دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران :
نمایندگان کارگری در مذاکرات مزدی یکدیگر را قانع می‌کردند
دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران گفت یکدست نبودن ترکیب نمایندگان کارگری شورای عالی کار در مذاکرات مزدی ۹۴ باعث شد که بخش قابل توجهی از انرژی نمایندگان کارگری صرف قانع کردن یکدیگر شود.
«هادی ابوی» در این باره به ایلنا گفت: ساختار شورای عالی کار دارای اشکال است. شاید این ساختار در ظاهر در بحث حضور نمایندگان کارگران و کارفرمایان درست عمل کند اما مهم حضور نماینده کارگری است که امنیت داشته باشد و بخواهد خواسته کارگران را محقق کند و از خط قرمز‌ها کوتاه نیاید.
او با اشاره به افزایش ۱۷ درصدی مزد در سال ۹۴، افزود: ما ناراضی صرف نیستیم زیرا با تلاش‌هایی که شد تغییراتی حاصل شد. گفتگو‌ها برای اولین بار جدی و فشرده بود و تعیین مزد از تاریخ مد نظر دولت عقب افتاد که دلیلش مقاومت نمایندگان کارگری بود.
ابوی تصریح کرد: همچنین افزایش ۱۷ درصدی مزد در سایر سطوح اعمال شد و باعث شد فاصله دستمزد کارگران تازه کار و کارگران باسابقه که در سال‌های گذشته به ناحق کم شده بود به حالت عادی بازگردد. بالاخره امسال سنگ بنایی گذاشته شد تا در سال‌های بعد بهتر عمل شود.
این فعال کارگری با انتقاد از قانون به دلیل واگذاری انتخاب سه عضو اصلی شورای عالی کار به کانون عالی شوراهای اسلامی کار، بیان کرد: در روند تعیین مزد ۹۴ خوشبختانه لابی پشت پرده‌ای در کار نبود، اما دولت هر جا می‌دید نمایندگان کارگری حاضر در جلسه سفت و سخت روی خط قرمز‌ها ایستاده‌اند سه نماینده اصلی را جدا می‌کرد و جلسه‌ای جداگانه با آن‌ها می‌گذشت که این باعث می‌شد نفرات سرسخت‌تر از روند مذاکرات کنار گذاشته شوند.
ابوی با اشاره به خلف وعده نمایندگان کارگری که گفته بودند مصوبه مزدی ناعادلانه را امضا نمی‌کنند، گفت: عادتی را که طی سال‌ها ایجاد شده است نمی‌توان یک شبه تغییر داد. تا یک جایی مقاومت شد، اما چشم نمایندگان اصلی همواره به سر تشکل مربوطه است تا ببینند از آنجا چه دستوری می‌آید.
او ادامه داد: اگر وزارت کار می‌خواست جلسه را با سه نفر اصلی برگزار کند، پس همان سه نفر را از اول به جلسات دعوت می‌کرد و مابقی را کنار می‌گذاشت. ساختار شورای عالی کار باید اصلاح شود. اینکه همه را دعوت کنیم سر میز بنشینند چیز قشنگی نیست. اینکه نمایندگان به شکل اتوبوسی در مذاکرات حاضر شوند کار درستی نیست.
دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران در پایان گفت: وقتی خط قرمزی تعیین می‌شود یعنی هر سه تشکل خط قرمز را تعیین کرده‌اند اما نمایندگان اصلی در نهایت در جلسات مزدی حواسشان به این است که تشکل مربوطه‌شان چه می‌گوید. تازه برخی از نمایندگان سعی می‌کنند یکدیگر را قانع کنند که چه درصدی را امضا کنند.
