کارگردان سریال «آخر خط» مطرح کرد:
نمی‌دانستم علی صبوری شاخ مجازی است/ ما هم دلمان می‌خواهد سیاه‌نمایی نکنیم ولی در شرایط سخت چه باید کرد
علی مسعودی می‌گوید: چون علاقمندم که با بازیگران جوان کار کنم و از همین رو خواستم به علی صبوری به عنوان یک جوانی که در خندوانه دیده شده، میدان بدهم. وقتی ۱۵ جلسه از فیلمبرداری گذشته بود، فهمیدم که او جزو شاخ‌های مجازی است اما دیگر نمی‌شد او را تغییر داد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «آخر خط» مجموعه تازه شبکه سه سیماست که هر شب حوالی ساعت ۲۱ روی آنتن تلویزیون می‌رود. بخشی از سریال «آخر خط» به موضوع اینستاگرام و پولدار شدن عده‌ای از طریق آن می‌پردازد که با نقد بسیاری از کارشناسان مواجه شده است.
علی مسعودی (نویسنده و کارگردان سریال «آخر خط») در پاسخ به پرسش منتقدان که چرا به جای دورکردن مردم از محتوای اینستاگرام، از آن برای جذب مخاطب در تلویزیون استفاده کرده، گفت: اکنون اینستاگرام تبدیل به یک مشکل و معضل بزرگ شده. ما هیچ وقت فرهنگ درست استفاده کردن از تکنولوژی را نداریم. وقتی یک چیز تازه‌ای وارد جامعه ما می‌شود تا گند آن را درنیاوریم، ول کن نیستیم. من هم سعی داشتم که این فضا را نقد کنم. به عنوان مثال در قصه شخصیتی به نام مازیار داریم که تا یک هفته قبل موتورسوار بوده ولی با چند کلیپ تبلیغاتی در فضای مجازی پولدار شده و به ناگهان ۲۰۶ سوار می‌شود. همین مسئله برای دو شخصیت اصلی داستان ما جذاب شده و سبب می‌شود تا آنها هم برای به دست آوردن پول به فعالیت‌های هنجارشکنانه در اینستاگرام روی بیاورند.
وی با بیان اینکه ما هیچوقت سعی نکردیم از یک تکنولوژی که به کشورمان وارد می‌شود به صورت درست استفاده کنیم، ادامه داد: اگر دقت کرده باشید من فضای مجازی را نقد کردم و گفتم که این مدل استفاده از فضای مجازی درست نیست. در شرایط کنونی که همه شاهد آن هستیم، کار به جایی می‌رسد که مسئولین تصمیم می‌گیرند که همه‌ی این فضا را فیلتر کنند. در صورتی که اگر در همان روزهای اولی که این فضا وارد شده بود، مسئولان حواسشان بود و با کسانی که اقدامات ناهنجاری انجام داده بودند، برخورد می‌کردند، دیگر کار به جایی نمی‌رسید که حال مجبور به فیلتر تمام آن شوند.
کارگردان سریال «آخر خط» در ادامه گفت: البته من موافق فیلتر نیستم و به مسئولان هم برای فیلتر کردن حق نمی‌دهم ولی می‌گویم باید فرهنگ‌سازی صورت گیرد. من می‌گویم که شما نمی‌توانید به خاطر چند نفر حق استفاده از تکنولوژی را از همه سلب نمی‌کنید. به عنوان مثال وقتی مارادونا دوپینگ کرد، کل تیم آرژانتین را که حذف نکردند بلکه مارادونا را حذف کردند. پیدا کردن کسانی که در فضای مجازی اقدام به ناهنجاری می‌کنند اصلا کار سختی نیست و پلیس فتا به راحتی می‌تواند آنها را دستگیر و این موضوع را به اطلاع همه برساند.
وی افزود: وقتی اطلاع رسانی صورت گرفت؛ اعلام جرم کند. آنوقت من نوعی حواسم جمع است که دیگر این کار را انجام ندهم. متاسفانه هیچ کاری نمی‌کنیم تا زمانی که گند یک کاری دربیاید. آن زمان نیز برای اینکه جلوی این اتفاق را بگیریم، می‌گوییم که همه‌ی آن را ببندید. در صورتی که تنها یک تعداد آدم کار خلاف عرف جامعه انجام می‌دهند و در واقع باید جلوی آنها را گرفت. اگر دقت کنید در سریال نیز این موضوع را نشان می‌دهیم؛ دو شخصیت اصلی ما به خاطر اینکه سایت شرط‌بندی را تبلیغ می‌کنند، دادستان از آنها شکایت کرده و آنها را دستگیر می‌کنند و در نهایت به زندان می‌روند.
مسعودی درباره تضاد نشان داده شده از دستگیری کسانی که سایت شرط‌بندی تبلیغ می‌کنند، عنوان کرد: شخصا سعی کردم راهکار برای حل مسئله به وجود آمده را نشان دهم. به طور کل بشر اینگونه است که اگر خیلی هم آزادش بگذارید هرکاری دلش بخواهد را انجام می‌دهد. این ذات بشر است. به نظر من برخی اوقات باید محدودیت‌هایی ایجاد کنیم. یک بنده خدایی می‌گفت من خط قرمزها را نمی‌دانم. یعنی شما نمی‌دانید که با شلوارک کوتاه نباید به سوپرمارکت بروید؟! همه این را می‌دانند.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره حواشی حضور علی صبوری در این سریال اظهار داشت: زمانی که علی صبوری را برای این سریال انتخاب کردم، بینی و بین‌الله قسم می‌خورم که ابتدا او را در برنامه خنداننده شو شناختم و سپس با او آشنا شدم، یعنی به عنوان یک جوانی که بچه مشهد بود برای شرکت در آن مسابقه آمده بود، او را می‌شناختم. علی خیلی شب‌ها به دفترم می‌آمد تا متن‌هایش را با من چک کند و با هم تمرین می‌کردیم. من اصلا نمی‌دانستم که این آدم در فضای مجازی کلیپ می‌سازد و جزو شاخ‌های مجازی است.
وی افزود: وقتی علی در برنامه خنداننده شو اول شد، من در پیش‌تولید سریالم بودم. صدایش کردم و به او گفتم که تو جوانی و الان هم خیلی خوشحالم که در خنداننده شو دیده شدی. ولی به قول معروف این یک اتفاقه و با یک گل هیچوقت بهار نمی‌شود. به غیر از او دو سه نفر دیگر از بچه‌های خنداننده شو را نیز انتخاب کرده بودم که یکی از آنها وحید رحیمیان بود. ولی وحید بنا به دلایلی خودش نیامد. به هر ترتیب من دوست داشتم که به جوان‌ها موقعیت دهم چراکه تلویزیون و سینمای ما به ورود یکسری جوان تازه‌نفس و با انگیزه در این عرصه نیاز دارد. به نظر من یکی از وظایف تلویزیون در کنار تولید برنامه خوب، معرفی چهره‌های تازه است که باید همیشه آن را در دستور کار خود داشته باشد.
مسعودی در ادامه بیان کرد: به این ترتیب کار را با علی صبوری شروع کردیم و بعد از اینکه ۱۵ جلسه از فیلمبرداری گذشته بود، با من تماس گرفتند و گفتند که این آقا در فضای مجازی کارهایی می‌کند و من تازه آن موقع متوجه شدم. همان موقع هم به او تذکر دادم و گفتم علی جان خواهشا مقداری از این فضا فاصله بگیر. ولی خب من به عنوان کارگردان تا یک جایی می‌توانم صحبت کنم، نمی‌توانم که با او درگیر شوم و او را کتک بزنم. در واقع باید کسان دیگری با او برخورد کنند که بر مبنای همان صحبت‌هایی است که در بالا عرض کردم.
وی ادامه داد: من یک کارگردان هستم و وقتی ۱۵، ۲۰ روز بازیگرم جلوی دوربین آمده، دیگر نمی‌توانم آن را عوض کنم. مگر اینکه تهیه‌کننده بگوید تا همین جا که گرفتیم، خسارت همه را می‌دهم و شما از اول همه صحنه‌ها را با یک بازیگر دیگر را بگیر. به طور کل علاقمندم که با بازیگران جوان کار کنم و از همین رو خواستم به علی صبوری به عنوان یک جوانی که در خندوانه دیده شده، میدان بدهم. واقعا هم بازیگر با استعدادی است.
این کارگردان همچنین درباره قرارداد ۱۰ ساله علی صبوری با تلویزیون نیز گفت: وقتی شما یک بازیگر را در کار خود معرفی می‌کنید، به نوعی روی آن سرمایه‌گذاری کردید و به او فرصت دادید تا در این عرصه وارد شود. اما بعضا شاهدیم که طرف بعد از یک یا دو سال که از طریق تلویزیون چهره شد، دیگر نمی‌توان او را کنترل کرد. یعنی برای کار سوم و چهارمش قیمت‌های نجومی می‌دهد که شما می‌مانید.
مسعودی در ادامه گفت: البته شخصا خوشحال می‌شوم که همکاران و دوستانم دستمزدهای خوب بگیرند ولی نگاه می‌کنید که طرف ۳ سال بیشتر نیست که وارد این حوزه شده، ولی تقاضای دستمزدی را می‌کند که بازیگر دیگری با ۳۰ سال سابقه همچین دستمزدی را نمی‌خواهد. خب این اتفاق معادلات را به هم می‌زند. از همین رو باید برای آن راهکاری در نظر گرفت. قرارداد علی صبوری هم از همین رو بوده است.
وی همچنین در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره چگونه شکل‌گیری این مجموعه توضیح داد: نگارش قصه این سریال را اوایل سال ۹۷ شروع کردم و برج ۸ همان سال پروژه را کلید زدیم. حدودا یک ماه و نیم فیلمبرداری کرده بودیم که به خاطر مشکلات مالی دو ماه پروژه تعطیل شد. بعد از آن مجددا کار را شروع و سه ماه فیلمبرداری کردیم ولی به خاطر یکسری از مشکلات، کار مجددا ۸ ماه تعطیل شد. به هر ترتیب مجموعه را به اتمام رساندیم و چیزی شد که اکنون آن را شاهد هستید.
این نویسنده همچنین درباره اینکه چطور با وجود فاصله زمانی بین ساخت سریال و زمان پخش آن، بسیاری از مخاطبان حرف‌ها و دغدغه‌های خود را در سریال «آخر خط» می‌شنوند، بیان کرد: بالاخره خیلی سال است که در این جامعه زندگی می‌کنیم؛ متاسفانه به جای اینکه شرایط اقتصادی ما روز به روز بهتر شود، به خاطر مشکلاتی که به وجود می‌آید، شرایط هر روز سخت‌تر می‌شود. شخصا کار شاقی نکرده‌ام ولی هرچه نوشتیم درست از آب درآمده است. به عنوان مثال شوخی که با بالا رفتن قیمت دلار کردیم، دقیقا در حال اتفاق افتادن است. موضوع اشتغال جوانان نیز مسئله‌ای است که همیشه بوده، هست و متاسفانه خواهد بود.
مسعودی ادامه داد: ما هم دلمان می‌خواهد به قول دوستان سیاه‌نمایی نکنیم ولی وقتی روز به روز شرایط سخت‌تر می‌شود چه باید کرد. جالب که هیچ تدبیری هم برای بهبود شرایط انجام نمی‌شود. دولت‌ها می‌آیند و یکسری وعده و وعید می‌دهند ولی بعد که دور دومشان می‌شود فراموش می‌کنند که چه قول‌هایی به مردم داده‌اند.
این کارگردان درباره ضعف سریال‌های طنز تلویزیون در چند سال اخیر نیز توضیح داد: متاسفانه ما نویسنده خوب در حوزه طنز نداریم. به واقع در این سال‌ها پرورش و آموزشی هم برای این موضوع نداشته‌ایم. حتی همان چند نویسنده خوبی هم که داشتیم یا با تلویزیون قهر کرده‌اند یا اینکه تلویزیون بنا به دلایلی از آنها استفاده نمی‌کند. در نهایت باید بگویم در این سال‌ها نتوانستیم کاری کنیم که نویسنده‌های خوبی را در این حوزه داشته باشیم. حتی اگر دقت کرده باشید، اکثر نویسنده‌هایی هم که در این سال‌ها داشتیم، از سریال‌های خارجی و داستان‌هایی که قبلا نوشته شده کپی‌برداری کرده‌اند.
نویسنده سریال «سه در چهار» در ادامه اظهار داشت: اینکه چرا سریال‌های که من نوشته یا کارگردانی کرده‌ام به لطف خدا با استقبال مردم مواجه شده، بخشی از آن به این مربوط می‌شود که من بچه کوچه‌ام. یعنی از ۱۳، ۱۴ سالگی در کوچه بزرگ شدم و هنوز که هنوز است از مترو و اتوبوس برای رفت و آمد خودم استفاده می‌کنم. همیشه سعی کردم کف جامعه را کاملا بشناسم. حتی اکنون با وجود اینکه مردم چهره من را هم می‌شناسند، باز هم سعی کردم خیلی راحت بین آنها رفت و آمد داشته باشم. وقتی شما بین مردم باشید خیلی از دردهای آنها را نیز حس می‌کنید.
وی ضمن بیان اینکه با قشرهای مختلفی از پسر بچه ۱۳، ۱۴ ساله تا پیرمرد ۸۰ ساله مرتبط بوده و از مشکلات آنها باخبر است، در پایان اظهار داشت: شخصا سعی کردم از همان آدم‌هایی که در زندگی‌ام با آنها برخورد می‌کنم، در قصه‌هایم نیز استفاده کنم. به همین دلیل است که به عنوان مثال وقتی سریال ما را می‌بینید، متوجه می‌شوید که نمونه سیامک قصه ما را در فامیل خود دارید و آن را دیده‌اید. بنابراین یک همذات پنداری با این آدم می‌کنید.
