چرا برخی اتحادیه‌ها از افزایش تولید می‌ترسند؟
برخی از اتحادیه‌ها با افزایش فروشگاه‌های بزرگ زنگ خطری را برای صنف خود احساس کرده‌اند و چشم خود را بر روی مزایای آنها بسته‌اند.
ایلنا گزارش می‌دهد؛ برخلاف هشدارها باز هم فروشندگان سنتی به همان منوال پیشین و بدون در نظر گرفتن خواسته و راحتی مشتریان اقدام به فروش کالا می‌کنند.
گذر از بازارهای سنتی و میل جوامع به پیشرفت باعث شده تا مردم و فروشگاه‌ها رویه‌ی مدرن به خود گرفته و از آن سبک سنتی به صورت کم کم و یا سریع فاصله بگیرند.
حال اگر برخی از فروشندگان سنتی کماکان در تلاش باشند تا به همان شیوه سنتی ادامه فعالیت داده این سوال پیش می‌آید که تا چه زمانی این شیوه می‌تواند ادامه داشته باشد؟
این روزها دنیا از خرده فروشی‌ها فاصله گرفته و به سمت فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ رفته است. در کشور ما نیز این شیوه فروش کم‌کم در حال توسعه بوده که می‌توان از احداث و راه‌اندازی فروشگاه‌های بزرگ و سراها نام برد.
مشکلات مردم در خرید سنتی کم نیست
اما تا چه زمان خریداران فروشگاه‌های سنتی باید برای خرید یک دستگاه آبمیوه‌گیری ساعت‌ها به دنبال جای پارک باشند؟
مشکلاتی نظیر سرویس بهداشتی، رستوران، بی‌حوصلگی کودکان، شلوغی مغازه‌ها و خیابان‌ها، عدم امکان مقایسه اجناس و کالاهای شرکت‌های گوناگون از جمله مشکلاتی است که خریداران با خرده‌فروشی‌های پراکنده در سطح شهر درگیر هستند.
مردم تا کی باید برای خرید یک لباسشویی به "امین‌حضور" بروند و پس از آن سری به خیابان جمهوری بزنند و سپس هر جای دیگری که فروشگاه لوازم خانگی یافت می‌شود مانند شوش و... رفته تا در نهایت پس از چندین و چند روز بتوانند یک دستگاه لباسشویی خریداری کنند؟
رونق تولید با فروشگاه‌های بزرگ امکانپذیر است
جدا از پراکندگی فروشگاه‌های لوازم خانگی مساله بعدی موضوع فروش به مقیاس زیاد کالاها در سراهای بزرگ است که هیچ‌گاه در خرده فروشی‌ها امکان پذیر نیست.
این موضوع تاثیر بزرگی بر روند کار تولیدی‌های لوازم خانگی گذاشته است و به اذعان بسیاری از تولیدکنندگان، کارگران به سرکار برگشته و مشغول کسب درآمد و به حرکت انداختن چرخ‌های اقتصاد شده‌اند.
خودخواهی برخی از اتحادیه‌ها
موضوعی که برخی از روسای اتحادیه‌ها نمی‌خواهند ببینند این است که گرچه حضور سراها باعث برهم خوردن نظم سابق خرید و فروش در سطح شهر خواهد شد اما به مراتب مزیت‌های بی‌شماری دارد که نصیب تمام مردم می‌شود.
این روسای اتحادیه‌ها که چشم خود را بر روی افزایش میزان تولید، افزایش میزان اشتغال جوانان، افزایش داد و ستد و نقدینگی، نوآوری کالاها و رشد تولید و اقتصاد کشور بسته‌اند و تنها رویه انتقادی را در پیش گرفته‌اند، در صورت عدم اصلاح رفتارخود، به زودی زنگ خطر فراموش شدن توسط مشتریان را احساس خواهند کرد.
