انتقاد غلامرضا موسوی به بیانیهی خانه سینما:
بعضی دوست دارند با پول دیگران ادای قهرمانها را دربیاورند/ گروههای فیلمسازی میتوانند با رعایت پروتکلها به کارشان ادامه دهند
رئیس اتحادیه تهیهکنندگان سینمای ایران با اشاره به بیانیه خانه سینما مبنی بر تعطیلی پروژههای سینمایی به مدت دو هفته از این تصمیم بدون مشورت با تهیهکنندگان انتقاد کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، غلامرضا موسوی (رئیس اتحادیه تهیهکنندگان سینمای ایران) با انتقاد از بیانیه خانه سینما مبنی بر تعطیلی پروژههای سینمایی گفت: متاسفانه بعضی تصمیمها بدون هماهنگی با هیات مدیره صنف اتحادیه تهیهکنندگان سینما اتخاذ میشود از جمله همین تعطیلی پروژهها. در صورتی که قاعدتا باید هیات مدیره اتحادیه تهیهکنندگان در جریان این موضوع باشند. دوستان در خانه سینما گاهی بدون هماهنگی و مثل همیشه از جیب تهیهکننده هزینه میکنند. بدون آنکه عواقب آن را در نظر داشته باشند. آن هم در شرایطی که سریالهای تلویزیونی در حال تصویربرداری است و مشکلاتی که تا امروز در زمینه شیوع کرونا در پروژهها داشتیم هم مربوط به پروژههای سریالسازی بوده است.
وی در ادامه گفت: این تعطیلیها ضرر هنگفتی برای تهیهکنندگان است و بسیاری از تهیهکنندگان باید بودجه چند ده میلیون تومانی را بابت این تعطیلیها خسارت بدهند. معمولا و متاسفانه هیچ کس به فکر این نیست که تهیهکنندگان باید این هزینهها را پرداخت کنند. در حقیقت برخی قهرمان میشوند با امکانات دیگران، یعنی با استفاده از امکانات دیگران و هزینه کردن از دیگران در مقام قهرمان ظاهر میشوند.
موسوی افزود: متاسفانه در این زمینه هم شاهد هستیم تهیهکنندگانی که در حال فیلمبرداری هستند؛ دو هفته تعطیلی وسط پروژه یعنی هزینه هنگفتی را متحمل میشوند، آنهم در شرایطی که تهیهکنندگان سینما تمام مسائل را رعایت کردند و خوشبختانه کمترین مشکل را در تولید فیلمهای سینمایی داشتهایم.
رئیس اتحادیه تهیهکنندگان سینمای ایران در ادامه گفت: از طرفی دولت هم ظاهرا اطلاعی ندارد که بودجهای برای اختصاص دادن به تهیهکنندگان سینما وجود ندارد. امروز با یکی از تهیهکننده کارگردانهای مطرح سینما صحبت میکردم، میگفت در این روزها که پروژه کاریاش تعطیل است روزانه 17 میلیون تومان در پیشتولید خسارت تعطیلی میدهد. این تازه فقط پیشتولید است، اگر تولید باشد که این رقم به مراتب بالاتر میرود. حساب کنید اگر این رقم را ضرب در تعداد روزهای تعطیلی کنید، به رقم هنگفتی میرسیم که تهیهکننده باید از جیب بدهد.
وی افزود: متاسفانه جماعتی در خانه سینما بدون هماهنگی و بدون توجه به عواقب آن کاری میکنند و حتی بدون اینکه راهکاری ارائه دهند، صحبتهایی میکنند که تنها هزینه بر دوش پروژهها میگذارند. در حالی که برخی از این صحبتها میتواند راهکار داشته باشد. مثلا فیلمهایی که در فضای باز فیلمبرداری میشوند هیچ مشکلی نخواهند داشت. تنها کافی است پروتکلهای ابلاغی ستاد کرونا و تجمع بیشتر از 15 نفر در محیط را رعایت کنند. فیلمی که در فضای باز تولید میشود هیچ مشکلی برای کسی به وجود نمیآورد.
موسوی در ادامه یادآور شد: یک زمان تصمیم کلی و ملی برای این کار گرفته میشود، موضوع فرق میکند ولی وقتی سریالهایی که با بودجه دولتی در حال تصویربرداری است به کار خود ادامه میدهند چرا پروژههای سینمایی باید تعطیل شوند؟ در اینصورت فقط بخش خصوصی ضرر میکند. وقتی هزینه تولید یک فیلم؛ دو تا سه میلیارد تومان کف هزینههایش است، دو هفته تعطیلی یعنی چیزی در حدود 400 تا 500 میلیون تومان خسارت و ضرری که از این بابت تهیهکننده متحمل میشود. طبیعتا هرچقدر پروژه گرانتر باشد این هزینهها هم بیشتر میشود.
این تهیهکننده سینما تاکید کرد: بیانیه خانه سینما اصلا قابل توجیه نیست و من نمیدانم بر اساس چه چیزی این اطلاعیه را صادر کرده است. من توصیه میکنم ضمن اینکه پروژهها همچنان به فعالیت خودشان ادامه میدهند؛ پروتکلهای بهداشتی را به صورت جدی رعایت کنند و اجتماع بیش از 15 نفر در زمان تولید نداشته باشند تا بتوانند کارشان را ادامه دهند.
وی با اشاره به یکی از موضوعات بیانیه خانه سینما که اشارهای به بند «فورس ماژور» کرده بود، گفت: این بند مربوط به اعضای خانه سینما است که در هر پروژهای که هستند در شرایط فورس ماژور تهیهکننده میتواند دستمزدشان را ندهد. ولی مگر همه عوامل فیلم عضو خانه سینما هستند؟ کسی که کار ترابری را انجام میدهد، پولش را میخواهد، یا اجاره لوکیشن باید به موقع پرداخت شود. وقتی میگوییم این بیانیه فقط باعث هزینه تهیهکنندگان میشود یعنی همین. مشکلات حقوقی و قضایی که از بابت این تعطیلیها گریبان تهیهکنندگان را میگیرد، بسیار زیاد است و ما قطعا در آینده مشکلاتی از این دست را زیاد شاهد خواهیم بود.
موسوی در پاسخ به این پرسش که آیا میتوان پروژههای سینمایی را در این دوران بیمه کرد، گفت: شرکتهای بیمه هیچ کاری نمیتوانند انجام دهند. اکثر شرکتهای بیمه یا نیمه خصوصی هستند یا دولتی و هیچ کدامشان هم حاضر نیستند پیشنهادهایی از این دست را قبول کنند. ما با مصیبت توانستیم وسایل فیلمبرداری را بیمه کنیم. هنوز بعد از این مدت و زحماتی که کشیده شد و پولهایی که پرداخت شد، شرکتهای بیمه بلد نشدند چطور با این موضوع کنار بیایند. مثلا یکی از جاهایی که شامل بند فورس ماژور نمیشود همین هزینههای دوربین و وسایل فیلمبرداری است که معمولا هزینههای گرانی است. فقط دستمزد بگیرها میتوانند با بحث و دعوا در خانه سینما موضع فورس ماژور را مطرح کنند.
غلامرضا موسوی در پایان گفت: وقتی بدون فکر و آینده نگری بیانیهای صادر میشود عواقبی را در آینده گریبان سینما میکند که شاید دوستان به آن فکر هم نکردند. ای کاش یاد بگیرند بدون مشورت با صنف چنین کاری نکنند و حتما با صنف سر و کار داشته باشند و سر خود تصمیمی نگیرند.