مردی صاحب منصب اما با منش کارگری/ مرحوم مظفری سمبل کار صادقانه و سالم بود

به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم مجازی یادبود درگذشت مرحوم محمد مظفری ( مدیرکل اسبق سازمان تامین اجتماعی استان تهران و عضو کمیته بیمه و درمان خانه کارگر) صبح امروز در صفحه‌ی اینستاگرام خانه کارگر برگزار شد.

در ابتدای این مراسم علیرضا محجوب ( دبیرکل خانه کارگر) گفت: مرحوم مظفری چه در دوره‌ی مدیریت خود در سازمان تامین اجتماعی و چه بعد از آن در کمیته بیمه و درمان خدمات بسیاری برای کارگران انجام دادند. ایشان سالها بعد از بازنشستگی با بیمه‌شدگان تامین اجتماعی و تشکیلات خانه کارگر همراهی کردند.

وی ادامه داد: مرحوم مظفری مدیرکل سازمان تامین اجتماعی بودند و در واقع به عنوان کارفرما به حساب می‌آمدند اما تعلق خاطر بسیاری به کارگران داشتند. ایشان در کمیته بیمه و درمان در کنار آقای صادقی به کارگران مشاوره می‌دادند و تمام این سالها در خدمت کارگران بودند. حتی بعد از بازنشستگی هم به دنبال کار اقتصادی نرفتند و ماندند و در کنار ما به کارگران مشاوره دادند.

محجوب گفت: در مراجعات به ایشان اگر کارفرمایی بدهکار بود بر او آسان می‌گرفت و اصل را بر این می‌گذاشت که آن کارفرما حقوق کارگران خود را بپردازد. به هر حال هیچ کجا بی‌توجه به کارگران نبود.

وی در پایان بیان کرد: امثال آقای مظفری به گردن ما حق دارند. خداوند روح او را قرین رحمت کند و از برکت وجود کسانی مثل ایشان که سمبل کار صادقانه و سالم بودند، خدمتگزاران کارگران را حفظ کند.   

در ادامه‌ی این جلسه حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) گفت: امروز در سوگ مردی صبور و محجوب و با اخلاق و انقلابی و حامی کارگران نشستیم و در غم از دست دادن او عزاداریم.  

وی تصریح کرد: او علی‌رغم اینکه مدیرکل بود اما منش، رفتار و نوع حضورش در بین آحاد کارگری همانند مجموعه‌ی بیمه‌شدگان بود. ایشان مردی صاحب منصب اما با منشی کارگری بودند. به همین دلیل در مقطعی که بازنشست شدند علی رغم اینکه پیشنهادات بسیاری برای مشاوره برای کارفرمایان به او داده شد، اما مرحوم مظفری ترجیح دادند به ندای دل و صدای وجدان گوش دهند و در کنار کارگران بمانند.

صادقی بیان کرد: آقای مظفری کار در کنار تشکیلات خانه کارگر را به کار در جاهای دیگر ترجیح دادند و در کنار ما ماندند و ما از ایشان بسیار آموختیم.

وی گفت: ما انسان بزرگ و شریفی را از دست دادیم. او در موضوع کارهای سخت و زیان‌آور در کنار جامعه کارگری بود. ایشان با توجه به اینکه صنایع بعد از جنگ، صنایع فرسوده‌ای بود و آلودگی‌های مختلفی داشتند، به درستی مسئله را تشخیص و محق بودنِ کارگران را در این قضیه مدنظر قرار دادند.

صادقی بیان کرد: زمانی که ایشان در تامین اجتماعی بودند برخی به ایشان نقد می‌کردند که نگرش ایشان صرفا کارگری است اما ایشان کارگر، کارفرما و تامین اجتماعی را با هم می‌دیدند. نگاه ایشان به سازمان تامین اجتماعی نگاهی تخصصی و دلسوزانه بود.

وی ادامه داد: مرحوم مظفری در حوزه‌ی تامین اجتماعی این دغدغه را داشتند که سازمان برای ماندگاری بیشتر نیازمند یک پوست‌اندازی است. ایشان می‌گفتند این سازمان نیازمند بازنگری و جرح و تعدیل در قوانین خود و بازنگری در برخی مصوبات مجلس است و مصوباتی که غیر را بر سر سفره‌ی طبقه‌ی کارگر آورده بود او را رنج می‌داد. ایشان معتقد بودند به جای زدنِ از حقوق کارگران باید به فکر اصلاح قوانین بود.

صادقی گفت: مرحوم مظفری همواره به این نکته اذعان داشتند که درمان، پیشانی و حیثیت سازمان تامین اجتماعی است و باید به گونه‌ای اداره شود که این حرمت حفظ شود.  تذکر ایشان بر این بود که چهره‌ی سازمان در صورت بد عمل کردن در حوزه‌ی درمان کدر جلوه خواهد داد و برای اینکه چهره‌ی شفاف سازمان تامین اجتماعی تحت تاثیر قرار نگیرد حوزه‌ی درمان باید وظایف ذاتی خود را به استناد نص صریح قانون الزام درست انجام دهد. ایشان به زیبایی می‌گفتند که قانون الزام، قانون اساسی ما در حوزه‌ی درمان است.