در نامه اعتراضی بازنشستگان مطرح شد؛
حقوق بازنشستگان را به بالاتر از خط فقر برسانید/ما قصور نکردهایم که باید تاوان بپردازیم!
بازنشستگان تامین اجتماعی، پس از تجمع روز گذشته (دواز دهم دی ماه) یک نامه اعتراضی به مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و وزارت کار تحویل دادند؛ در این نامه، مهمترین خواستهها و دغدغههای بازنشستگان مطرح شده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از تجمع گسترده بازنشستگان مقابل مجلس شورای اسلامی، بازنشستگان تامین اجتماعی، یک نامه اعتراضی به مجلس شورای اسلامی، ریاست جمهوری و وزارت کار تحویل دادند. این نامه که توسط هیات مدیره گروه بستا (بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی) تنظیم شده، شامل مهمترین دغدغهها و مطالبات مستمریبگیران تامین اجتماعی است.
در این نامه میخوانیم:
نیازی به تکرار مکررات نیست که امروزه میلیونها انسان بازنشستهای که سی سال رنج و محنت کشیدند تا در یکی دو دهه پایانی زندگی شان آرامشی هر چند اندک داشته باشند با مشکلات و مصائبی به مراتب سهمگینتر از دوران اشتغال خود دست به گریبانند. اگر ما بازنشستگان دوران اشتغالمان را با تنی سالم و تشکیل یک خانواده دو نفره آغاز کردیم، دوران بازنشستگی خود را با تنی رنجور و فرزندان دانشگاهی و عروس و دادماد و نوه آغاز کردهایم. ما به مدت سی سال، یک سوم دسترنج خود را بیهیچ قصوری به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز کردیم تا در دوران کهولت و بزرگ شدن خانوادههایمان، چند سالی هم که شده از حداقلهایی برای یک زندگی انسانی و کم دغدغه برخوردار شویم. اما جای بسی تاسف و درد و فریاد، که امروز بیش از 60 درصد ما بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی حداقل بگیر هستیم و مابقی نیز به استثنای درصدی ناچیز از آنچنان حقوق ماهیانهای برخوردار نیستند تا کفاف یک زندگی شرافتمندانه و شایستهی دوران بازنشستگی را بدهد. بدون تردید، شرایط محنت بار امروز ما و وضعیت سازمان تامین اجتماعی و اموال آن در شرکتهای زیر مجموعه شستا، نه نتیجهی حتی ریالی قصور از سوی ما اعضای سازمان تامین اجتماعی در پرداخت حق بیمه هایمان در دوران اشتغال و نه آنگونه که گفته میشود نتیجه وجود تبعیض در پرداختیهای فی ما بین بازنشستگان و یا ما بازنشستگان و شاغلین است.
این بازنشستگان در ادامه نامه وضعیت فعلی تامین اجتماعی و بازنشستگان آن را نتیجه قصور دولتها دانستهاند و خواستههای خود را عنوان کردهاند؛ این خواستهها شامل این موارد است: حقوق ماهیانه ما بازنشستگان به بالای خط فقر و در حد یک زندگی شایسته و مرفه دوران بازنشستگی افزایش پیدا کند، دولت همه بدهیهای خود را به صندوق سازمان واریز نماید و در اقدامی عاجل تمامی خسارتهای وارده به اموال ما در سازمان تامین اجتماعی را جبران نماید.