30 محوطه باستانی در بوئین زهرا شناسایی شد/ تکمیل نقشه باستانشناسی قزوین
در جریان «بررسی و شناسایی تکمیلی باستانشناسی دهستان زهرای پایین شهرستان بوئین زهرا» که با هدف تکمیل نقشه باستانشناسی استان قزوین صورت گرفت، 30محوطه باستان‌شناسایی، معرفی و مستندنگاری شد.
به گزارش ایلنا، فرزاد مافی (سرپرست هیات باستانشناسی) گفت: فعالیت‌های میدانی این بخش از مطالعات طبق مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در محدوده زمانی معین انجام و سپس مطالعات کتابخانه‌ای و پژوهش‌های مرتبط نیز صورت گرفت.
وی افزود: این پروژه در قالب بررسی باستانشناسی با هدف شناسایی و معرفی مکان‌ها و محوطه‌های باستانی با اهداف بلندمدتی همچون تکمیل نقشه باستانشناسی استان قزوین، بازشناسی مکان‌ها، محوطه‌های باستانی منطقه، معرفی و فراهم کردن اطلاعات لازم جهت تشکیل پرونده ثبتی آغاز شد.
او با بیان اینکه بررسی و شناسایی تکمیلی باستانشناسی دهستان زهرای پایین شهرستان بوئین زهرا به صورت پیمایشی و با بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای انجام گرفت، تصریح کرد: این بررسی به صورت پیمایشی و با بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای انجام شد که البته بارش‌های جوی به صورت فزاینده‌ای سبب کندی و ایجاد مشکلات در انجام پروژه گشت.
این باستان‌شناس خاطرنشان کرد: با این حال همان گونه که انتظار می‌رفت و سوابق باستانشناسی منطقه نیز تاکید بر اهمیت آن دارد، نواحی جنوبی دشت قزوین و ارتفاعات جنوبی آن به لحاظ مورد توجه بودن توسط جوامع انسانی دارای اهمیت ویژه‌ای بوده و هست و دهستان زهرای پایین با توجه به اینکه بخش‌هایی از منطقه جغرافیایی یاد شده را شامل می‌شود نیز از این امر مستثنی نیست.
مافی اظهار داشت: در نتیجه این مطالعات مجموعاً ۳۰محوطه باستان‌شناسایی، معرفی و مستندنگاری و گاهنگاری اولیه آنها بر اساس شواهد و یافته‌های سطح الارضی پیشنهاد شد؛ همچنین با توجه به اهمیت برخی از بناهای سنتی موجود در بافت روستایی منطقه نیاز دانستیم تعداد چهار مورد شامل یک منزل مسکونی، یک زاغه، یک روستای متروکه و یک آسیاب آبی مخروبه را ثبت و ضبط کنیم.
سرپرست هیئت باستانشناسی، ستون قلعه، مزار کهنه آب (آب باریک)، تپه یارشان، قره تپه، گورستان امام زاده احمد، تپه دولت‌آباد، کاروانسرای حجیب، قلعه شیخ شریک، نارون قلعه، محوطه آشاقی کند، نقوش صخرهای قوملی، قلعه مغان و... را تعدادی از محوطه‌های شناسایی شده در این پروژه اعلام کرد.
وی در پایان وجود منابع آبی مناسب، در دسترس بودن منابع دشت و کوهستان و همچنین قرار گرفتن دهستان زهرای پایین در کوریدور ساوه به بوئین زهرا را از دلایلی عنوان کرد که سبب شده این ناحیه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار باشد.
