خالی شده سفره کارگران در نتیجه سیاستهای غلط اقتصادی است/به معنای واقعی از تولید ملی حمایت نشد
یک فعال کارگری در استان مازندران با اشاره به اینکه کارگران از وضعیت معیشتی خوبی بهرهمند نیستند، گفت: سیاستهای غلط اقتصادی، سفره کارگران را روز به روز خالیتر کرده و به حجم فقر در کشور افزوده است.
به گزارش ایلنا، هادی رضازاده (دبیر خانه کارگر آمل) با اشاره به اینکه شرایط جدی است و باید ما مسئولان حواسمان جمع باشد، گفت: با افزایش قیمت اقلام خوراکی، مسکن، پوشاک و بهداشت این روزها تأمین معاش برای همه مردم به ویژه برای کارگران بسیار سخت شده است.
او با بیان اینکه کارگران بدون داشتن کوچکترین پشتوانه مجبورند برای کسب درآمد حلال کار کنند، افزود: در شرایطی که رکود در بازار حاکم میشود امنیت شغلی کارگران به شدت تهدید میشود تا جایی که برخی از آنها قادر به تأمین زندگی روزمره خود نیستند، در چنین شرایط با کمتراز درآمد عرفی خود فعالیت میکنند.
به گفته وی؛ در عین حال صنعت و تولید نیز وضعیت مناسبی ندارند. اما در حال حاضر که به پایان سال نزدیک میشویم باید ببینیم چقدر در زمینه حمایت از تولید ملی، مسئولان کار انجام دادهاند و چه کارهایی را برای محقق شدن شعار سال که سالهاست مقام معظم رهبری نیز بر آن تاکید دارند، انجام شده است.
به گفته وی؛ برخلاف اینکه همه دستگاهها شعار سال را با تصویر مقام معظم رهبری مزین نمودهاند، اما در عمل در حمایت از تولید ملی به معنای واقعی کاری انجام نشده است.
رضازاده با بیان اینکه حمایت از کالای ایرانی با حمایت از کارگران محقق شدنی است، افزود: متاسفانه برخی تحریمهای موجود را بهانه عملی نشدن حمایت از تولید ملی عنوان میکنند.
این فعال کارگری همچنین اظهار داشت: این روزها نقد اوضاع اقتصادی کشور، مساله بیکاری، نرخ ارز، قیمت کالاها به بحث روز مردم تبدیل شده است، نکته مهم این مسئله این است که اکثریت مردم اعتقاد دارند بیشترین و مهمترین دلیل مشکلات اقتصادی، رفتار نسنجیده و شیوه نادرست مدیران و مجریان برنامههای اقتصادی کشور است.
او گفت: کاملا مشخص است که مسائل و مشکلات اقتصادی جاری بیش از آنکه ناشی از عوامل برونمرزی باشد، ناشی از سیاستهای غلط اقتصادی است.
رضازاده در خاتمه تاکید کرد: اوضاع کنونی اقتصاد کشور فقط در نتیجه اشتباه تفکرات اقتصادی دولتمردان با سرمایههای ملی و هدر رفتن منابع کشور اتفاق افتاده که بارها کارشناسان اقتصادی و فعالان کارگری نسبت به این مسائل هشدار داده بودند اما مشخص نیست چرا هیچ گوش شنوایی برای این مسایل وجود ندارد؟