مقاله ژاک دریدا انگیزه نوشتن «ساعت بخشایش» شد/پژوهش درباره فروغ فرخزاد مجوز نگرفت

آرام روانشاد (نویسنده) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره آخرین کارهایش گفت: فیلم‌نامه یک فیلم‌ کوتاه به نام «نه تو مانی و نه من» نوشته‌ام که سپیده میرحسینی آن را کارگردانی کرده و اولین اکرانش هفته آینده یکشنبه ساعت 6 در فرهنگسرای گلستان خواهد بود. این فیلم قرار است برای فستیوال‌های خارجی نیز فرستاده شود.

او ادامه داد: به نظرم فیلم مورد توجه قرار خواهد گرفت چراکه موضوع خاصی دارد و در الموت هم فیلم‌بردای شده و چهره‌های مطرح سینما و تئاتر هم در آن بازی می‌کنند. موضع کار هم یک موضع اجتماعی منتها با تم فلسفی است، مثل همه کارهای قبلی من.

این نویسنده افزود: همچنین درگیر یک فستیوال ادبی به نام باخانمان بودیم که به مسئله بی‌خانمان‌ها می‌پردازد. اختتامیه این جشنواره ادبی نیز قرار است 4 آبان‌ماه در خانه سینما برگزار می‌شود. در حقیقت بیشتر درگیر کارهای اجرایی بودم. با این‌حال هم نگارش فیلم‌نامه و هم کار تئاتر را نیز در دست دارم. اصولا به تازگی فیلم‌نامه‌‌نویسی را جدی‌تر از گذشته دنبال می‌کنم و مشغول فعالیت در این حوزه هستم.

خالق رمان «ساعت ویرانی» سپس از اتمام نگارش رمانی به نام «ساعت بخشایش» دومین کتاب از ترولوژی ساعت‌ها خبر داد و اظهار داشت: رمان «ساعت بخشایش» هم احتمالا تا پایان پاییز تمام می‌شود. این رمان به بخشایش ناب و به مسئله بخشیدن می‌پردازد. فضای کارهای من فلسفی و روان‌کاوی است و معمولا یک داستان خطی را دنبال نمی‌کنم. مثلا موضوع در «ساعت ویرانی» لحظه ویرانی آدم‌ها بود و حالا لحظه بخشیدن آدم‌ها روایت می‌شود.  نه اینکه این داستان‌ها به یکدیگر ارتباط داشته باشند ولی تم داستانی مشابهی دارند. به عبارت دیگر پس از ویرانی و برای رهایی از ویرانی به مرحله‌ای می‌رسیم که باید ببخشیم.

او متذکر شد: به عبارت دیگر «ساعت بخشایش» داستان آدم‌هایی است که باید ببخشند ولی زمانی که آماده بخشیدن می‌شوند متوجه می‌شوند که خودشان هم باید بخشیده شوند و این چرخه بخشیده شدن را روایت می‌کند. مسئله‌ای که باعث شد این موضوع به ذهم من بیاید مقاله ژاک دریدا درباره بخشایش ناب بود که همین مسئله را باتوجه به فعالیت‌های نلسون ماندا مطرح کرده است. درواقع تریلوژی ساعت‌ها را می‌خواهم روایت کنم. طبق گفته انجیل مقدس برای هر چیزی زمانی هست، زمانی برای ساختن، کاشتن و درو.

روانشاد همچنین درباره سرانجام انتشار اثر پژوهی‌اش در مورد فروغ فرخزاد گفت: کتاب پژوهشی درباره فروغ فرخزاد را با نام «خالی بی‌پایان» نوشته‌ام و قرار بود توسط نشر ایده منتشر شود اما هنوز موفق به دریافت مجوز نشده است. بالاخره مسئله فروغ فرخزاد حساس است و این کتاب هنوز موفق به دریافت مجوز نشده است. جالب اینجاست که درباره این کتاب هیچ اصلاحیه و پاسخی نگرفتیم و تنها در سکوت گفته‌اند که باید فعلا منتظر بمانیم. این اثر از سه منظر فروغ فرزخزاد را مورد واکاوی و بررسی قرار داده است؛ فروغ زن، فروغ شاعر و فروغ فیلم‌ساز. نگاه به فروغ فرخزاد در «خالی بی‌پایان» از زاویه‌ای کاملا متفاوت با آنچه تاکنون درباره او نوشته شده است؛ روایت می‌شود و مهمترین نکته در این اثر تاکید بر تقدس‌زدایی از فروغ و خوانش او، آثار و زندگی‌اش همچون یک زن و یک انسان است با تمام نوسانات روحی و روانی یک انسان.