هیچ کس نمی‌پرسد چرا اعتراض‌مان را به تهران آوردیم

  سه تن از نمایندگان کارگران "نی بر" مجتمع کشت و صنعت کارون شوشتر که به همراه 500 نفر از همکاران‌شان به تهران سفر کرده‌اند، با حضور در دفتر ایلنا به طرح جزئیاتی از مشکلات خود پرداخته و خواستار اجرای طرح طبقه بندی مشاغل و قانون بازنشستگی پیش از موعد شدند که پیش از این  توسط مسئولان ارشد دولتی در سفرهای استانی به آنان وعده داده شده بود.

کسی نپرسید چرا اعتراض به تهران رسید

به گزارش ایلنا، یکی از کارگران درباره پیشینه این اعتراض صنفی و دلیل سفر کارگران به تهران گفت: هر سال در چنین ایامی که فصل برداشت محصول نیشکر در شرکت کشت و صنعت کارون است، اما کارگران فصلی با اجتماع در مقابل نهاد‌های دولتی استان خوزستان و دفتر اداره مرکزی شرکت، خواستار رسیدگی به مشکلات صنفی‌مان می‌شویم اما امسال به دلیل آنکه از وعده‌های مسئولان استانی از جمله مدیریت شرکت کشت و صنعت کارون و مسئولان بانک کشاورزی خوزستان مایوس شده بودیم، تصمیم گرفتیم با سفر به تهران و تجمع در مقابل ساختمان ریاست جمهوری قول رئیس دولت در سفر استانی به کارگران را یادآوری کنیم.

این کارگر با تاکید بر اینکه مسئولان از طریق رسانه‌ها از سفر ما به تهران مطلعند، افزود: با گذشت سه روز متوالی از این تجمع، مسئولان کشوری هم همچون مسئولان استانی توجهی به خواسته‌های ما نکرده‌اند و حتی به دلیل کنجکاوی هم دلیل سفر ما به تهران را جویا نشده‌اند.

او ادامه داد: مشکلات ما که مربوط به سالهای بسیار دور است اما از ۱۰ سال پیش به صورت جدی‌تری پی‌گیری می‌شود اما با هر بار شکایت و تشکیل پرونده، مجددا که برای پی گیری شکایتمان می‌آییم از ما خواسته می‌شود که پرونده جدیدی تشکیل دهیم.

او اضافه کرد: همچنین هر بار که تجمع می‌کنیم از ما خواسته می‌شود مطالباتتان را کتبی نوشته و مشکلاتتان را با تشکیل پرونده به صورت قانونی پی گیری کنیم. با وجود آنکه هر بار شماره نامه‌هایی نیز به ما داده می‌شود، در نوبت بعدی مراجعه متوجه می‌شویم نام و نشانی در بایگانی‌ها از ما موجود نیست، انگار با رفتن ما، اعتراض‌مان را تمام شده تلقی می‌کنند.

این کارگر معترض اضافه کرد: در اوایل دهه 60 من و بسیاری از کارگرانی که امروز برای اعتراض به تهران آمده‌ایم، با دستمزد مناسب استخدام شدیم و از شرایط کار خود بسیار راضی بودیم اما به مرور زمان که تعداد کارگران بیکار و جوانان جویای کار افزایش یافت، حقوق ما هم به تدریج کاهش یافت چرا که نیروی کار در بیرون از شرکت آماده و منتظر جایگزینی بود.

نقش بانک کشاورزی در رسیدگی به مطالبات کارگران

دومین نماینده کارگران که برای طرح مطالبات همکارانش به دفتر ایلنا مراجعه کرده بود، اراضی زیر کشت نی شکر این مجتمع را ۲۴ هزار هکتار ذکر کرد و گفت: با این گستردگی زمین زیر کشت در گذشته ۱۸ هزار کارگر نی بر در این مزارع کار می‌کردند.

او افزود: با وجود کاهش نیروهای این شرکت هنوز هم کارفرمایان این واحد مدعی هستند که توان پرداخت مطالبات کارگران را ندارند.

این کارگر اضافه کرد: مجتمع کشت و صنعت کارون شوشتر وابسته به بانک کشاورزی است و پرداخت مطالبات کارگران نیز باید توسط این بانک انجام شود.

 او در ادامه به یکی دیر از دغدغه‌های کارگران اشاره کرد: در بسیاری از ماهای سال که هنوز در مزارع نی شکر وجود دارد و از اتمام قرارداد کارگران نیز چندین ماه باقی مانده است، به دلایل نامعلومی به ما گفته می‌شود دیگر بر سر کار خود حاضر نشوید و بروید خانه و حقوق خود را بگیرید. کارگران از این دستور اطاعت نمی‌کنند چرا که حتی وقتی ما مشغول کار هستیم حقوقمان را نمی‌توانیم به طور کامل دریافت کنیم، چگونه ممکن است برویم خانه و حقوق بگیریم.

این کارگر ادامه داد: از جمله سیاستهایی که مدیران ارشد این واحد در مقابل مطالبات کارگران اتخاذ کرده‌اند تغییرات پی در پی مدیران داخلی است تا هرموقع که کارگران پی گیر حقوق قانونیشان می‌شوند مدیر جدید از وجود مشکلات کارگران اظهار بی‌اطلاعی می‌کند.

او اضافه کرد: بیش از ۱۲ سال است که ما وعده داده‌اند که تعداد زیادی از کارگران را باقانون بازنشستگی با مشاغل سخت وزیان آور بازنشسته کنند اما هنوز این امر محقق نشده است.

او گفت: اجرای قانون سخت وزیان اور حق قانونی کارگران نی بر است که تا مدتها به سبب ناآگاهی کارگران و کم سواد بودنشان  پی گیری نمی‌شده است.

سکوت از ترس اخراج

یکی دیگر از کارگران در ادامه سخنان همکارانش یادآور شد: تعداد دو هزار نفر از کارگران نی بر بصورت فصلی برای بریدن نیشکرهای شرکت کشت و صنعت کارون شوشتر استخدام شده‌اند که تعداد هزارنفر از این کارگران غیربومی بوده و درکمپ مخصوص نی بر‌ها که شرکت در دراختیارشان گذاشته است زندگی می‌کنند.

به گفته این کارگر، این تعداد کارگر در شرایط بسیار سخت بدون داشتن حداقلهای رفاهی در این کمپ‌ها بدور از خانواد‌هایشان زندگی می‌کنند ودر هر یک ماه اگر توان مالیشان یاری کند می‌توانند یک روز را برای دیدن خانواده‌هایشان اختصاص دهند.

او گفت: با وجود زندگی هزار کارگر در یک کمپ امکانات زندگی در آنجا بسیار محدود است. این کمپ‌ها فاقد حداقل امکانات بهداشتی و درمانی بوده و کارگران از ترس بیکاری ناچارند سکوت کنند و این شرایط سخت را تحمل کنند.

او در این مورد تاکید کرد: به جرأت می‌گویم از دو هزار کارگر شاغل در این مزارع حتی یک نفر هم دارای سلامت کامل جسمی نیست.

این کارگر اضافه کرد: خم شدن برای بریدن نی باعث شده بسیاری از کارگران دچار دیسک کمر شوند. کار با قمه‌های بلند و تیز برای بریدن نی‌ها نیز همیشه کارگران را در خطر مصدومیت قرار داده. همچنین گرد و غبار حاصل از این کار نیز باعث مشکلات تنفسی شده است.

نماینده کارگران کارون شوشتر افزود: سختی کار در حین کار با گرامای 50 درجه تابستان بقدری زیاد است که حین بریدن آنقدر دمای بدنمان بالا می‌رود که با عرق تنمان لباس‌هایمان کاملا خیس می‌شود وچسبیدن شیره نی به بدنمان نیز باعث زخم شدن بدنمان می‌شود.

او عنوان کرد: هر چند کارگران نی بر عموما کم سوادند اما بی‌توجه‌ای به مطالبات بحق و قانونی شان را نمی‌پذیرند.

در خاتمه این کارگر از نحوه عملکرد شورای اسلامی کار این واحد تولیدی انتقاد کرد و گفت: به نظر می‌رسد بعضی از این نمایندگان کارگران بجای دفاع از منافع کارگران بیشتر به فکر حفظ منافع کارفرمایان هستند.