عضو هیات مدیره کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور مطرح کرد؛
چرا کارگران بخش خصوصی و صنایع از تعطیلات آلودگی هوا و سرما برخوردار نیستند؟
حسین حبیبی (عضو هیات مدیره کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور) در یادداشتی پیرامون تبعیض بین کارکنان دولت و بخش خصوصی به موضوع تعطیلات اخیر اشاره کرد و نوشت: چرا کارگران بخش خصوصی از تعطیلات آلودگی و سرما برخوردار نیستند؟
چرا کارگران بخش خصوصی از تعطیلات آلودگی و سرما برخوردار نیستند؟ چرا تبعیض تا این حد بین کارکنان دولت و کارگران وجود دارد مگر همه انسان و ایرانی نیستیم؟
پاسخ۱: حکمرانی کشور در قبال یک یک مردم مسئولیت داشته و ضمن پاسخگویی باید نسبت به تامین حقوق یک یک مردم اقدام کنند.
تبعیض تحت هرعنوان شکلی ممنوع است. کارگران بخش صنعت و خصوصی مانند کارکنان دولت حق برخورداری از تعطیلات روزهایی که هوا آلوده یا اینکه هوا بیش از حد سرد و یخبندان است را دارا هستند و چنانچه حضور آنها جهت کار در روزهای تعطیل لازم باشد، باید نسبت به زمانی که سر کار حضور پیدا میکنند، مبلغ اضافه کاری آن روز را دریافت کنند.
میگویند دولت نمیتواند بخش خصوصی را وادار کند تا روزهای آلوده و سرد و یخبندان کار را تعطیل کنند! آیا درست است؟
پاسخ ۲: این ادعا بههیچوجه درست نیست! دولتها نمایندگان کلیه مردم است و تقسیمبندی مردم به بخش خصوصی و دولتی رافع مسئولیت دولتها درقبال کل جامعه نخواهد بود.
همانطور که دولتها وحکمرانی کشور در صورت نیاز ملی مانند انتخابات به حضور و مشارکت مردم بطور عام دارند، میبایست نسبت به خدمترسانی به عموم جامعه اقدام کنند. بنابراین طبق اصولی از قانون اساسی بشرح ذیل تبعیض بین کارکنان بخش خصوصی و دولتی ممنوع است
بند ۶ اصل دوم، بند ۹ و ۱۲ اصل دوم، اصول ۱۹ و ۲۰ و ۲۲ (حقوق ملت)، اصل ۶۷ سوگند، اصل ۸۴ (مسئول بودن مجلس دربرابرتمام ملت) اصل ۱۲۱ (سوگند رئیسجمهور)،
از آنجا که دولت، مجلس نماینده ملت ایران بوده و قوه قضائیه نیز وفق اصل ۱۵۶ پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسئول تحقق بخشیدن عدالت است.
کارگران بخش خصوصی نیز به مانند کارکنان بخش دولتی حق دارند یا از تعطیلات آنروز برخوردار شده یا اینکه بابت حضور در روزهای آلودگی هوا و سردی هوا سرکار از مبلغ اضافهکاری آن روزها برخوردار شوند.
در صورتی که کارگران در روزهایی که به مانند کارکنان دولت نباید سرکار حضور یابند و از دریافت مبلغ اضافه کاری نیز محروم شوند، مصداق بارز بهره کشی و استثمار کارگران توسط دولتها و کارفرمایان بخش خصوصی تلقی میشود و قابل پیگیری از مراجع حل اختلاف و مراجع قضایی نیز است.
همچنین درصورتیکه تعطیلی کارگاه به مدت طولانی خارج از اراده طرفین (کارگر وکارفرما) باشد، ماده ۱۵ قانون کار و تبصره ۲ ماده ۲ قانون بیمه بیکاری حاکم بوده و کارگران میتوانند در اختیار بیمه بیکاری قرار بگیرند که جزء سوابق کار عادی و سخت زیانآور آنان نیز محسوب میشود.
نکته حائز اهمیت این است که دولتها نیز مکلف هستند تا در حمایت از صنعت و تولید نسبت به پرداخت هزینههای ناشی از تعطیلی آلودگی وسردی هوا اقدام کنند.