یک شاهنامه‌خوان مطرح کرد؛
«فلکناز» روایتی از عشق و شرافت است/ تنها «فلک‌نازخوان و «خسرو و شیرین‌خوان» دیارم هستم
کیخسرو طاهری یکی از فعالان و فرهنگ‌پژوهان استان کهگیلویه است که امسال در جشنواره هفدهم موسیقی نواحی حضور دارد. او درباره آیین‌هایی چون «فلکنازخوانی»، «سوگبنهخوانی» و موارد دیگر با ایلنا گفتگو کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در دوره هفدهم جشنواره ملی موسیقی نواحی چهره‌ها و گروه‌های متعددی از سراسر کشور حضور دارند و قرار است به اجرای مقام‌ها و نواهای منطقه خود بپردازند.
در جشنواره امسال تلاش بر این بوده تا هنرمندان و گروه‌هایی در این رویداد حضور یابند که تا به امروز امکان حضور نداشته‌اند یا سالها از آخرین حضورشان گذشته است. اتفاق دیگر اینکه در رویداد امسال چهره‌هایی حضور دارند که سالها در زمینه فرهنگ کهن ایرانی و فرهنگ شفاهی به تحقیق و تفحص پرداخته‌اند.
کیخسرو طاهری یکی از همین چهره‌هاست که از منطقه باشت و باوی استان کهگیلویه و بویراحمد در هفدهمین جشنواره موسیقی نواحی حضور یافته است. درباره فعالیت‌هایش باید گفت: او پیش از این در جشنواره‌ها و رویدادهای مختلفی در تهران، کرمان، شهرکرد و… حضور داشته و با اجرای آیین‌هایی چون «فلکنازخوانی»، «خسرو و شیرین‌خوانی»، «سوگبنهخوانی» و «نوروزخوانی» شناخته می‌شود.
طاهری در این دوره از جشنواره، به همراه میلاد خالویی (کمانچه) و جاوید جمالی (نی) به اجرای قطعه‌ای به‌نام «فلکنازخوانی» می‌پردازد.
او که عضو بنیاد ملیتوس ایران‌زمین است و کتاب «شاهنامه در خانواده لُر» را تألیف کرده درباره حضورش در جشنواره امسال با ایلنا گفتگو کرد.
کیخسرو طاهری در ابتدای صحبت‌هایش درباره قطعاتی که قرار است در جشنواره اجرا کند توضیحاتی داد.
او گفت: «فلکنازخوانی» آمیزه‌ای از حماسه و عاشقانه است؛ آوازی که در گوشه‌هایی از دستگاه دشتی و بیداد اجرا می‌شود. این روایت عاشقانه، بیش از ۷۰ سال است که در میان عشایر ایل باوی، بویراحمد و بهمئی رایج بوده. اما با وجود ریشه‌های عمیق ادبی و دینی آن، کمتر دیده شده و حتی یک بار هم از صداوسیمای استان پخش نشده است!
او افزود که استادش، مرحوم ملاعلیرضا الهی لاری نقش مهمی در حفظ و آموزش این گونه آوازی به او داشته است.
حماسه‌خوانی، سنتی که در حال فراموشی است
کیخسرو طاهری گفت: من در کهگیلویه و بویراحمد، تنها فردی هستم که «فلکنازخوانی» و «خسرو و شیرین‌خوانی» را اجرا می‌کنم.
وی بیان کرد: من تنها یک نفر دیگر را در لرستان می‌شناسم. ایشان آقای یاراحمدی هستند که به اجرای این آثار پرداخته است.
از شاهنامه تا پنج‌گنج
او در توضیح متون مورد استفاده در اجراهای خود گفت: در حماسه‌خوانی‌های پهلوانی، از اشعار شاهنامه فردوسی استفاده می‌کنیم و برای حماسه‌های عاشقانه، به سراغ پنج‌گنج نظامی می‌رویم. نوع شعر و زبان در این دو دسته کاملاً متفاوت است.
وی گفت: در شاهنامه می‌خوانیم: «چو ایران نباشد تن من مباد»، اما در «فلکناز»، ابیاتی از جنس عاشقانه داریم، مانند این بیت: کدامین شوخ‌چشمی چشمک انداخت؟ / به یک چشمک زدن کارت را ساخت
طاهری در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: من اکنون مدیریت گروه حماسه‌خوانی ایران‌زمین را بر عهده دارم و در کنار اجرا، تلاش می‌کنم تا این میراث‌های شنیداری را برای نسل‌های آینده حفظ و ثبت کنم.
او در پایان درباره اهمیت جشنواره موسیقی نواحی ایران گفت: این رویداد فرصتی برای زنده‌ماندن مقام‌ها، زبان‌ها، سازها و آیین‌هاست. وقتی هنرمندان سراسر ایران در یک قاب کنار هم قرار می‌گیرند، آن وقت است که تنوع فرهنگی ایران را می‌شود لمس کرد. این جشنواره‌ها بستر همکاری، ثبت مستندهای فرهنگی و توجه بیشتر به موسیقی نواحی هستند.
