بیشترین فروش سینما متعلق به سینمای کودک بوده اما این سینما مهجور است

به گزارش ایلنا، چهارمین جلسه آسیب‌شناسی فیلمنامه‌نویسی برای کودکان و نوجوانان با حضور تعدادی از برگزیدگان و نامزدهای مسابقه در دوره‌های قبل، برگزار و به ارائه راهکارهای مناسب برای رونق و تقویت فیلمنامه‌نویسی پرداخته شد.

علی اکبر قاضی نظام ادامه داد: هیچ برنامه‌ای در سینمای کودک مدون نیست و با تغییر هر مدیر تمام رویکردها تغییر می‌کند.

وی تصریح کرد: کسانی که فیلم کودک و نوجوان نوشته و تهیه و تولید کرده اند دلسوزترند و می خواهند برای سینمای کودک و نوجوان آثاری مناسب خلق کنند. پرورش فیلمنامه نویس در دانشگاه ها رو به رشد است به همین دلیل باید به فکر مساله اشتغال آنها باشیم تا فارغ التحصیلان به خاطر انتخاب رشته تحصیلی شان مأیوس نشوند.

مهدی بوستانی (نامزد دوره چهارم جشنواره کودک و نوجوان و نویسنده طرح فیلمنامه «پیوند» و «پیچ») نیز گفت: نویسندگان گروه کودک و نوجوان باید شناخت وسیع و جامعی از این گروه داشته باشند تا بتوانند در خلق آثار از آنها بهره بگیرند.

غلامرضا ساغرچیان (نویسنده کودک و نوجوان) گفت: با توجه به اینکه سینمای کودک بسیار مهجور است عدم حمایت از نویسندگان جوان این حوزه آزاردهنده است و باید خودمان آستین‌ها را بالا بزنیم و برای این سینما تغییری ایجاد کنیم.

این نویسنده ادامه داد: فیلمنامه‌نویسان نباید بعد از افتتاحیه جشنواره را ترک کنند بلکه باید تمام آثار سینمای کودک را تماشا و با فضای قصه‌ها و اهالی سینمای کودک و نوجوان آشنا شوند تا بتوانند از اساتید استفاده کرده و ضعف فیلمنامه‌های خود را اصلاح کنند. هم‌اندیشی میان نویسندگان کودک باید زیاد باشد تا در جریان آثار روز آنها باشند و بتوانند استفاده خوبی از آثار این عزیزان انجام دهند.

نجیبه نعمتی (نویسنده نمایشنامه «صدای بال پرستو») در ادامه توضیح داد: تاکنون اکثر فیلم‌های سینمای کودک جزء پرفروش‌ترین آثار بوده پس می‌توان گفت سینمای کودک کمک بزرگی به این صنعت نموده است به طور مثال اگر یک کودک بخواهد فیلم سینمایی ببیند اعضای خانواده هم به همراه آن به سینما می‌روند و این خود یک گردش مالی است.

وی با تاکید بر اینکه چند سال گذشته حرف اول را فیلمنامه بیان می‌کرد درحالیکه امروزه خلاف آن رخ می‌دهد و قدرت اصلی در اختیار تهیه‌کننده اثر است، افزود: دهه 60 نسلی را پرورش داده‌ایم که سینمای کودک را می‌شناسد اما از سال 74 به بعد آثار حوزه کودک بسیار کمرنگ شده و دیگر آثاری ندارد که نیاز مخاطب را تامین کند. از دهه 80 هم کودک دیگر به سینما نمی‌رود چون برای این تفریح تربیت نشده است.

نعمتی ادامه داد: تهیه‌کننده ترجیح می‌دهد فیلمنامه را خودش بنویسد و کارگردانی کند به همین دلیل از فیلمنامه‌های برگزیده تعداد خیلی کمی به مرحله ساخت رسیده است. تبعیض جنسیتی در قصه‌ها بیداد می‌کند نویسنده‌ای که فانتزی را نمی‌شناسد باید با کودک و نوجوان بنشیند از آنها سوال کند که چه نوع شخصیت فانتزی مورد علاقه آنهاست.

مرتضی سیدی‌نژاد شرکت کننده دوره گذشته جشنواره کودک و نوجوان و برگزیده قلم زرین جشنواره مقاومت و دفاع مقدس با اشاره به اینکه سینمای کودک بعد از دوره‌ای از کودک امروزی جا مانده است؛ گفت: نویسندگان باید بتوانند داستان‌هایی بنویسند که نسل کودک از آن استقبال کنند. باید از فیلمنامه‌های برگزیده حمایت شود تا به ساخت نزدیک شوند. فیلمنامه‌نویسان زمانی به نتیجه دلخواه خود می‌رسند که اثرشان روی پرده سینما ببینند.