علی ربیعی:
پاشیدن پول اشتغال ایجاد نمیکند/ باید بر بیکاری انباشته شده غلبه کنیم
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: پاشیدن پول اشتغال ایجاد نمیکند و هیچجا دردی را دوا نکرده است.
به گزارش ایلنا، علی ربیعی که در همایش یکروزه "رشد فراگیر تاویلی از اقتصاد مقاومتی که در مجموعه فرهنگی تلاش حضور یافته بود، اظهار کرد: جهتگیری و محور فعالیتهای ما در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و در بخش توسعه کارآفرینی و اشتغال تغییر پارادایم به رشد فراگیر است و سیاستهای رفاهی نیز باید به سمت رشد و اشتغال فراگیر و فقرزدا سوق پیدا کند.
وی ادامه داد: حتی باید ایجاد اشتغال را تعاونی محور کنیم و تعاونیها میتوانند در این زمینه کمک بسیار زیادی کنند. همکاران من در ادارههای کل استانها نیز باید بتوانند با نظریه تغییر پارادایم نگاه به اشتغال این پیوند ایجاد کنند که تعاونیها بیهوده تشکیل نشوند و بتوانند رشد اشتغال فراگیر را دنبال کنند. اگر میتوانستیم هدفمندی یارانهها را نیز در این زمینه جهت میدادیم ضررنمیکردیم. باید همه فعالیتهای ما در این زنجیره باشد.
ربیعی خاطرنشان کرد: ساختارها مقابل سیاستها و سنتهای کلاسیک ایجاد اشتغال مقاوم هستند و دیدگاهها دیر تغییر میکند. این ساختارها چه در ساختارهای درون خودمان است که بنده کم و بیش از گوشه و کنار میشنوم و متاسفم هنوز نظریههایی که در حوزههای کارآفرینی مطرح میشود مبنی بر مطالعات سالهای 1960 است .
وی تصریح کرد: در نشست با افراد موثر میشنوم هنوز به رابطه خطی تولید بزرگ و اشتغال بزرگ، کارخانه بزرگ و اشتغال بزرگ میاندیشند. اگر ما به همین دستاورد برسیم که نیازمند تغییر پارادایم هستیم به این درک میرسیم که ایجاد اشتغال در شرایط ایران امروز با کدام روشها امکانپذیر خواهد بود. آیا ما کماکان به فولادسازیها و پتروشیمی سازیها که نیاز کشور هم هست و دقیقا هم باید به آنها بپردازیم اما میتوانیم به آنها دل ببندیم که مسیر بزرگی از اشتغال را برای ما به ارمغان میآورد؟ آیا جادهسازیها و ساختمانهای بزرگ اشتغال بزرگ را برای ما به دنبال میآورد و وضع زندگی مردم را بهتر خواهد کرد؟ اینها نکات و پرسشهایی هستند که در مبحث تغییر پارادایم به آن خواهم پرداخت.
وی اضافه کرد: برای روشنتر شدن موضوع باید بگویم که ما زمانی سیاستهای تعدیل اقتصادی را و در یک دوره دیگری خصوصیسازی را به عنوان نجاتدهندههای کشور برای بهتر زندگی کردن و افزیش زندگی مطرح کردهایم که درصدد نفی هر یک از آنها نیستم اما با نگاهی به سابقه 80 سال تلاش برای توسعه به این نتیجه دست پیدا میکنیم که آنچه از این رویکردها به دست آمده رضایتبخش نیست و در نهایت نرخ بیکاری در کشور بالاست و انباشتهای از جمعیت بیکار وجود دارد.
ربیعی به عقبماندگیهای فناوری و توزیع نامناسب مواهب اجتماعی توسعه و نامناسب بودن شاخصهایی مانند بیکاری اشاره کرد و گفت: به علاوه اینها موانع محیط زیستی و میلیونها نیروی انسانی صرف شدند که تازه ما به این نقطه برسیم که اکنون ما قرارداریم .
وزیرتعاون، کار و رفاهاجتماعی تاکید کرد: یکی از امتیازهای هم نشینیهای کار و رفاهاجتماعی پیوند دادن سیاستهای رفاهی و اشتغالی با یکدیگر است و مفهوم رشد فراگیر، اشتغال ضد فقر است .
وی تصریح کرد: یک زمانی تصور میشد که دسترسی همگان به نتایج رشد، کاهش فقر را به دنبال دارد یعنی خود به خود رشد اقتصادی منجر به کاهش فقر میشود، به عبارتی پس از بروز رشد اقتصادی شکافها کمتر میشود اما تجارب توسعهای نشان داد نه تنها مواهب اقتصادی رشد به صورت عادلانه توزیع نشدهاند بلکه فقر فقرا هم خود به عنوان عامل ضد رشد عمل کرد. سیاستهای صدقهای رفاهی هیچکدام درمان فقر ما نبود. بنابراین من معتقدم امروز نظریه رشد فراگیر و اشتغالی که باید در پارداریم جدید دنبال کنیم سیاستهایی است که حامی فقراست برای اینکه بتواند فقر چند بعدی و حتی محیط زیست و کیفیت زندگی را مورد توجه قراردهد امروز نیاز داریم. متاسفانه رشد متکی به صنعت نفت اشتغالزایی بسیار پایینی دارد وبر توزیع ثروت نابرابردامن می زند.
وی یادآورشد: تنوع قومی، جغرافیای گسترده و عدم امکان توانمندی برخی مناطق ما وضعیت پیچیدهای را در راستای مبارزه با فقر و اشتغال فراگیر به وجود آورد بنابراین کشورهایی نظیر ما به یک استراتژی رشد فراگیر و اشتغال جدید نیاز دارند.
وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی اشاره کرد: در مباحث جدید، پاشیدن پول اشتغال ایجاد نمیکند و هیچجا دردی را دوا نکرده، تنها موجب شکلگیری نوعی از فساد طبقه جدید ثروتمندان اجتماعی شده و به هدف نزده است.
ربیعی افزود: استراتژی رشد فراگیر ما عمدتا با تکیه بر نیروی انسانی و ایجاد صنایعی است که اشتغال ایجاد میکند. بنابراین سازمان فنی و حرفهای کشورمان باید افراد با اینگونه صنایعی که شغل ایجاد میکنند توانمند کند. ما قطعا باید از صنایع سرمایه بر وکم اشتغالزا اجتناب کنیم هر چند این امر نیز از ضرورتهای کشور است اما تجربه تلخ فولادهای چند هزارتنی و تعطیلی پیاپی آنها از این جنس است که به آن اشاره میکنم .
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برنقش آفرینی دولت در این زمینه اشاره کرد و گفت: منظور از این امر بزرگ کردن دولت نیست بلکه باید دولت در زمینه رشد فراگیر نقش آفرینی کند .
ربیعی اشاره کرد: باید اندیشه های جدیدی برای تفکر توسعه کشور تزریق کنیم. سیاست های توسعه صنایع خاص و اشتغالزا از وظایف همکاران ما در دبیرخانه وشورای عالی اشتغال و دربدنه تولید سیاست های اشتغالی کشور است .
ربیعی اظهارکرد: هدف و چشم انداز ما این است که فقر و نابرابری را کم کنیم . ما باید بر بیکاری انباشته شده غلبه کنیم. به عنوان وزارت کار ازذات افزایش بالای دو درصد نرخ مشارکت خوشحال هستیم اما به عنوان تنظیم کننده بازارکاراین رقم نرخ مشارکت یعنی افزایش نرخ بیکاری واین بخش آن نگران کننده است .ماوارث دورانی هستیم که نیروی کاری که باید دردوره خودش وارد بازار کارمی شد دردوره ما دارد به بازار کاروارد می شود . نیروی کاری که ذائقه انتخاب شغلش تغییر کرده است . یعنی ما یک منحنی انتظارازشغل ویک منحنی واقعیت از شغل داریم ، شکاف بین انتظار از شغل و واقعیت ازشغل یعنی سمت تقاضای شغل و عرضه کاربا هم به نوعی شکاف دارند . ذیل همین سیاستها از 700هزار شغلی که ایجاد شد و آنالیزی که از اینها انجام شد غالب اینها علامتی به ما میدهد که باید همین پارادایم را دنبال کنیم. غالب شغلهای ایجاد به ما علامت همین پارادایم درست را داد که باید آن را دنبال کنیم.
ربیعی افزود: سهم صنعت سنتی از شغل رو به کاهش است. سهم زنان از شغل بسیار افزایش پیدا کرده است . اینها علایم بازار کار ماست. این نشان میدهد ما مسیر پیچیدهتری در پیش داریم. به اعتقاد من ما در ستادمان و در سطح استانها باید هم چالش نظری و هم فکر که چطور باید این سیاستها را دنبال کنیم پیگیری کنیم . میدانم که سخت است. در استان به شما میگویند چقدر پول دارید. چقدر منبع بانکی برای اشتغال دارید؟ در نهایت کسی را که پول بیشتری دارد کانون قرار میدهند. این تغییر شیفت و پارادایم سخت است.
وی افزود: نمونه آی سی تی که با کمک واعظی در برخی استانها دنبال کردیم با برنامهریزی از همین جنس کار را میتوانیم در سطح استانها نیز با کارهایی که بدون تزریق منابع باشد به سمت اشتغالهای بزرگ برویم. 700هزار شغل که تاکنون انجام دادیم کاربزرگی بوده و بهرغم اینکه نقادان با چشم بستن بر واقعیات چیزی را نشان میدهند که زاییده این دولت نبوده و ما باید پاسخ آن را بدهیم اما در این دولت شغل ایجاد شد اما معتقدیم باید بیشتر ایجاد شود.