بازیگر «باغ کیانوش» مطرح کرد؛
هرقدر عرض زندگی بازیگر بیشتر باشد کاراکترها را ملموس‌تر اجرا خواهد کرد
مهدیه نساج از نحوه ورودش به دنیای بازیگری و تجربه حضور در فیلم سینمایی «باغ کیانوش» سخن گفت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مهدیه نساج، بازیگر سینما و تلویزیون که این روزها فیلم سینمایی «باغ کیانوش» را روی پرده سینماها دارد، در گفتگو درباره نقش کوتاهش در این اثر گفت: رضا کشاورز فیلمساز باهوش و باسوادی است و انگیزه، دغدغه‌مندی و خلاقیتش آنقدری هست که کار کردن با او برای هر بازیگری جذاب باشد و به شخصه برایم ارزشمند و محترم است.
وی ادامه داد: از آنجا که من در اپیزود «امیرعلی» از سریال «تازه وارد» با ایشان کار کرده بودم، زمانی که پیشنهاد بازی در «باغ کیانوش» مطرح شد؛ آن را پذیرفتم. با وجود اینکه نقشم کوتاه بود اما دوست داشتم در این فیلم جذاب که برای نوجوانان ساخته شده است، سهمی داشته باشم.
این بازیگر درباره تاثیر تجربه شخصی بازیگران و تاثیر آن بر روند کاریشان بیان کرد: بازیگری به نوعی بازنمایی زندگی آدم‌هاست. برای همین هرچقدر عرض زندگی یک بازیگر بیشتر و اتفاقات بیشتری در زندگی را تجربه کرده باشد؛ کاراکترها و هیجانات انسانی را ملموس‌تر اجرا خواهد کرد. در واقع اگر کاراکتر را لمس کند، در بازنمایی‌اش موفق‌تر خواهد بود.
نساج درباره ماندگاری بازیگران در سینما عنوان کرد: من فکر می‌کنم در درجه اول آنچه بازیگر را ماندگار می‌کند، بازی کردن نقشی است که قدرت کاراکتری ویژه‌ای داشته باشند. من معتقدم که نقش بیشتر از ویژگی‌های شخصی بازیگر را ماندگار می‌کند؛ البته که توانایی بازیگر هم باید در حد نقش باشد.
وی افزود: در واقع اگر بازیگر بتواند دردی را منتقل کند که اغلب آدم‌ها آن را لمس کرده باشند اما از پسش برنیامده باشند؛ نقش قطعا به یادماندنی خواهد شد. زیست یک بازیگر می‌تواند نگاهش را به زندگی و انسان‌ها عوض می‌کند. پس شناختن هر آدمی از هر قشری می‌تواند جهان آدم‌ها را بزرگ کند و قدرت بیشتری برای درک و تحمل تفاوت‌ها به آدم می‌دهد. برای همین معتقدم هر قدم رو به جلو در بازیگری می‌تواند درک و دریافت بازیگر را یک قدم به جلوتر ببرد.
این بازیگر درباره نحوه ورودش به دنیای تصویر و دغدغه‌های اولیه‌اش گفت: من از ۱۸سالگی به صورت آکادمیک کارگردانی خواندم اما بسیار اتفاقی وارد بازیگری شدم. من کارم را با تئاتر شروع کردم برای همین در اوایل کار تصویر ذهنم درگیر ایستادن در جای درست و گفتن دیالوگ‌ها بود اما بعد از سال‌ها کار کردن استرسم کم شد و در حال حاضر به راحتی روی صحنه حاضر می‌شوم.
وی ادامه داد: من هیچ حسرتی در این زمینه ندارم اما دوست داشتم توجه بیشتری به نویسندگی می‌کردم چراکه اخیرا درگیر دنیای پُر از اعجاب آن شده‌ام. از ابتدا هم می‌خواستم کارگردان شوم اما ماجرا به گونه‌ای برایم رقم خورد که به سمت بازیگری بروم. الان هم همه چیز یک جوری رقم می‌خورد که به سمت نویسندگی و بعد به سمت کارگردانی که رویا اولیه من بود، حرکت کنم. من قطعا از میزان پیشرفتم رضایت ندارم اما به لحاظ زیست و رشد فردی از خودم راضی هستم.
نساج در پایان درباره وضعیت فعلی سینمای ایران خاطرنشان کرد: در دهه اخیر سینما به سمتی رفته است که فقط فیلم‌های کمدی می‌فروشند و سرمایه‌گذار دارند. سینمای اجتماعی به سختی و مصیبت در حال نفس کشیدن هستند. این در حالی است که در سال‌های اول فعالیت من دوران درخشان سینمای ایران بود و مردم فیلم‌های اجتماعی را دوست داشتند.
