پیش از انقلاب هم تئاتر خصوصی داشتیم/سیستم آموزشی دانش‌آموزان را کارمند تربیت می‌کند

به گزارش ایلنا، میزگرد نقش دانشگاه در تقویت فعالیت‌های بخش غیردولتی تئاتر به ریاست فرهاد مهندس پور و با حضور مسعود دلخواه، رضا کیانیان عصر دیروز (16 اسفند ماه)‌ در مجموعه تئاترشهر برگزار شد.

رضا کیانیان با اشاره به اینکه آموزش تئاتر در ایران دولتی است؛ گفت: زمانی که دانشجو از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شود دستش در برابر دولت دراز می‌شود یا دوست دارد در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی استخدام شود.

وی در ادامه افزود: پیش از انقلاب ما چند جریان تئاتری داشتیم تئاتر خصوصی پیش از انقلاب وجود داشت و این تئاتر در لاله زار معمولا اجرا می‌شد که تئاتر روشنفکری محسوب می‌شد اکثر این افراد درگیر فعالیت‌های سیاسی بودند در هر صورت دستشان به سوی دولت دراز نبود اما به تدریج به خاطر نوع حکومت در ایران تئاتر به سمت دولتی شدن پیش رفت و امروزه تئاتر لاله زار داریم که بیشتر به سمت تئاتر طنز و سطحی پیش رفته است.

کیانیان با انتقاد از سیستم آموزشی در کشور گفت: نظام آموزشی ما فرزندان ما را به یک سری افراد فرمانبردار تبدیل می‌کنند در این سیستم کمتر می‌بینیم که به دانش آموزان بگویند که آفرین چه سوال خوبی پرسیدی! برای همین هم هست که وقتی دانش اموز فارغ التحصیل می‌شود منتظر کارمند شدن و حقوق بگیری است.

وی همچنین گفت: من در ورک‌شاپ‌هایی که در مناطق مختلف کشور در زمینه تئاتر می‌گذارم بیشتر از آنکه به روال معمول آموزش تئاتر در کشور بپردازم و آنها را به سمت تئاتر دولتی سوق دهم کاری می‌کنم که آنها تئاتر خصوصی را یاد بگیرند و بتوانند به وسیله تئاتر درآمدزایی کنند. اوایل انقلاب من تئاتر خیابانی کار می‌کردم و در آن زمان معتقد بودم وقتی مردم نمی‌توانند به تئاتر بیایند من باید به سراغ آنها بروم و این جرقه در ذهنم زده شد که تئاتر راه‌های گوناگونی برای اجرا و نمایش دارد.

وی افزود: ما چند وزارت خانه و نهاد داریم که می‌توان به آنها پیشنهاد داد که برای کمک به آنها تئاترهای گوناگوین در وزارتخانه‌ها و نهادها انجام دهند.

کیانیان عنوان کرد: در ورک‌شاپ‌هایی که من در شهرهای مختلف می‌گذارم از هنرجویان می‌پرسم اگر وزارت ارشاد و سالن‌های نمایش نباشد شما چطور کار خواهید کرد که برخی می‌گویند دیگر نمی‌شود کار کرد و برخی می‌گویند می‌توانیم تئاتر خیابانی کار کنیم.

من به آنها پاسخ می‌دهم اگر مشغول تئاتر خیابانی هستید و کسی از شما مجوز خواست چه کار می‌کنید و آنها می‌گویند که از شهرداری مجوز می‌گویند و من می‌گویم من الان شهردار هستم و شما یک کارکنان تئاتر هستید و می‌خواهید از من مجوز بگیرید، چطور این اتفاق می‌افتد که دانشجویان می‌گویند که ما می‌گوییم درحال انجام کار خیابانی هستیم و به مجوز احتیاج داریم و من دوباره می‌گویم که لزومی نمی‌بینم به شما مجوز دهم.

سپس آنها را راهنمایی می‌کنم که چطور برای مجاب کردن شهردار طرح بردبرد تهیه کنند به طور مثال بگویند من برای آموزش مردان در زمینه نظافت و ایجاد فضای سبز می‌توانم تئاتر خیابانی انجام دهم آن زمان است که می‌توانند از شهردار مجوز بگیرند یا به بسیاری از دانشجویانم در تهران گفته‌ام که برخی ساختمان‌ها دارای لابی هستند و شما می‌توانید با مدیریت ساختمان صحبت کنید و از فضای لابی برای تئاتر کودک استفاده کنید به جای آنکه آنها مسافتی را طی کنند تا بیایند تئاتر کودک ببیند در همان لابی ساختمان تئاتر ببیند و بعد از یک جلسه می‌توانید به آنها بگویید که اگر یک مجموعه تئاتری برای شما تئاتر اجرا کند این اندازه پول می‌گیرد ما به مقدار کم می‌توانیم این را اجرا کنیم.