نُه سال بلاتکلیفی کارگران قراردادی نفت/ ۶ میلیون تومان کجا، ۲۲ میلیون تومان کجا!/ گفتند منتظر دولت بعدی بمانید!

نیروهای قراردادی شرکت ملی حفاری در تماس با خبرنگار ایلنا، از شرایط نامناسبِ شغلی خود و عدم پایبندی به تعهدات و وعده‌ها انتقاد کردند.

این کارگران می‌گویند: سال ۹۰ بعد از  گذراندن موفقیت‌آمیز یک آزمون، به قرارداد موقت و مستقیم تبدیل وضعیت شدیم و قرار بود بعد از سه سال، «مدت معین» شویم یعنی مدت قراردادمان از یک سال به ده سال افزایش یابد و حقوق و دستمزدمان تقریباً با رسمی‌ها برابر شود اما به این وعده عمل نکردند و نُه سال است که ما قراردادی‌ها همچنان بلاتکلیفیم.

به گفته‌ی این نیروها، براساس اساسنامنه وزارت نفت و قانون ملی شدن نفت، قراردادی‌ها نباید بیش از سه سال، مدت موقت باشند اما تعداد زیادی نیرو از سال ۹۰ تا الان مدت موقت هستند.

ظاهراً تعداد این نیروهای قرارداد موقت در کل صنعت نفت، ۳۴ هزار نفر است و در شرکت حفاری، تعداد آن‌ها حدود ۳۶۰۰ نفر است. چیدمان این نیروها براساس تحصیلات و تخصص نیز قابل توجه است؛ از بین نیروهای قراردادی نفت، ۱۲ هزار و ۵۰۰ نفر مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر دارند؛ در بین آن‌ها تعداد زیادی فوق لیسانس و دکترا هستند.

یک نیروی قرارداد موقت نفت در ارتباط با تبعیض آشکار و نهادینه شده در محیط‌های کاری می‌گوید: دریافتی من با همه متعلقات و مزایای مزدی حدود ۶ میلیون تومان است اما معادل رسمی من، ۲۲ میلیون تومان حقوق می‌گیرد؛ ۶ میلیون تومان کجا، ۲۲ میلیون تومان کجا؟ اختلاف موجود، بسیار فاحش و آزاردهنده است؛ این در حالیست که بیشترِ شیفت‌ها و مسئولیت‌های حساس بر دوش ما قراردادی‌هاست؛ رسمی‌ها خیال‌شان بابت آینده و امنیت شغلی راحت است و عموماً نگرانی چندانی برای کار ندارند. همه‌ی کارهای سنگین بر دوش ماست و این سنگینی کار، سنگینی نُه سال بلاتکلیفی را مضاعف کرده است.

یک کارگر قرارداد موقت دیگر، موقعیت خود و همتایانش را معلق و کاملاً بلاتکلیف توصیف می‌کند: با وجود آنکه بیمه تامین اجتماعی هستیم، مصوبات افزایش حقوق اداره کار و شورایعالی کار شامل حالِ ما نمی‌شود؛ هر سال مبلغی جزئی برای افزایش حقوق ما تصمیم‌گیری می‌کنند که در نهایت، متضرر اصلی ما هستیم؛ دستمزدمان هم به نسبت کارگران مشمول قانون کار و هم به نسبت رسمی‌های مشمول قانون نفت، بسیار کمتر افزایش می‌یابد؛ نه زیرمجموعه نفت به شمار می‌رویم نه زیرمجموعه‌ی اداره کار، در واقع ما را بلاتکلیف نگه داشته‌اند.

این کارگر با بیان اینکه شش سال پیش باید تکلیف ما روشن می‌شد و لااقل مدت معین می‌شدیم، می‌گوید: این اواخر دوبار به تهران آمدیم و برای احقاق حقوق، مطالبه‌گری و رایزنی کردیم؛ مقابل مجلس رفتیم و خواستار توجه نمایندگان مجلس به وضعیت بلاتکلیف خود شدیم؛ می‌دانید آخر چه گفتند؟! در نهایت یک نماینده عضو کمیسیون انرژی آمد و گفت وزارت نفت گفته این دولت که تمام شد، بروید منتظر دولت بعدی بمانید! فقط همین، به همین سادگی!