در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
کارِ بی‌وقفه در گرمای غیرقابلِ تحملِ عسلویه/ کارمندان تعطیل می‌شوند اما کارگران خیر...
رئیس کانون انجمن‌های صنفی پارس جنوبی گفت: روزانه تعدادی از کارگران دچار گرمازدگی و سرگیجه می‌شوند و به کلینیک و بیمارستان مراجعه می‌کنند. این وضعیتِ هر ساله‌ی کارگرانِ این منطقه است و هیچ فکری به حالشان نمی‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، علیرضا میرغفاری (رئیس کانون انجمن‌های صنفی پارس جنوبی) در خصوص بدی آب و هوا در منطقه عسلویه گفت: هوای این منطقه اواخر برج ۴ تا اوایل برج ۷ شرجی و دما در این منطقه به شدت بالا می‌رود و تحملِ این وضعیت برای کارگران سخت است. طی چند روز گذشته رطوبت هوا بیش از ۹۰ درجه و دمای هوا بالای ۴۵ درجه بوده اما هیچ تصمیمی برای وضعیتِ کارگران اتخاذ نشده است.
وی گفت: در این مواقع کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت باید جلساتِ اضطراری تشکیل بدهند و راهکاری برای کاهش تلفاتِ و آسیب‌های ناشی از این وضعیت ارائه بدهند. اگر لازم است ساعات کار را کاهش دهند، حجم کار را کم کنند و یا کارفرمایان را ملزم کنند تا مواد غذایی لازم را برای جبرانِ افت شدید آب بدن در اختیار کارگران قرار دهند.
میرغفاری بیان کرد: روزانه تعدادی از کارگران دچار گرمازدگی و سرگیجه می‌شوند و به کلینیک و بیمارستان مراجعه می‌کنند. این وضعیتِ هر ساله‌ی کارگرانِ این منطقه است و فکری به حالشان نمی‌شود. در این هوا معمولا کارمندانِ اداره‌ها تعطیل می‌شوند و کارگران پالایشگاه‌ها و پروژه‌ها به همان روال سابق به کار خود ادامه می‌دهند.
رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران پارس جنوبی در خصوص وضعیت کارگران پروژه‌ای گفت: بیشترین آسیب را کارگرانِ پروژه‌ای می‌بینند. حجم کارِ این کارگران قابل مقایسه با کارگرانِ بهره‌برداری نیست. کارگرانِ پروژه‌ای ساعات کاری زیاد و پیوسته‌ای دارند. این کارگران مرخصیِ کمتری نسبت به کارگران دیگر دارند. روال کارِ این کارگران ۲۰ – ۱۰ است، اما خیلی اوقات کارفرمایان برای اینکه از زمان‌بندیِ پروژه‌های خود عقب نمانند و روند اجرای پروژه سریع‌تر به نتیجه برسد، مرخصیِ کارگران پروژه‌ای را لغو می‌کنند. این کارگران مجبورند بی‌وقفه و بدونِ مرخصی به کار خود ادامه بدهند و در کنار این فشار، کارفرما خدماتی هم به این کارگران نمی‌دهد.
میرغفاری بیان کرد: از جمله موضوعات مورد اعتراض این کارگران، در کنار مباحث حقوق و دستمزد، خدماتِ رفاهیِ بسیار ضعیف، ساعاتِ کاری طولانی و وضعیتِ بدِ خوابگاه آن‌هاست. این کارگران در اتاق‌های کوچک بدونِ آنکه حریم شخصی و کرامتِ آن‌ها حفظ شود زندگی می‌کنند. شرایطِ این کارگران بد است و در فصل‌های گرمِ سال، اوضاع برایشان سخت‌تر هم می‌شود.
