در گفت‌و‌گو با ایلنا مطرح شد؛
توزیع غیرعادلانه کار و مرخصی، دو مشکل عمده نیروهای کار در عسلویه است
توزیع غیرعادلانه روزهای کار و استراحت و تبعیض در دسترسی به امکانات ازجمله مهم‌ترین مسائلی هستند که نیروهای پیمانی کار در عسلویه با آن مواجه هستند.
حسین مزارعی (نیروی متخصص برق در یکی از پالایشگاه‌های گاز عسلویه) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، گفت: نیروهای پیمانی و قراردادی کار در عسلویه با دو مشکل عمده مواجه هستند. اول، انواع آلودگی‌ها، به‌خصوص آلودگی هوا که موجب ابتلا به امراض و حساسیت‌های پوستی و تنفسی یا موجب طولانی‌شدن زمان بهبود بیماری‌های عادی و پیش‌پا‌افتاده‌ای همچون سرماخوردگی می‌شود و از همین رو معمولا نیروهای کار در سنین بالا با این مسائل بیشتر دست و پنجه نرم می‌کنند. به علاوه، آلودگی صوتی در محیط‌های کار موجب مشکلاتی از قبیل کم‌شنوایی برای کارگران می‌شود البته این مشکل شامل حال کارگران رسمی این منطقه نیز می‌شود.
وی افزود: مشکل دوم که تنها ما به‌عنوان کارکنان شرکت‌های پیمانکاری معمولا با آن مواجهیم، نحوه توزیع مرخصی است. نیروهای طرف قرارداد رسمی عموما در قبال هر 14 روز کار، از 14 روز استراحت برخوردار می‌شوند. درحالیکه افرادی مثل من که قراردادهایشان رسمی نیست، در ازای هر 14 روز کار، از 7 روز استراحت برخوردار می‌شوند. همچنین نیروهای رسمی، حقوق بسیار بالاتری در قیاس با نیروهای قراردادی و پیمانکاری دریافت می‌کنند. این درحالی‌ست که محیط و حجم کار نیروهای رسمی و قراردادی یکسان است.
مزارعی در رابطه با نحوه دریافت دستمزد گفت: ما معمولا در 7-8 روز ابتدای هر ماه حقوقمان را دریافت می‌کنیم. ما تاکنون با معوقه دستمزدی مواجه نشده‌ایم چراکه شرکت ما، پیمانکار شرکت گاز است و شرکت گاز نظارت بالایی بر پیمانکارهایش در عسلویه دارد. البته این امر در مورد همه شرکت‌های پیمانکاری صادق نیست. پیمانکارانی که عهده‌دار پروژه در میادین گازی هستند، در نحوه مدیریت محیط و نیروهای کارشان از آزادی عمل بسیار زیادی برخوردار هستند. درواقع، هر کاری که مطابق میل و منافعشان باشد، می‌توانند انجام دهند چراکه نظارت بر آنها بسیار کمتر است.
به اعتقاد فعالان کارگری شرایط کار در میادین گازی عسلویه با انتقادات بسیاری همراه است. یکی از این فعالان که رضا نام دارد و مایل به معرفی بیشتر خود نبود، به خبرنگار ما گفت: آلودگی محیط‌زیست در عسلویه بسیار گسترده شده است. به‌خاطر آلودگی‌های گسترده، بسیاری از کارگران این منطقه به بیماری‌های صعب‌العلاجی همچون سرطان مبتلا شده‌اند. همچنین به‌رغم پیگیری‌های بسیار زیاد از طریق مراجع قانونی و در نبود قانون برای نحوه توزیع عادلانه کار و استراحت (موضوع 14 به 14) هنوز گشایشی برای نیروهای کار شاغل در این منطقه حاصل نشده است. درواقع، مساله 14 به 14 یکی از حیاتی‌ترین مطالبات کاری در اینجا است. به‌دلیل فقدان قانون برای آن، غیر از نیروهای شاغل در مراکز دولتی و بعضی شرکت‌های پتروشیمی، اکثر نیروهای کار محروم از آن هستند. در صورت قانونی و اجرایی شدن آن، قطعا بهره‌وری و سلامت نیروهای کار افزایش می‌یابد.
وی افزود: عدم طبقه‌بندی مناسب مشاغل و سخت‌تر شدن روند جذب نیرو و استخدام از دیگر مشکلات موجود است. به‌علاوه، شرکت‌های خرد، در قیاس با شرکت‌های بزرگ، عیدی و سنوات را به‌درستی پرداخت نمی‌کنند و تخلفات بسیار زیادی در نحوه پرداخت دستمزدها دارند. این شرکت‌ها به نحوه‌های مختلفی از میزان دستمزدها می‌کاهند، برای مثال اگر کارگران در یک ساعت و نیمی که طبق قانون کار در بین ساعات کار برای زمان نهار و نماز آنها درنظر گرفته شده، کار کنند، اضافه کار محسوب نشده و به دستمزد آنها افزوده نمی‌شود. همچنین تبعیض بسیار زیادی بین نیروهای کار رسمی و طرف قرارداد با شرکت‌های دولتی از یک طرف و نیروهای شرکت‌های پیمانکاری وجود دارد و کارکنان دولتی و رسمی از امکانات بسیار زیادی برخوردار هستند که نیروهای پیمانی محروم از آنها هستند.
وی در پایان، اظهار داشت: متاسفانه امیدی نمی‌توان به بهبود اوضاع داشت. مسایل و مشکلات ما به انحای مختلف حتی توسط نمایندگان مجلس انعکاس یافته و پیگیری‌های بسیار زیادی برای بهبود اوضاع انجام داده‌ایم اما هیچیک تاکنون ثمری نداشته‌است.
