فیلمساز آمریکایی مطرح کرد؛
اگر مردم آمریکا می‌دانستند در غزه چه می‌گذرد، در برابر آن سکوت نمی‌کردند
جیمز لانگلی که به عنوان داور در جشنواره سینماحقیقت شرکت کرده، معتقد است ارائه تصویری واقعی از غزه، جهانیان را نسبت به آنچه در آن منطقه رخ می‌دهد حساس می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، جیمز لانگلی (مستندساز و عکاس آمریکایی) به خاطر مستندهای تاثیرگذاری که در مناطق پرحادثه ساخته، شناخته می‌شود. او برای شرکت در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند (سینما حقیقت) به ایران سفر کرده است اما این سفر برای لانگلی فقط با هدف شرکت در یک جشنواره نبوده است، بلکه حمایت از گفتگو و تفاهم بین ملت‌ها، نشان دادن تعهد خود به فراتر رفتن از مرزهای سیاسی در راستای هنر و تفاهم هدفی‌ست که او طی این سفر به دنبال آن بوده است.
آغاز حضور او در عرصه مستند به سال ۱۹۹۱ بازمی‌گردد. این مستندساز درباره سابقه‌ی کاری خود گفت: اولین مستندم با فیلمبرداری در شوروی با دوربین ۱۶ میلی‌متری و ساخت یک اثر در سال ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ در مسکو شروع شد.
از آثار برجسته لانگلی می‌توان به فیلم‌های مستند در غزه (۲۰۰۱)، عراق (۲۰۰۶) و افغانستان (۲۰۱۸) اشاره کرد. درواقع او با تأمل در چالش‌ها و خطرات مستندسازی مناطق پر از درگیری، بر اهمیت ارائه تصویری معتبر از واقعیت‌هایی که جوامع با آن مواجه هستند، تأکید می‌کند.
این مستندساز درباره قدرت دگرگون‌کننده مستندها گفت: همین قدرت مرا مجبور می‌کند به عنوان یک شخص شجاع‌تر شوم.
لانگلی بر نقش منحصر به فرد مستندها در ارائه تصویری معتبر از مناطق درگیری تاکید کرد و گفت: من باید در مورد مسائل جنگ و صلح صحبت کنم. این وظیفه‌ی من است که در این مورد صحبت کنم.
وی درباره تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر روایت داستان‌ها نیز گفت: ما می‌بینیم که مردم واقعیت را روی تلفن‌های همراه خود ضبط می‌کنند و آن را از طریق پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی به جهان پخش می‌کنند. درواقع آنها رسانه‌های جریان اصلی سنتی را کاملا دور می‌زنند.
او بر پتانسیل مستندها برای به چالش کشیدن باورهای نادرست، تقویت همدلی و تفاهم تاکید و پیشنهاد کرد که این تغییر پارادایم در داستان‌گویی می‌تواند ماهیت و تأثیر فیلم‌سازی مستند را بازتعریف کند.
لانگلی با بحث در مورد نقش فیلم‌های مستند در افزایش آگاهی در مورد بحران‌های انسانی، پتانسیل فیلم‌ها را برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و سیاست‌ها برجسته کرد. وی به توانایی منحصر به فرد مستندها در ارائه درک عمیق و همه جانبه از جوامع و فرهنگ‌های ناآشنا اشاره کرد و به تأثیر عمیقی که مستندها می‌توانند در شکل دادن به دیدگاه‌های جهانی و ترویج جهانی دلسوزتر و آگاه‌تر داشته باشند، اشاره کرد.
او گفت: وقتی در غزه بودم، فکر می‌کردم اگر آمریکایی‌ها بتوانند آنچه را که من می‌بینم ببینند، کل دیدگاه آنها نسبت به جهان تغییر می‌کند. اگر مردم تصویر روشنی از غزه داشتند، بحران انسانی وجود نداشت زیرا مردم می‌گفتند ما این را تحمل نمی‌کنیم.
حضور لانگلی در یک جشنواره سینمایی، پرسش‌هایی را درباره تلاقی هنر، سیاست و روابط بین‌الملل ایجاد کرد و او استدلال کرد که در حال حاضر، بیش از هر زمان دیگری، ایجاد پل تفاهم بین کشورها ضروری است، به ویژه هنگامی که با تهدید درگیری مواجه هستیم.
