سیاست خارجی دولت سیزدهم عملکرد مثبتی داشت / رئیسی وقت بیشتری به شنیدن صدای کارشناسان اختصاص دهد

محسن کوهکن فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که با توجه به هفته دولت ارزیابی شما از عملکرد دولت در طول یک سال گذشته چیست، گفت: وقتی در قانون یک دوره چهار ساله را برای مقام ریاست جمهوری پیش‌بینی‌ کردند، بعضی از دوستان نظر داشتند که به جای دو دوره چهار ساله می‌شود آن را به یک دوره هفت ساله افزایش داد چرا که هر فردی رئیس‌جمهور باشد باید هفت سال زمان در اختیار داشته باشد تا برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات خود را جلو ببرد و بعد از آن می‌توان ارزیابی دقیقی از عملکرد او داشت.

وی افزود: بنابراین ارزیابی عملکرد مثبت یا منفی دولت در یک سال گذشته قطعا زمان کمی است. اگر ما این نگاه را داشته باشیم و با این نگاه به نقاط قوت و ضعف دولت نگاه کنیم شاید تحلیل واقع‌‌بینانه‌تری داشته باشیم. حالا باید عملکرد دولت در طول یک سال گذشته را در حوزه‌های سیاست، اقتصاد، مسائل اجتماعی و امنیتی دسته‌بندی کرد.

کوهکن گفت: در سیاست خارجی، دولت آقای رئیسی در مدت زمان یک ساله با زمان قبل از خود تفاوت‌هایی داشته که برخی به نتیجه رسیده و باید منتظر آینده ماند. به طور مثال،‌ وزارت خارجه در تلاش برای ارتباط با همسایگان خود که باید در اولویت کاری وزارت خارجه باشد عملکرد خوبی نداشت اما در طول یک سال گذشته تلاش بیشتری شد و به همین جهت با کشورهای حاشیه خلیج فارس و با کشورهایی که اشتراک مرزی نداریم و سفارت‌خانه‌های خود را تعطیل و نیمه تعطیل کرده بودند، حالا این تعاملات بیشتر و از سرگیری روابط با این کشورها در مسیر خود قرار گرفته که این یک نقطه مثبت است.

این فعال سیاسی گفت: برجام موضوعی است که مردم به آن توجه دارند و در گذشته بیش از حد روی آن تبلیغ شد و ظرفیت‌هایی از آن را به مردم معرفی کردند و با توجه به درپیش بودن توافق مجدد برجام با گزارش‌هایی که از طرف وزیر یا سخنگوی وزارت خارجه مطرح می‌شود، برخی انتظارات را بالا رفته است. به همین دلیل دولت‌های گذشته تا حدودی مقصر بودند که نتوانستند تفسیر و تبیین درستی درباره اینکه برجام چه تاثیری در حوزه اقتصاد و چه نتایج کوتاه مدت، میان‌مدت و بلند مدتی دارد، ارائه کنند.

وی افزود: امروز راهی که دولت سیزدهم در ارتباط با برجام انتخاب کرد مشاهده کنید، تنها یک حربه در برابر خواسته‌های غرب و آمریکا جواب می‌دهد.  آن حربه، استقامت در مقابل زیاده‌خواهی آنها است اینکه در کنار حرف زور، با حرف زور پاسخ بدهیم. در یک سال گذشته در صحنه میدان و دیپلماسی این اتفاق افتاده و اینکه آن‌ها کوتاه آمدند، نشانگر تاثیرگذاری آن است که نتایج سیاست خارجی دولت سیزدهم را مثبت می‌دانم.

کوهکن تصریح کرد: در حوزه اقتصادی، من خاطرم است، در ابتدای مجلس هفتم، چند ماهی به پایان دولت دوم آقای خاتمی مانده بود که رئیس جمهور دوران اصلاحات به مجلس آمد و گفت دولت آمادگی ساماندهی نرخ ارز را دارد تا بتواند تصمیماتی را اتخاذ کند در آن زمان من طی یادداشتی گفتم این تصمیم جسورانه مربوط به زمان ماه عسل دولت‌هاست و مربوط به زمان خداحافظی آنان نیست. زمانی که دولت آقای روحانی سیاست دو نرخی ارز را در پیش گرفت چیزی غیر از فساد و رانت نداشت و چیزی هم به سفره مردم اضافه نکرد. به همین دلیل سیاستی که آقای رئیسی در اقتصاد در پیش گرفت، شجاعتی می‌خواست که نه تنها دولت قبل بلکه سه دولت گذشته هم به این حوزه ورود پیدا نکرده و جرائت انجام این کار را نداشتند.

وی افزود: ای کاش تصمیمی که دولت سیزدهم در پیش گرفته بود، در دولت آقای خاتمی انجام می‌گرفت تا با پیوسته انجام شدن آن، امروز به ثبات اقتصادی، تولید و صادرات قابل قبول می‌رسیدیم.

کوهکن گفت: در مسائل اجتماعی، یکی از موضوعاتی که در گذشته آسیب دیدیم این است که به اعتماد مردم خدشه وارد شده و از شنیدن حرف‌های آن‌ها فاصله گرفته شده است. حالا ممکن است فردی حرفی بزند که بر اساس قانون نشود کاری برای آن انجام داد اما برای مردم با روحیه‌ای که امروز دارند مهم است که مسئولان حرف‌های آنان را بشنوند.

این فعال سیاسی گفت: یکی از ایرادات موجود، عدم وجود احزاب قوی و قدرتمند در کشور است. هر دولت برای آنکه برنامه داشته باشد و زیر بار تعهدات خود برود، نیاز دارد که این تصمیمات را از حزب خود گرفته و با مردم به اشتراک بگذارد تا مردم مانند بسیاری از کشورها برنامه آن حزب را انتخاب کنند. اما به علت آنکه این موضوع را نداریم، این ایراد به دولت وارد است.

کوهکن تصریح کرد: در بسیاری از جاها، وقتی فردی رئیس‌جمهور می‌شود، دارای عقبه تشکیلاتی و حزبی است یعنی شخص رئیس‌جمهور به طور فردی داوطلب نیست بلکه آن حزب و تشکیلات گزینه واجد شرایط خود را انتخاب و بعد برای او را ارائه می‌کند و تلاش می‌کند با دفاع از اعتبار حزبی، برای گزینه خود رای به دست بیاورد و زمانی که گزینه معرفی شده به ریاست جمهوری رسید، برای انتخاب وزرا و ارائه برنامه در کنار او خواهد بود. ما اما چنین چیزی در کشورمان نداریم، فردی که رئیس جمهور شد، باید به تنهایی وزرای خود را انتخاب و برنامه کاری دولت خود را ارائه کند. ظرف مدت پنج تا شش ماه زمان می‌برد تا وزرا، روسای سازمان‌ها و مدیران با رئیس‌جمهور هماهنگ شده و برنامه‌های دولت را علمیاتی کنند. این نقص و ایراد ساختاری در همه دولت‌های گذشته و دولت فعلی هم وجود دارد و هر رئیس جمهوری با آن به یک شکلی برخورد کرده است. 

وی افزود: به طور مثال آقای روحانی با یک اغماضی، کمترین تغییر را در ترکیب کابینه خود داشت یا فردی مانند احمدی‌نژاد وقتی احساس کرد فردی را به اشتباه انتخاب کرده به صورت ضربتی آن نیرو را حذف کرده است. به همین دلیل امیدواریم ساختار حزبی به عنوان پشتوانه دولت‌ها اتفاق بیافتد که اگر این مورد انجام شود، نظام مدیریت اجرایی کشور دچار کندروی و تندروی نخواهد شد. امروز به نظر می‌رسد که آقای رئیسی بخواهد بعد از یک سال تغییراتی انجام دهد و لازم است بازنگری کارشناسانه‌ای به دور از گرایشات سیاسی و بر اساس توانمندی‌ها انجام دهد که بتواند به نتایج مثبتی دست پیدا کند.

کوهکن تصریح کرد: آقای رئیسی در همان اولین روزهای اول دوران ریاست جمهوری گفتند اساس کار اجرایی را بر پایه اطلاعات آمایش سرزمینی بگذاریم که حرف درستی بود و دولت‌های گذشته هم مکلف بودند تا روی این موضوع کار کنند. اگر بخواهم عدالت و توازن را برقرار کنیم، مبنای برنامه‌ریزی، تخصیص هزینه‌ها و اعتبارات باید بر اساس اطلاعات آمایش سرزمینی، انجام شود که ما در طول یک سال گذشته هیچ خبر یا حرکتی در این ارتباط ندیدیم به همین دلیل این ایرادی است که باید دولت آن را برطرف کند.

محسن کوهکن در پاسخ به این سوال که راهکار شما برای آنکه دولت نقاط ضعف خود را برطرف کند چیست، گفت: آقای رئیسی ظرفیت آن را دارد که بخواهد ایرادات و اشکالات را برطرف کند. او قطعا باید وقت بیشتری برای گوش کردن به نظر کارشناسان بگذارد تا بتواند از پیشنهادات و نظرات آنان استفاده کند. آقای رئیسی این ویژگی را دارد که با منتقدین خود با ملایمت رفتار کند و انتقاد منتقدین خود حتی از جناح مقابل را هم بشنود. البته انتقادات نباید فقط منفی‌بافی باشد. کسی که انتقاد می‌کند باید به همراه ادله کافی راهکاری کارشناسی هم ارائه کند. بنابراین دولت ابتدا حرف منتقدین را بشنود بعد از شنیدن انتقادات با نگاه کارشناسی به دنبال ایرادات و اشکالات برود تا مشکلات را برطرف کند. محور تصمیم‌گیری‌ها و حتی شعار سال دولت بر مبنای آمایش سرزمینی باشد تا اشکالات را به سرانجام برساند.