سیب سرخ سیاست ، کودکان کار و انتخابات ریاست جمهوری

به گزارش ایلنا، متن یادداشت محمد لطفی به شرح زیر است:

مرسوم است که گفته می‌شود سیاست‌مدار سیب سیاست را بالا می‌اندازد اما سیب تماما به میل سیاستمدار نمی‌چرخد. اینبار سیب سیاست در ایران چنان تابی خورد که همگان را به حیرت واداشت و کشور را وارد پیچی تاریخی نمود: انتخابات. آن هم در عالی‌ترین سطح آن یعنی انتخاب ریاست جمهوری. 

معمولا انتخابات ریاست جمهوری در ایران بی شباهت به دوی ماراتن نیست، اما اینبار شاید بتوان آن را به دوی سرعت تشبیه کرد. همه چیز به سرعت در حال وقوع است. کاندیداها متنوعند. تقریبا از هر طیفی می‌توان ردی یافت. برای من که بیش‌از نیمی از عمرم را به فعالیت اجتماعی به ویژه در حوزه حقوق کودکان گذرانده‌ام و به عبور فرصت‌ها آشنا هستم ( آنچنان که کودکی، فرصتی سریع تمام شونده است)

به واژه‌ها حساس می‌شوم. موضوعات مهم در واژه‌هایی آشنا ردیف می‌شوند. فقر، آسیب‌های اجتماعی، روابط منطقه‌ای و جهانی، مردم و اقتصاد کلید واژه‌های این روزها هستند.از کلان واژه‌ها چیزی دستگیرم نمی‌شود. واژه باید قلب یک مساله را هدف بگیرد. در میان همه کاندیداها فقط یک نفر یعنی محمد شریعتمداری، وزیر سابق کار و رفاه اجتماعی و کاندیدای دوره چهاردهم ریاست جمهوری ، شهامت داشت که از کودکان کار نام ببرد و ترس این را نداشته باشد که شان کاندیداتوری‌اش خدشه دار شود.   

با توجه به حذف مساله کودکان کار از برنامه ۵ ساله هفتم، این اشاره معنادار است. برای آن‌ها که به برنامه‌های فشرده دولتی آشنا هستند، روی میز سیاست قرار دادن یک مساله کاملا زمان‌بر و گاهی کلافی پیچ در پیچ است، این اشاره اما نشان می‌دهد که شاید سر این کلاف این‌بار برای یکی از این چندین نفر معلوم باشد. کارشناسان معتقدند پنجره فرصت طلایی جمعیت ایران در حال بسته شدن است. آمار بازماندگان از تحصیل نگران کننده است. میان ترک تحصیل و کار کودک پیوندی عیان برقرار است. آیا فرصت طلایی کودکی و تحصیل در این دوره از انتخابات، به کودکان این سرزمین داده می‌شود یا پنجره‌ای به روی آینده‌ی آنان باز نخواهد شد. کارنامه‌ی قبلی دکتر شریعتمداری بدون غلط نیست اما می‌تواند قابل توجه هم باشد. زمان به سرعت در حال گذر است. باید کمی دیگر منتظر ماند و دید که این‌بار سیب سیاست چگونه خواهد چرخید.

محمد لطفی 

عضو سابق مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک و فعال مدنی