رفتن شهبازیان‌ها زخمی بر پیکر هنر ایران است/او دریچه‌ای تازه‌ به روی اشعار خیام باز کرد و خیام‌گونه زیست

به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم تشییع فریدون شهبازیان آهنگساز و رهبر ارکستر صبح امروز دوشنبه بیست و چهارم دی‌ماه مقابل تالار وحدت (پهنه رودکی) برگزار شد. 

سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، نادره رضایی (معاون هنری)، نیکنام حسینی‌پور (مشاور وزیر ارشاد)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، احمد صدری (سرپرست دفتر موسیقی)، محمد الهیاری‌فومنی (مدیرعامل بنیاد رودکی)، محمد علی مرآتی (مدیرعامل انجمن موسیقی ایران)، مسئولانی بودند که در مراسم بدرقه فریدون شهبازیان حضور داشتند. 

در این میان تعداد زیادی از  هنرمندان موسیقی و دیگر عرصه‌ها، همچنین اهالی رسانه و دوستداران موسیقی نیز شرکت داشتند. 

اسامی برخی از هنرمندان حاضر در مراسم بدین شرح است: بیژن بیژنی، حسین علیزاده، محسن امیر یوسفی، محمدرضا عقیلی، پوریا اخواص، علی بوستان، سید جواد طاهری، داود گنجه‌ای، حسین علیشاپور، محسن صفایی، مجید اخشابی، ناصر ایزدی، بابک چمن‌آرا، کامران همت‌پور،  ارشام مودبیان، علی تفرشی، همایون رحیمیان، حبیب صبور، زمان خیری، بهرام جمالی، حمیدرضا عاطفی، مرتضی کاظمی، علی جعفری‌پویان،  محمدرضا گورنگی، هوشنگ کامکار، داود گنجه‌ای، داریوش پیرنیاکان، قاسم رفعتی، مصطفی رحماندوست،  مسعود جعفری جوزانی، شهرام صارمی، کوروش نریمانی.

اجرای مراسم نیز به عهده سهیل محمودی شاعر بود.

فریدون شهبازیان خیام‌وار زندگی کرد

در ابتدای مراسم سهیل محمودی گفت: خاطره من با شهبازیان در پانزده سالگی رخ داد. من او را با رباعیات خیام، صدای محمدرضا شجریان و اشعار احمد شاملو شناختم. این اثر کار شهبازیان بود و او آهنگسازی و تنظیم آلبوم را انجام داده بود. 

محمودی افزود:  او دریچه‌ای به روی اشعار خیام باز کرد، خیامی زیست و کارش هم خیام‌گونه بود. 

سهیل محمودی در ادامه یک رباعی از خیام خواند و در بخش دیگر مراسم حمیدرضا نوربخش را روی صحنه دعوت کرد.

همین هوای آلوده شهبازیان را از ما گرفت

حمیدرضا نوربخش ضمن ابراز تسلیت به خانواده شهبازیان و دوستان و دوست‌دارنش گفت: از شما ممنونم که در این هوای آلوده به مراسم بدرقه فریدون شهبازیان آمدید و همین آلودگی باعث فوت او بود.

نوربخش افزود: طی این چند سال، بخصوص در این یکی دو، سال گذشته هفته‌ای دو روز با شهبازیان بودم.  و باید بگویم او به مسائل صنفی توجه داشت و درباره آثارش همه می‌دانید و شایستگان باید درباره او بگویند.

او به نسل جوان توجه داشت و در جریان موسیقی روز بود

مدیرعامل خانه موسیقی با بیان اینکه زنده‌یاد شهبازیان از نسل جوان حمایت می‌کرده، بیان کرد:  کمتر کسی از نسل او در جریان موسیقی روز بود. خیلی‌ها اینطور نیستند و این در حالی است که شهبازیان با اینکه در موسیقی کلاسیک تخصص داشت اما به موسیقی ملی ما نیز اهتمام بسیار می‌ورزید.

شهبازیان روی موسیقی ملی و سنتی تعصب داشت

نوربخش تاکید کرد: او روی موسیقی ملی و سنتی تعصب داشت. در داوری‌ها راجع به کارهای جوانان، نگاه حمایتی داشت. اصرار می‌کرد اگر اثری شایسته است، دیده شود. او می‌گفت اگر در میان آثار جوانان، اثری برجسته است باید مورد تقدیر قرار گیرد.

نوربخش ادامه داد: کمتر دیدم فریدون شهبازیان خودش را ببیند و در نهایت ناباورانه ما را ترک کرد.

شهبازیان با موسیقی نسبتی عمیق داشت

در ادامه سهیل محمودی روی صحنه رفت و شعر «ما چون دو دریچه روبروی هم» سروده مهدی اخوان‌ثالث را قرائت کرد و در ادامه گفت: شهبازیان روی اشعار مهدی اخوان‌ثالث نیز موسیقی ساخت بود و این آثار هنوز در فضای مجازی منتشر می‌شود.

او افزود: او نسبتی عمیق با شعر داشت؛ درست مانند مشکاتیان و لطفی. وقتی در استودیو بود به ذات ادبیات و شعر توجه داشت. او حق بسیاری بر آثار بزرگان موسیقی ما دارد.

آوازخوانی حسام‌الدین سراج و نی‌نوازی زمان خیری برای شهبازیان

در ادامه حسام‌الدین سراج (خواننده موسیقی ایرانی) روی صحنه رفت و قطعه‌ای را برای فریدون شهبازیان خواند.زمان خیری نوازنده نی هم او را حین اجرا همراهی کرد. 

حسام‌الدین سراج پیش از اجرا گفت: شهبازیان خوش ذوق و با ابهت بود و الان در رفتنش دلم خون است و به دوستان و دوستدارانش تسلیت می‌گویم.

دست سرنوشت ما را به موسیقی کشاند

در ادامه مراسم داوود گنجه‌ای (نوازنده پیشکسوت و از دوستان شهبازیان) روی صحنه رفت و دقایقی با حضار صحبت کرد.

گنجه‌ای ضمن عرض تسلیت به خانواده شهبازیان و حضار، صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد: از دست دادن یکی از یاران سخت است و من و فریدون در خیلی از مسائل یکی بودیم. من تنها خادمی هستم که بدون حقوق و با عشق کار کرده ام. حافظه من قوی است و حرف زدن برایم سخت است.

او ادامه داد: دو هفته پیش با هوشنگ کامکار در خانه موسیقی با شهبازیان نشسته بودیم و تاریخ را مرور می‌کردیم. گفتم عکسی بیندازیم، چرا که  شاید هفته بعد یکی از ما نباشد!

داود گنجه‌ای در ادامه اذعان داشت: فریدون دلش می‌خواست مهندس معمار شود و برای کنکور می‌خواندیم و سرنوشت ما را به اینجا کشید. سال ۴۳ او در یک هنرستان درس می‌داد. من و علی رهبری و شهبازیان ناخواسته در دست و بال دولت افتادیم چون هر دو کارمند بودیم. کامبیر روشن‌روان هم بود اما، نصفه بود.

این نوازنده کمانچه بیان کرد: من و فریدون شهبازیان و علی رهبری پشت یک میز می‌نشستیم که علی رهبری شب گذشته از من خواست ابراز ناراحتی و تاسفش را به این جمع برسانم.

او گفت: فریدون شهبازیان هم مانند شجریان موحد بود. هفته قبل گفتم به بیمارستان زنگ بزنم ببینم حالش چطور است. زنگ زدم خانمش گفت خوب است اما‌ ای سی یو او رو صدا کرد و دیدم صدای اذان آمد. شجریان هم چهلم امام سوم (ع) از دنیا رفت و  شهبازیان با صدای الله اکبر!

گنجه‌ای بیان کرد: گفتند شهبازیان طرفدار پاپ بود. پاپ سبک است و او در پنج شش سبک کار می‌کرد که پاپ یکی از آن‌هاست. او می‌گفت ما مسئولیم و در صدا و سیما تلاش بسیار کرد و هرگز ندیدم از کسی بد بگوید. 

در ادامه سهیل محمودی خواست پیکر شهبازیان را به جایگاه بیاورند. 

آوازخوانی حسین علیشاپور برای فریدون شهبازیان

سپس حسین علیشاپور و زمان خیری را روی صحنه دعوت کرد. 

علیشاپور گفت: رخصت می‌خواهم بابت این حضور و باید بگویم سرمایه اصلی هر مملکت اهل فرهنگ هستند. سرمایه ما نفت و گازمان نیست و استادان ما سرمایه‌های این کشور هستند.

در ادامه خیری نواخت و علیشاپور خواند. 

صحبت‌های حسین علیزاده در غم شهبازیان

حسین علیزاده آخرین سخنرانی بود که روی صحنه رفت و درباره فریدون شهبازی صحبت کرد.

حسین علیزاده ضمن عرض تسلیت به خانواده و حاضران در مراسم تشییع، صحبت‌های خود را اینگونه آغاز کرد: این غم خیلی سنگین است. خانواده فریدون با این اسم باشکوهی که دارد، محدود به نزدیکانش نیست و همه ایران خانواده اوست.

حسین علیزاده بیان کرد: از سال‌های نوجوانی افتخار آشنایی با فریدون داشته‌ام و او مانند برادر بزرگم بود.

در ادامه حسین علیزاده به بیان خاطره‌ای از شهبازیان پرداخت. او گفت: یادم هست فریدون شهبایان در هنرستان از من دعوت کرد قطعه‌ای را با ارکستر اجرا کنم و خب من استرس داشتم چون اولین‌بار بود استودیو می‌رفتم. زمانی که به استودیو رفتم دیدم او خیلی به کارش مسلط است؛ با اینکه نوازندگان ارکستر اغلب، سن‌شان بیشتر بود اما همه حرفهایش را با جان و دل می‌پذیرفتند و در نهایت آن قطعه به راحتی ضبط شد. 

رنج شهبازیان، رنج ملت ایران است

وی افزود: با شهبازیان خیلی‌ها خاطره دارند و در چند سال نه چندان خوبی که گذشت، او مثل کوه پشتم بود. الان نیز کاش او هم بود و چند کلمه سخن می‌گفت.

حسین علیزاده تاکید کرد: رنج فریدون شهبازیان، من، داود گنجه‌ای و دیگر هنرمندان، رنج ملت ایران است و شخصی نیست. ماجرا این است که ما هنوز باید بیایم و مقابل وزیر از خوبی‌های هنر بگوییم، اما دیر است و حال با کمی تخفیف نیم قرن گذشته است. رفتن شهبازیان‌ها زخمی به هنر ایران است.

هنرمندان هرگز به حکومت‌ها تعلق ندارند

او در ادامه گفت: هرگز ندیده‌ایم هنرمندان متعلق به حکومت‌ها باشند و شهبازیان هم با مردم بود. اگر در  صدا و سیما و دیگر اداره‌ها مشغول به کار بود چون دلش برای موسیقی می‌سوخت. امیدوارم مسئولان بیایند و از هنر شهبازیان بگویند نه اینکه بگویند او خوب بود و خوشتیپ بود. تعارف نداشته باشیم. 

مردم نباید از بی‌بی‌سی بشنوند شهبازیان چه کسی بود؟!

 پس از انقلاب همه آن‌هایی که رگ و ریشه هنر دستشان بود، یکی یکی رفته‌اند. مردم نباید از بی‌بی‌سی بشنوند شهبازیان چه کسی بوده. اگر کسی از ارگانهای دولتی فوت می‌کرد،عزای عمومی اعلام می‌شد. البته ما با عزا موافق نیستیم. شادی می‌کنیم و عزاداری نوعی منت است.

حسین علیزاده در پایان گفت: آنچه هنرمند را هنرمند کرده، همیشه مردم بوده اند. از طرف خودم و پیکر دوست عزیزی که اینجا آرمیده از مردم ایران تشکر می‌کنم. درود به تمام هنرمندانی که رفتند و آن‌هایی که فهمیدند چه کسی از دنیا رفته است. 

در پایان و پیش از تشییع پیکر زنده‌یاد فریدون شهبازیان به سمت بهشت زهرا، قاسم رفعتی روی صحنه رفت و اجرایی را به فریدون شهبازیان تقدیم کرد. او گفت

او گفت: شهبازیان در تلویزیون و رادیو به گردنم حق دارد و مدیون او هستم. سپس برای شهبازیان مرثیه‌سرایی کرد.