کارگران نیروگاه سبلان اردبیل:
نه کمک‌هزینه ازدواج می‌گیریم، نه حق لباس و اضافه‌کاری!
کارگران نیروگاه سبلان اردبیل در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مسئولان، نسبت به خصوصی‌سازی نیروگاه و کاستی گرفتن مزایای مزدی خود انتقاد کردند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگران نیروگاه سبلان اردبیل در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مسئولان، از خصوصی‌سازی این واحد نیروگاهی انتقاد کردند.
در بخشی از این نامه آمده است: نیروگاه سبلان اردبیل در سال 1390 بابت رد دیون دولت به بخش خصوصی واگذار شد و مالک جدید نیروگاه همان زمان به کارکنان قول مساعد داد که علاوه بر انتقال 30 درصد از سهام شرکت بهره‌برداری به پرسنل، حقوق و دستمزد همانند مالک قبلی یعنی شرکت توانیر و بهره‌بردار قبلی، مدیریت تولید برق آذربایجان شرقی و حتی بیشتر هم پرداخت خواهد شد و تعدیل نیرویی در کار نیست. متاسفانه پس از تغییر و تحول نیروگاه و تسویه حساب همکاران از شرکت توانیر که با هزاران امید و آرزو و پس از چندین مرحله مصاحبه و گزینش در شرکت مدیریت تولید برق آذربایجان استخدام شده بودند و استقرار مدیران جدید در نیروگاه سبلان شرایط به‌طور کامل عوض شد؛ به طوری که به مرور زمان اکثر مزایای انگیزشی توانیر که به خاطر حساسیت و استراتژیک بودن صنعت برق و پراسترس بودن فرآیند تولید پرداخت می‌شد، اعم از بند (ه) و اضافه‌کاری تشویقی، کارانه، حق لباس، کمک هزینه ازدواج و پاداش تولید و کنترل فرکانس و اورهال …. حذف شد و حتی درصد حق شیفت و آنکال و مرخصی و ساعات کاری نیز که طبق عرف قانون کار باید تغییری نمی‌کرد، دستخوش تغییر شد.
در این نامه به چند مورد اشاره شده است:
1-عدم ذخیره سنوات: سنوات پرسنل در پایان سال حتی بدون اعمال حق جذب محاسبه و مبلغی ناچیز پرداخت می‌شود به طوری که در زمان بازنشستگی پرسنل هیچگونه پشتوانه‌ای نداشته و با دست خالی بازنشسته خواهند شد. در همه نیروگاههای دولتی و خصوصی کشور و حتی بسیاری از شرکتهای خصوصی کشور سنوات پرسنل ذخیره می‌شود.
2-ندادن سهلام ترجیحی به پرسنل : پیرو اصل 44 قانون اساسی و فرآیند خصوصی‌سازی قرار بود که مقداری سهام ترجیحی به پرسنل نیروگاه سبلان واگذار شود که متاسفانه این کار نیز صورت نگرفت و این در حالی است که پرسنل اکثر نیروگاههای خصوصی کشور مانند نیروگاه دماوند، ارومیه، زنجان، نیشابور و خوی و… سهام ترجیحی گرفته‌اند.
3- ضعف خدمات بیمه درمانی: بیمه تکمیلی بسیار قوی در زمان توانیر که پرسنل حتی یک ریال بابت آن پرداخت نمی‌کردند به بیمه بسیار ضعیفی تبدیل شد که 60 درصد هزینه آن را پرسنل نیروگاه می‌دهند و از لحاظ خدمات اصلاً قابل مقایسه با زمان گذشته نمی‌باشد.
