شناسایی ۲۱محوطه باستانی در زرندیه/ کشف پیکرک‌های بز، اسب، عقاب و فنجان‌های دوره نوسنگی
پروژه بررسی سیستماتیک محوطه‌های باستانی روستای صدر آباد زرندیه استان مرکزی که از مهمترین سایت‌های باستان‌شناسی مرکز فلات ایران محسوب می‌شود، به شناسایی ۲۱محوطه باستانی منجر شد.
به گزارش ایلنا، مجتبی باقرشاهی (سرپرست هیئت باستان‌شناسی) با اعلام خبر شناسایی ۲۱محوطه باستانی در زرندیه، گفت: پروژه بررسی سیستماتیک محوطه‌های باستانی روستای صدر آباد زرندیه که تا ۲۵ خرداد ادامه دارد، وسیع‌ترین کار میدانی در مرکز فلات ایران بوده که با نقشه‌برداری و شبکه‌بندی نرم‌افزاری آغاز شده است.
این باستان‌شناس تصریح کرد: طبق بررسی‌های انجام شده تاکنون ۲۱ محوطه باستانی از دوره‌های مختلف در مساحتی به اندازه ۲۵۰ هکتار شناسایی شده است.
او با بیان اینکه روستای صدرآباد در شهرستان زرندیه استان مرکزی و در جاده قدیم تهران-ساوه (۷۵ کیلومتری ساوه) واقع شده، خاطرنشان کرد: در ورودی این روستا بنایی از دوره ساسانی موسوم به کهنه قلعه قرار دارد که به طبع وجود آن شاهد پراکنش سفال‌های ساسانی در این محوطه هستیم.
باقر شاهی، نکته حائز اهمیت این محوطه را در گستردگی استقرارهای باستانی به طور افقی از شمال به جنوب دانست که از شمال غرب به جنوب شرقی روستا، قدیمی‌تر می‌شوند .
او قدیمی ترین استقرار باستانی شناسایی شده در این سایت را متعلق به دوره نوسنگی باسفال و جدید ترین استقرار باستانی را مربوط به دوره صفویه اعلام کرد و گفت :محله ای متروک بنام خان آباد مربوط به دوره صفویه ، بنای کبوتر خانه مربوط به همین دوره تحت حفاظت یگان حفاظت میراث زرندیه و تپه ای بنام گزنک به شماره ثبت ۱۳۶۲ به تاریخ ۲۲/ ۰۱ /۱۳۳۶ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
بنا بر اظهارات سرپرست هیئت باستان شناسی از نکات پر اهمیت این بررسی، پراکنش فوق العاده سفال موسوم به آلویی و شواهدی از یکجانشینی فرهنگ پشت نام این سفال در این محوطه است.
چنانکه گفته می‌شود مردمان سازنده سفال آلویی اقتصاد کوچ‌نشینی داشته‌اند ولی از شواهدی مانند جوش کوره‌های فراوان و سرباره‌های کوره، مشخص می‌شود در این عصر که طبق بررسی‌های اولیه مربوط به گودین VII و بازه زمانی ۴۲۰۰ تا ۴۳۰۰ قبل از میلاد بوده است، مردمان به صورت یکجانشین زندگی می‌کرده‌اند.
باقرشاهی افزود: همچنین در این محوطه شاهد پراکنش سفال‌های عصر مفرغ هستیم که معمولا در مرکز فلات ایران از آن به دوره فترت یاد می‌شود ولی در این محوطه به صورت قوی وجود دارد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی از نکته‌های با اهمیت این بررسی را کشف یافته‌های ویژه در سطح محوطه همچون پیکرک‌های بز، اسب، عقاب، تکه‌ای از ظرف نسبتا بزرگ ساخته شده از سنگ ابسیدین که گواه غنای این محوطه است و فنجان‌های کوچک دوره نوسنگی که اغلب در تپه گزنک مشاهده شده‌اند، اعلام کرد.
او گفت: با توجه به غنای آثار سطحی، این محوطه در مرکز فلات ایران هم‌سنگ و قابل قیاس با محوطه سیلک کاشان می‌باشد با این تفاوت که در این محوطه شواهدی از دوره مس و سنگی یا سیلک یافته نشده است.
این باستان‌شناس در پایان تصریح کرد: این محوطه از مهمترین سایت‌های باستان‌شناسی مرکز فلات ایران است که تاکنون بکر باقیمانده و امید می‌رود در فصل‌های بعدی و با کاوش این محوطه به پرسش‌های متعدد باستان‌شناسی مرکز فلات ایران تا حدودی پاسخ داده شود.
