمبولانس، با قیچی مورد حمله همراه مریض قرار گرفته است.
منابع خبری در مشهد، از حملهٔ همراهان بیمار به یک پرستار و مجروح شدن وی در روزهای گذشته خبر میدهند. هنوز هیچ یک از منابع خبری، تاریخ دقیق حادثه را اعلام نکردهاند اما گفته میشود این حادثه هفتهٔ گذشته و در حین انتقال یک بیمار از شهر خواف به مشهد و در شهرستان تربت حیدریه رخ داده است.
به گزارش ایلنا، حادثه زمانی اتفاق افتاد که همراهان یک بیمار در پی فوت او به دلیل شدت عصبانیت با قیچی به سمت پرستار مرد حاضر در آمبولانس حمله میکنند و وی را از ناحیهٔ پهلو مجروح میکنند. همراهان بیمار مدعی شدهاند در حین انتقال فرد مصدوم به بیمارستان بارها دستگاه الکتروشوک قطع و وصل شده و تجهیزات آمبولانس دچار نقص فنی بوده است.
در طول ۶ ماه بیش از ۹۰ درصد از پرستاران در تیررس خشونتهای کلامی قرار میگیرند از این میان ۳۰ درصد در معرض خشونتهای فیزیکی هستند
اگرچه منابع رسمی اعلام کردهاند که حال این پرستار در حال حاضر خوب است اما ادامه دار شدن آمار حوادث کار برای پرستاران زنگ خطری جدی برای نظام پرستاری کشور است.
در یک ماه گذشته این دومین حادثهٔ گزارش شده در مورد جامعه پرستاری است. اولین حمله به پرستاران توسط همراهان بیمار در روز ۱۲ فروردین 94 و در بیمارستان شهید مدرس شهرستان ساوه رخ داد. طی آن حادثه دو پرستار از سوی فردی که به دلیل نزاع برای پانسمان دستش به بیمارستان آمده بود، مورد حمله قرار گرفتند و طی این حمله یکی از پرستاران از ناحیه پا مجروح میشود.
دبیرکل خانهٔ پرستار در این باره امروز به ایلنا گفت: اینها تنها مشتی از خرورار است که گزارش میشود و رسانهها از آن مطلع میشوند. به گفته شریفی مقدم، حاضر نشدن به موقع برخی پزشکان بر بالین بیمار، کمبود نیرو، ضعف مدیریت بیمارستانی از جمله علل و عواملی است که در بروز این خشونت ها دخیل است.
به گفته این فعال صنفی، ادامه دار شدن خشونتهای فیزیکی بر علیه پرستاران ناشی از ضعف مدیریت در سیستم پرستاری است.
محمد شریفی مقدم دبیر کل خانهٔ پرستار با ابراز تاسف از ادامه دار شدن حوادث کاری پرستاران در سال جدید گفت: متاسفانه این تنها بخشی از آ چندین موردی است که گزارش نمیشود.
به گفتهٔ وی، در طول ۶ ماه بیش از ۹۰ درصد از پرستاران در تیررس خشونتهای کلامی قرار میگیرند از این میان ۳۰ درصد در معرض خشونتهای فیزیکی هستند و این آماری تکان دهنده است.
وی ضعف سیستم مدیریتی در بخشهای درمانی کشور را یکی از عوامل اصلی ادامه یافتن خشونت علیه کادر درمانی برشمرد و گفت: ضعف سیستم مدیریتی و عدم حمایت صنفی از پرسنل پرستاری در بیمارستانها باعث شده کادر پرستاری از کمترین امنیت شغلی برخوردار باشند. اگر مدیریت نقشش را خوب ایفا کند و کمبود نیرو وجود نداشته باشد نیازی نیست ۱۰نفر همراه یک بیمار به اورژانس بیایند.
عضو شورای عالی نظام پرستاری ادامه داد:اگر همراه بیمار پذیرفته شده است ناشی از کمبود نیرو و ضعف سیستم مدیریتی و بیتوجهی برخی پزشکان به موقعیت بیمار است. در کشورهای دیگر خدمات درمانی و مراقبتی به ازای هر مریض وجود دارد و نیازی به اینکه کسی به عنوان همراه کارهای بیمار را انجام دهد نیست اما متاسفانه در کشور ما به دلیل کمبود پرستار همراه بیمار مجبور است خودش بسیاری از کارها را انجام دهد. در چنین شرایطی وقتی دچار فشار عصبی میشود در دسترسترین فردی را که در بین کادر درمانی با بیمار در ارتباط است مورد حملات کلامی و غیرکلامی خود قرار میدهد و این فرد پرستار است.
وی ادامه داد: در حادثهٔ ساوه، فردی که دستش چاقو خورده بود منتظر بود پزشک هرچه سریعتر به مداوای او بپردازد اما به دلیل اینکه پزشک مشغول رسیدگی به بیمار دیگری بود کار بیمار طول کشید و همراهان او که عصبانی شده بودند با پرستاران درگیر شدند و آنها را مجروح کردند.
به گفتهٔ شریفی مقدم، برخی از این حوادث دقیقا در موقعیتهایی رخ میدهد که یکی دیگر از اعضای کادر درمانی به موقع بر بالین مریض حاضر نمی شود. در چنین شرایطی پرستار در معرض توهین وتهدید بیشتری قرار میگیرد.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی مدیریت مجموعه باید بیشترین حمایت را از پرسنل خود داشته باشد. اما مثلا در حادثهٔ ساوه شاهد بودیم که مدیر بیمارستان چند روز پس از طرح شکایت علیه مهاجمین، شکایتش را پس میگیرد تنها به این دلیل که خسارت مالی به بیمارستان وارد نشده است.
شریفی مقدم معتقد است این شیوهٔ عکس العمل نیاز به آسیبشناسی دارد و باید مورد بررسی ریشهای قرار بگیرد.
وی گفت: روسا و مدیران بیمارستانی به دنبال بالابردن درآمد بیمارستان هستند و در این میان به امنیت نیروی انسانی که مهمترین شاخص در بخش خدمات درمانی است توجهی نمی کنند.
به باور عضو شوای نظام پرستاری، کمبود نیروی پرستاری در کشور باعث شده مردم از حداقل مراقبتهای پرستاری محروم باشند و طبعا ضرر و زیان این محرومیت بیش از هر کسی پرستاران را آزار خواهتد داد.
شریفی مقدم ادامهٔ سیاست گذاریهای به زعم او غلط در نظام سلامت کشور را یکی از دلایل کمبود نیرو دانست و گفت: درگیر شدن پرستاران با مسائلی چون حاکمیت بالینی و اعتبار سنجی در بیمارستانها باعث شده تمام وقت پرستار ظرف کارهایی شود که اساسا هیچ ربطی به پرستار ندارد و او را از وظیفهٔ اصلیاش دور میکند.
وی ادامه داد: در یک اورژانس حداقل باید ۶ پرستار حضور داشته باشند اما در حال حاضر ۳ پرستار در اورژانسها حضور دارند و این تعداد برای سیل بیماران اورژانسی که بعضا مراجعه میکنند و نیاز به مراقبت جدی دارند بسیار کم است.
دبیر کل خانه پرستار تصریح کرد: باید به حال وزارت بهداشت تاسف خورد که در شرایطی که ما با کمبود پرستار مواجهایم از همین پرستاران موجود هم به عنوان ابزاری جهت پرکردن فرم و مستندات استفاده میشود. پرستارانی که کار اصلیشان ارائه خدمات درمانی به بیماران است. با این اوضاع کمبود پرستار و نیاز شدید بیماران به مراقبتهای مستقیم، باید کارشان را رها کنند و به دنبال جمع آوری امتیاز برای ارتقاء درجه و افزایش درآمد بیمارستان محل خدمتشان باشند.
وی در پایان ضمن تاکید بر مطالبات صنفی جامعه پرستاری و ادامه یافتن روند پیگیری این مطالبات در سال آتی گفت: عمدهترین مطالبات جامعه پرستاری همانطور که در تجمعات اعتراضی مختلف هم مطرح شد، اجرایی شدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و تثبیت اختلاف سه برابری پزشکان و پرستاران و همچنین تعدیل نگرش استثماری به نیروی پرستاری است که همچنان به دنبال احقاق آن هستیم و معتقدیم برای حل این بحران مسولین وزارت بهداشت باید به این باور برسند که نمیتوان با تسلط گروهی خاص کل سیستم درمان کشور را برای مدتی طولانی به انحصار کشید.
شریفی مقدم اضافه کرد: زمانی که حرف از همدلی و همزبانی میزنیم یعنی باید همکاری متقابل بین همهٔ عوامل یک مجموعه وجود داشته باشد تا مشکلات و موانع برداشته شود. لازمهٔ همدلی درک متقابل و برداشت مشترک از مسائل است. اصلیترین و محوریترین خواستهٔ جامعهٔ پرستاری هم در شرایط فعلی برقراری عدالت و رفع تبعیضها و تهدیدهاییست که به خصوص در سالهای اخیر به اوج خود رسیده است. عدالت هم باید بر اساس توافق عمومی باشد و نباید نظر یک گروه خاص حاکم شود آنچنان که هم اکنون تنها ۷ درصد خاص هستند که به صورت سلطه جویانه کل سیستم وزارت بهداشت را در دست گرفتهاند و نتیجهٔ آن هم همین است که هر روز بیشتر از روز قبل شاهد تضییع حقوق پرستاران هستیم.