کشف ۶ ظرف سفالی ۷ هزار ساله در ساوجبلاغ/ تعیین عرصه و پیشنهاد حریم موشه لان تپه
پروژه تعیین عرصه و پیشنهاد حریم موشه لان تپه (اسماعیل‌آباد) شهرستان ساوجبلاغ استان البرز که به منظور ارائه ضوابط حفاظتی مناسب برای این محوطه صورت گرفت علاوه بر لایه‌های باستانی، داده‌های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، به کشف ۶ ظرف کامل سفالی احتمالا متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی منجر شد.
به گزارش ایلنا، سیاوش سراقی (سرپرست هیئت باستان‌شناسی) با اعلام خبر کشف ۶ ظرف سفالی ۷هزار ساله در ساوجبلاغ گفت: موشه لان تپه (اسماعیل‌آباد) یکی از محوطه‌های شاخص هزاره پنجمی حوزه فلات مرکزی است که در استان البرز، شهرستان ساوجبلاغ، دهستان سعیدآباد ،۳ کیلومتری غرب روستای اسماعیل‌آباد و در شمال شرق روستای احمدآباد واقع شده است.
این باستان‌شناس با بیان اینکه مو شه لان تپه (اسماعیل‌آباد) برای نخستین بار در سال ۳۷-۱۳۳۶ه.ش توسط حاکمی و سپس در سال ۱۳۵۶ توسط معصومه نوایی مورد کاوش قرار گرفت، خاطرنشان کرد: طول این محوطه توسط حاکمی ۱۶۰ متر، عرض آن ۱۰۰ متر و ارتفاعش از سطح زمین‌های اطراف حدود ۳ متر برآورد شده است.
سراقی تصریح کرد: باتوجه به مطالعات صورت گرفته در این محوطه ۱۰ طبقه معماری، گورها و داده‌های سفالی متعلق به هزاره پنجم و چهارم ق.م شناسایی شده و به طور کلی می‌توان گفت ضخامت آثار باستانی موشه لان تپه حدود ۶/۷۰ متر است.
او اظهار داشت: این محوطه باستانی در تاریخ ۵/۱۰/۱۳۵۶به شماره۱۵۴۴، توسط یزدان کوشا فر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و در سال۱۳۸۷ با پلاک ثبتی ۸۲ اصلی به تملک سازمان میراث فرهنگی درآمد و در سال ۱۳۸۱ توسط ابوالقاسم حاتمی سرپرست هیئت بررسی و شناسایی شهرستان ساوجبلاغ مورد بررسی قرار گرفت.
سراقی موقعیت جغرافیایی (واقع شدن در مسیر کریدور طبیعی دشت تهران – قزوین)، وسعت استقرار و ضخامت قابل توجه نهشته‌ها باستانی و وجود آثار فرهنگی از هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد را سبب اهمیت اسماعیل‌آباد در مطالعات باستان‌شناختی کشور به ویژه حوزه فلات مرکزی دانست.
وی گفت: در حال حاضر با گسترش و توسعه روزافزون بافت روستایی، عبور جاده آسفالته، لوله‌های گاز، تیرهای انتقال برق در روی عرصه در ضلع شمالی و غربی و ساخت و سازهای غیرمجاز (پروژه ویلاسازی) اهالی منطقه به خصوص در ضلع شرقی و جنوبی، تپه در شرایط حفاظتی نامناسبی قرار گرفته است.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی تصریح کرد: از این رو جهت مشخص کردن وضعیت عرصه و حریم موشه لان تپه و ارایه ضوابط حفاظتی مناسب برای آن، هیئتی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری عملیات گمانه‌زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه تاریخی موشه لان تپه را آغاز کرد.
سراقی گفت: هیئت باستان‌شناسی عملیات تعیین عرصه را با ایجاد ۲۶ گمانه پیرامون محوطه در اضلاع مختلف انجام داد که خوشبختانه در نتیجه این گمانه‌زنی علاوه بر لایه‌های باستانی، داده‌های سفالی و استخوانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، ۶ ظرف کامل سفالی احتمالا متعلق به یک تدفین هزاره پنجمی شامل ظروف پایه‌دار، خمره‌های سفالی و ظروفی با آبریز ناودانی شکل قرمز با نقوش هندسی و حیوانی (نقش بز) دوره چشمه‌علی که در نوع خود منحصر بفرد بوده به دست آمد.
این باستان‌شناس در پایان خاطرنشان کرد: پژوهش حاضر نشان داد که برخلاف توپوگرافی محوطه و اظهار نظرهای گذشته ابعاد محوطه بیش از آن چیزی است که قبلا ارائه شده و محوطه موشه لان تپه در جهت شرقی – غربی کشیده شده و متاسفانه بخش عمده‌ای از آن در ضلع غربی بطور کلی تسطیح شده و توسط اهالی منطقه به باغات و پروژه ویلاسازی اختصاص یافته است.
