نخستین ترجمه «برادران کارامازوف» پس از ۶۹ سال منتشر شد
رمان سترگ «برادران کارامازوف» اثر فئودور داستایوفسکی، پس از ۶۹ سال با ترجمه کامل مشفق همدانی و از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شد.
به گزارش ایلنا، شاهکار فلسفی-روان‌شناختی «برادران کارامازوف» واپسین و سترگ‌ترین اثر فئودور داستایوفسکی، سرانجام با نخستین ترجمه (که بسیاری آن را بهترین می‌دانند) از زبان روسی به فارسی منتشر شد. این ترجمه که توسط مشفق همدانی و با همکاری انتشارات امیرکبیر عرضه شده، با حفظ تمامی ظرایف زبانی، مفهومی و سبکی، گامی مهم در عرضه متنی وفادار و جامع از این اثر ماندگار به مخاطبان فارسی‌زبان به‌شمار می‌رود.
«برادران کارامازوف» که نخستین‌بار در سال ۱۸۸۰ منتشر شد، نه تنها یکی از مهم‌ترین رمان‌های تاریخ ادبیات جهان، بلکه اثری اثرگذار در حوزه‌های فلسفه، روان‌شناسی و الهیات است. داستایوفسکی در این رمان عمیق و تکان‌دهنده، داستان خانواده‌ای پرآشوب را روایت می‌کند: پدری فاسد، خودخواه و هوس‌ران که مرگ او، سرنوشت سه فرزند مشروعش—ایوان، آلیوشا و دمیتری—و همچنین پسر نامشروعش، اسمردیاکوف را به هم گره می‌زند.
هر یک از شخصیت‌ها نماینده بُعدی از روان و تفکر بشری‌اند: ایوان، فیلسوف شکاکی که در برابر عدالت الهی می‌ایستد؛ آلیوشا، راهبی جوان و باایمان که در جست‌وجوی نیکی در دنیایی تاریک است؛ دمیتری، مردی پرشور میان عشق، نفرت و تقدیر؛ و اسمردیاکوف، چهره‌ای خاموش اما تأثیرگذار که سرنوشت روایت را تغییر می‌دهد.
این رمان تنها یک درام خانوادگی یا داستان جنایی نیست، بلکه کاوشی عمیق در تاریکی‌ها و روشنایی‌های روح انسان است؛ اثری که پرسش‌هایی بنیادین درباره اخلاق، اختیار، ایمان، عدالت و سرنوشت بشری را پیش می‌کشد.
ترجمه مشفق همدانی با نثری فاخر و ساختاری استوار، موفق شده است لحن و اندیشه‌های پیچیده داستایوفسکی را به‌دقت به فارسی منتقل کند. نسخه جدید که با نخستین ترجمه کامل و بدون حذفیات از متن روسی عرضه شده، دارای ویژگی‌های برجسته‌ای است:
• بازگردانی تمامی بخش‌های پیش‌تر حذف‌شده در ترجمه‌های فارسی
• حفظ سبک فلسفی و ادبی نویسنده
• ویرایش علمی و دقیق با نظارت استادان زبان روسی
این ترجمه از منظر بسیاری از منتقدان، کامل‌ترین و وفادارترین نسخه فارسی این رمان است و انتشار آن رویدادی مهم در حوزه ترجمه آثار کلاسیک جهان و ارتقای ادبیات ترجمه در ایران محسوب می‌شود.
«برادران کارامازوف» تأثیری شگرف بر اندیشمندان و نویسندگان سده‌های اخیر گذاشته است. نیچه، داستایوفسکی را «تنها روان‌شناس واقعی» می‌دانست و فروید، این رمان را یکی از بزرگ‌ترین آثار روان‌شناختی تاریخ لقب داده است. چهره‌هایی چون کافکا، سارتر، کامو و هرمان هسه نیز عمیقاً از این اثر تأثیر پذیرفته‌اند.
