مارکوپلوهایی که برای کشف، جانشان را به خطر میاندازند
قدم زدن در بیابانهای بیانتها، بانجی جامپینگ، صعود به قلههای مرتفع، تراورس در دامنههای پرشیب، شبی بارانی را در جنگل به صبح رساندن و مواردی از این دست از جمله فعالیتهایی به شمار میآید که اگر در قالب تور انجام شود از آن با عنوان گردشگری ماجراجویانه نام برده میشود که البته با وجود ظرفیتهای بسیار، در ایران ناشناخته باقی مانده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، قدم زدن در بیابانهای بیانتها، بانجی جامپینگ، صعود به قلههای مرتفع، تراورس در دامنههای پرشیب، شبی بارانی را در جنگل به صبح رساندن و مواردی از این دست از جمله فعالیتهایی به شمار میآید که اگر در قالب تور انجام شود از آن با عنوان گردشگری ماجراجویانه نام برده میشود.
این تجربهها با وجود دشواری در دنیا هواداران بیشماری دارند و گردشگرانی هستند که مسافتهای طولانی را برای تجربه یکی از این موارد طی میکنند. البته گردشگری ماجراجویانه در یک شیب ملایمتر فعالیتهای رفتینگ، آفرود، طبیعتگردی در مسیرهای مشخص، پاراگلایدر را نیز شامل میشود.
به طور کلی هنوز سازمان جهانی گردشگری تعریف مشخص و جامعی را برای این نوع گردشگری اعلام نکرده است با این وجود این سازمان، سفر ماجراجویانه را سفری معرفی میکند که حداقل با یک شب اقامت همراه باشد و کمتر از یک سال به طول بیانجامد.
همچنین در کنار این تعریف انجمن تجارت سفرهای ماجراجویانه (ATTA)، نیز معتقد است که گردشگری ماجراجویانه دستکم باید دو معیار از سه معیار ۱. فعالیت فیزیکی ۲. محیط طبیعی ۳. رویارویی فرهنگی را دارا باشد تا بتوان نام فعالیت ماجراجویانه را به آن اطلاق کرد.
بر اساس این تعاریف و تعریف خود کلمه ماجراجویی باید گفت که این نوع گردشگری به مفهوم سفر به مناطق خاص و ناشناخته، سخت گذر، نیازمند فکر و قوای بدنی ویژه و همراه با میزان خطرهای متفاوت گفته میشود که ایران با توجه به ظرفیتهای متعدد خود در این زمینه، توانایی جذب گردشگران بسیاری را دارد.
در این مورد انجمن تجارت گردشگری ماجراجویانه در سال ۲۰۱۴ در گزارشی از کشورهایی نام میبرد که تبلیغات سویی از آنها در جهان میشود، اما تور اپُراتورهای دنیا به صورت منظم تمایل دارند برنامههای سفر ماجراجویانه به آن مقاصد را برنامه ریزی کنند. ایران یکی از همین کشورها بوده که علیرغم ظرفیتهای بسیار، شاهد کمتر گردشگران ورودی است که با هدف ماجراجویی آن را برای سفر انتخاب کنند.
همین گزارش نشان از این دارد که با کمترین تبلیغات برون مرزی تور اُپراتورهای خارجی تمایل به برنامهریزی سفر ماجراجویانه به ایران دارند که نشات گرفته از جاذبههای بسیار ایران برای سفرهای ماجراجویانه است.
بنابراین با جذب سرمایهگذاران، تقویت و تکمیل زیرساختها، تبلیغات اصولی و برنامهریزی شده و مواردی از این دست به راحتی میتوان ماجراجویان بسیاری را از نقاط مختلف جهان به سوی ایران جذب کرد و به این طریق بیش از پیش سبب رونق گرفتن اقتصاد کشور شد.
به طور کلی محققین، گردشگری ماجراجویانه را به دو دسته نرم (کمخطر) و سخت (مخاطرهآمیز) تقسیم میکنند.
بر همین اساس ماجراجویی سخت به آن دسته از سفرها گفته میشود که متقاضیان در آن علاوه بر اینکه باید از تجربه و مهارت بسیاری در موارد مورد نظرشان برخوردار باشند، از مواجهه با اتفاقات ریسکی و شرایط غیر منتظره نیز لذت ببرند.
به نوعی این نوع از گردشگری، ماجراجوها رو از یک منطقه امن به سوی مناطق پرخطر سوق میدهد. افراد علاقهمند به این نوع فعالیتها، تعداد کمی از کل ماجراجوها را تشکیل میدهند. صعود (کوه، سنگ، برف)، غارنوردی، دره نوردی، رفتینگ (قایقرانی در آبهای خروشان)، دوچرخه سواری کوهستان، موج سواری، بانجی جامپینگ، پرش از صخره، ورزشهای هوایی و مواردی از این دست از جمله گونههای مختلف این نوع از گردشگری است که در ایران به عنوان ماجراجویی سخت به شمار میآید و تا حدی امکان دسترسی به آنها وجود دارد.
همچنین ماجراجویی نرم نیز به نوعی از سفرها گفته میشود که دارای ریسک کمتری بوده و هر فرد قادر به انجام آن است. اکثر ماجراجویان در این بخش از گردشگری ماجراجویانه قرار دارند. چراکه از انواع ایمنتر گردشگری ماجراجویی به شمار میآید که در آن تنها باید آموزشهای مقدماتی و آشنایی از منطقه مورد بازدید، اطلاعات محیط زیستی و رعایت برخی اصول به ماجراجویان داده شود و نیازی به آموزش یا راهنمایی تخصصیتر از جانب کارشناسان نیست. پیادهروی فرهنگی – تاریخی، کمپ زدن، ماهیگیری اصولی، اسنورکلینگ، تورهای عمومی دوچرخه سواری یا اسب سواری ساده ازجمله فعالیتهای این نوع گردشگری به شمار میآیند که امکان دسترسی به آنها در ایران نیز وجود دارد.
به طور کلی باید گفت که نوع و ماهیت ماجراجویی به انتخاب و انگیزه ماجراجوها بستگی دارد و به نوعی نیروی درونی یا انگیزه ماجراجوها ماهیت سفرها را تعیین میکند. به عنوان مثال ماجراجویی در مناطق ترسناک یکی از جذابیتهای گردشگری است که از انواع ماجراجویی سخت و مخاطرهآمیز به شمار میآید که بیشتر جوانها به آن راغب هستند.
این نوع از ماجراجویی طرفداران خاص خود را دارد که به نوعی به آنها لفظ مارکوپلو را نیز اطلاق میکنند. به نوعی این افراد مبدا زندگی و امنیت مکانی خود را ترک کرده و در مسیرهای ناشناخته و پررمز و راز قدم میگذارند. مارکوپولوها ریسک دیدن نقاط ترسناک را به جان میخرند چراکه از کشف و دیدن نقاط جدید و ترسناک لذت میبرند.
متاسفانه به رغم ظرفیتهای متعدد ایران در این نوع از گردشگری، ژانر وحشت گمنام مانده است. همانطور که ژانر وحشت یکی از جذابترین و پرفروشترین ژانرهای سینمای جهان را شکل میدهد، در گردشگری نیز یکی از پرطرفدارترین سفرها، سفر به نقاط ترسناک است.
به همین منظور هر چند وقت، لیستی از نقاط ترسناک و دلهرهآور جهان منتشر میشود که به رغم ریسک بالای سفر به آنها طرفداران بسیاری علاقمند هستند تا حداقل یکبار سفر به این نقاط را تجربه کنند.
البته بیشتر مکانهای ترسناک ایران نیز برای گرشگری ماجراجویی داستانهای عجیب و باور نکردنی دارند که میتواند سبب کنجکاوی گردشگران شود.
به نوعی طرفداران این نوع گردشگری مشتاق ورود به مکانهای پراسترس و وهم انگیز هستند تا به این صورت تجربیات تازهای را کسب کنند. یکی از این مکانها ریگزار جن یا مثلث برمودای ایران است که از آن با عنوان ترسناکترین منطقه ایران یاد میشود و تا به حال برگشتی از آن گزارش نشده است.
این منطقه با باتلاقهای فراوان خود در انتظار است تا مرگ را به هر موجود زندهای هدیه دهد. به نوعی اتفاقات بی جواب زیادی در این منطقه رخ داده که جان خیلی از موجودات را گرفته است.
کویری با وسعت حدود ۴۰۰۰ کیلومتر مربع در جنوب غربی دشت کویر، جنوب سمنان، آرام و بیصدا واقع شده است. هیچ گونه چشمه یا آبی در آن قرار ندارد که تا به حال شناسایی شده باشد.
قدیمیهای این منطقه معتقدند که آنجا نفرین شده و محل عبور و مرور شیطان و ارواح پلید است. آنها همچنین بر این باورند که اگر کسی پایش به ریگزار جن برسد، ناپدید و توسط شیطان به قلب ریگ جن فرستاده میشود. باید دید که اگر برای این مسیر توری تعریف شود، چه تعداد از ماجراجویان دل را به دریا زده و برای کشف رازهای این منطقه به آن سفر میکنند.
به نوعی همین نقل قولها، حساسیت سفر کردن را در دل ماجراجو بیشتر میکند. افسانهها و مناطقی از این دست در ایران بسیار هستند و هرکدام داستان خودشان را دارند. به عنوان مثال یکی دیگر از این مکانها دره ارواح بوده که روزها یکی از زیباترین درههای جهان به شمار میآید ولی شبها تبدیل به یکی از ترسناکترین درههای جهان میشود که هر کسی شهامت سفر به آن را ندارد.