«ردیف میرزاعبدالله» با اجرای داریوش طلایی منتشر شد
مجموعه ۲ آلبوم «ردیف میرزاعبدالله» با اجرای تار و سهتار داریوش طلایی از سوی انجمن موسیقی ایران پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
به گزارش ایلنا، مجموعه ۲ آلبوم «ردیف میرزاعبدالله» با اجرای تار و سهتار داریوش طلایی منطبق بر کتاب «ردیف میرزاعبدالله؛ نتنویسی آموزشی و تحلیلی» توسط انجمن موسیقی ایران پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
داریوش طلایی درباره انگیزه اجرای این ردیف توضیح داد: من از کودکی به فراگیری موسیقی مشغول بودم و همواره در این مدت نسبت به اجرای آثاری از بزرگان موسیقی ایران تلاشهایی را انجام دادم. من از همین دوران بود که با استادان دیگر ردیفهای دیگری را هم آموزش دیدهام برای مثال ردیف معروفی را با استاد ظریف و ردیف دوره عالی و ردیف آقاحسینقلی را با استاد شهنازی آموختم. با استاد دوامی نیز ردیف آوازی و ردیفهای دیگری را هم کار کردم.
وی ادامه داد: بنده زمان هنرستان در کلاسهای آزاد مرحوم کریمی هم جواب آواز کار کردم. در کل، از کودکی ردیف موضوع من بوده است. بنابراین روی این ردیف به عنوان یک مرجع کار کردم. در این راستا نزدیک به هفت سال است که روی انتشار مجموعه ۲ آلبوم «ردیف میرزاعبدالله» کار کرده ام. در حقیقت میتوان چنین گفت که مجموعه یاد شده حاصل فعالیتهای هنری، آموزشی و تحصیلی من است. به هر حال همچون زبان فارسی که بر پیشینه ادبی خود استوار است، موسیقی ایرانی هم بر ادبیات خاص خود استوار است. من هم این پیشینه را که به عنوان ردیف جمعآوری شده شفاهی بوده الگو قرار دادم و روی آن کار کردم.
این نوازنده و مدرس دانشگاه درباره اجرای سهتار این مجموعه گفت: در سال ۹۱-۹۲ میلادی، هنگامی که در دانشگاه واشنگتن در سیاتل تدریس میکردم، ردیف میرزاعبدالله را با سهتار در استودیویی بسیار مجهز ضبط کردم. درست زمانی که داشتم روی تز خودم کار میکردم. همزمان کتاب «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی» را هم نوشتم که بر اساس الگوهای ردیف است. پس از آن به ایران برگشتم چون میخواستم در ایران آن را منتشر کنم، زیرا عقیده داشتم این بذری است که متعلق به همین سرزمین است و جوانها باید آن را فرا بگیرند.
وی یادآور شد: سال هفتاد شمسی هم که به ایران آمدم کتاب «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایرانی» را در سال ۱۳۷۲ به همراه ۶ کاست با اجرای سهتار منتشر کردم. از همان زمان در دانشگاه و کلاسهای آزاد آن را تدریس کردم. در این راستا بخش مدال در کتاب «نگرشی نو…» مطرح شد و بخش ملودیک نیز تحت عنوان «نتنویسی آموزشی و تحلیلی ردیف میرزاعبدالله» در سال ۱۳۷۴ منتشر شد. این کتاب تا به امروز مرجعی آموزشی بوده و استقبال زیادی از آن شده است. بر مبنای همین مجموعههای آموزشی کتاب تحلیل ردیف را هم نوشتم که کتاب سال هم شد. پس میتوان گفت تمامی این آثار یعنی این چند کتاب و اجراهای ردیف به نحوی به یکدیگر وابستهاند.
وی درباره اجرای ردیف با تار توضیح داد: با توجه به درخواستهای فراوان دانشجویان و شاگردان در سال ۱۳۹۲ شمسی با تار نیز این ردیف را اجرا کردم که چند سالی انتشار آن به تعویق افتاد که نهایتاً به همت انجمن موسیقی ایران این ۲ آلبوم منتشر شد. در هر صورت این ۲ کتاب و این ۲ آلبوم یک مجموعه آموزشی است که متصل و مرتبط با یکدیگرند.
طلایی درباره ردیف تاکید کرد: ردیف در واقع شبکهای از ایدهها و متریالهای موسیقی ایرانی است که همه ایدهها و اجزای آن با هم تداعی معانی میکنند و هرچه با کل آن بیشتر آشنا شویم جزء آن را بهتر درک خواهیم کرد. ردیف انعطافی درونی دارد که با شناخت درک میشود. هرچه سوادمان نسبت به آن بیشتر شود و از مرحله مشقی بگذرد به مراحل عالی دست پیدا خواهیم کرد. این مجموعه کمک میکند هر کسی در هر مرحلهای بتواند بهرهاش را از آن ببرد.
مجموعه ۲ آلبوم «ردیف میرزاعبدالله» با اجرای تار و سهتار داریوش طلایی منطبق بر کتاب «ردیف میرزاعبدالله؛ نتنویسی آموزشی و تحلیلی» است که از سوی انجمن موسیقی ایران منتشر شده و هر مجموعه دارای پنج سیدی است.